Recensie
Recensie Disney+-serie 'The Book of Boba Fett'
De nieuwe Star Wars-serie gaat gebukt onder een zwalkend begin, maar komt na een heropleving toch op zijn pootjes terecht.
Regie: Robert Rodriguez, Dave Filoni, Steph Green, e.a. | Cast: Temuera Morrison (Boba Fett), Ming-Na Wen (Fennec Shand), Pedro Pascal (The Mandalorian), Timothy Olyphant (Cobb Vanth), Rosario Dawson (Ahsoka Tano), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 38-60 minuten | Jaar: 2021-2022
Juist wanneer je na de vier eerste kabbelende en richtingloze afleveringen van The Book of Boba Fett wel een beetje klaar bent met deze nieuwe Star Wars-serie, beleeft hij ineens een ware opleving. Het is echter een trieste constatering dat een aantal oude bekenden nodig zijn om dit te bewerkstelligen.
Want een rommeltje is het wel en kennelijk is de bekendheid van premiejager Boba Fett uit de diverse filmdelen niet voldoende om te kunnen bekoren. Het begint al met de gefragmenteerde vertelstijl. Fett neemt het voormalige paleis van wijlen Jabba the Hutt in om daar als 'daimyo' de stad Mos Espa op de woestijnplaneet Tatooine te bestieren.
De momenten dat de onverschrokken Fett de boel naar zijn hand zet en een corrupte laffe burgemeester de loef afsteekt worden afgewisseld met zijn achtergrondverhaal. We zien hoe Fett meer levend dan dood opkrabbelt en zijn toevlucht zoekt tot een Tusken-stam, hun brute afslachting vergeldt en Fennec Shand rekruteert, die we nog kennen uit The Mandalorian.
De vele flashbacks vinden plaats wanneer Fett zichzelf oplaadt in zijn bactatank. Het resulteert in ongelukkige en eindeloze afwisselingen van flarden uit zijn herinneringen uit het verleden en machogedrag en wedstrijdjes verplassen in het heden. Waar het allemaal naartoe moet leiden wordt pas duidelijk wanneer een concreet doel en vijand opdoemen.
Net als The Mandalorian komt ook The Book of Boba Fett uit de koker van Jon Favreau, die kennelijk de goedkeuring van Disney heeft gekregen om met diverse Star Wars-spin-off-series aan de slag te gaan. Begrijpelijk, want The Mandalorian was ondanks de afgeronde missies die steeds een aflevering besloegen een schot in de roos.
Dit keer heeft Favreau een langere verhaalboog voor ogen, maar het zal zelfs de ware liefhebber van het heelal lang geleden ver ver hier vandaan moeite kosten om de aandacht vast te houden. Dit alles verandert, zoals gezegd, resoluut vanaf de vijfde aflevering. Dan krijgen we het niveau dat we al die tijd al wilden beleven. Bovendien wordt dan het grotere plan van Favreau duidelijk.
De laatste drie van de in totaal zeven afleveringen zijn niet alleen een lust voor het oog, maar ook een mix van nieuwe invalshoeken en een feest der herkenning. Het lijkt alsof Favreau halverwege de serie heeft ingezien dat hij toch echt wat vrienden moest gaan maken onder zijn publiek.
Er zijn overigens wel degelijk geniale momenten, vooral wanneer de serie van kleur en toon verschiet met onvervalste westernelementen, compleet met een echte badass-schurk. Ook dit is wederom het resultaat van meer focus en het verlaten van de meersporenaanpak van de veel te lange vier afleveringen durende opmaat.
De ware fan zal sowieso niet teleurgesteld worden, omdat het productieteam een aantal digitale effecten zo perfect in de vingers heeft gekregen dat je mond, vooral tijdens aflevering zes, zal openvallen van verbazing. Daarmee betaalt de trage aftrap van The Book of Boba Fett zich plotsklaps uit en blijkt deze ook nog eens een minirevolutie in speciale effecten te hebben ontketend.
Waar je afleveringen lang denkt dat Favreau en zijn regisseurs maar wat aanklooien, blijkt hij uiteindelijk wel degelijk een plan te hebben gehad. Het had echter niet misstaan om in de start van deze Star Wars-serie enige beloftes op te werpen. Zelf na afronding van de zeven afleveringen is het lastig hem de zwalkende start te vergeven.
Favreau heeft zich inmiddels alweer gestort op een nieuwe Star Wars-serie: Obi Wan Kenobi, waarin Ewan McGregor opnieuw zal opdraven in de titelrol. Het valt te bezien of het een verstandige keuze is geweest al deze series in de handen van één man te leggen, getuige de kwalitatieve verschillen tussen The Book of Boba Fett en The Mandalorian.
The Book of Boba Fett is te zien bij Disney+.
Juist wanneer je na de vier eerste kabbelende en richtingloze afleveringen van The Book of Boba Fett wel een beetje klaar bent met deze nieuwe Star Wars-serie, beleeft hij ineens een ware opleving. Het is echter een trieste constatering dat een aantal oude bekenden nodig zijn om dit te bewerkstelligen.
Want een rommeltje is het wel en kennelijk is de bekendheid van premiejager Boba Fett uit de diverse filmdelen niet voldoende om te kunnen bekoren. Het begint al met de gefragmenteerde vertelstijl. Fett neemt het voormalige paleis van wijlen Jabba the Hutt in om daar als 'daimyo' de stad Mos Espa op de woestijnplaneet Tatooine te bestieren.
De momenten dat de onverschrokken Fett de boel naar zijn hand zet en een corrupte laffe burgemeester de loef afsteekt worden afgewisseld met zijn achtergrondverhaal. We zien hoe Fett meer levend dan dood opkrabbelt en zijn toevlucht zoekt tot een Tusken-stam, hun brute afslachting vergeldt en Fennec Shand rekruteert, die we nog kennen uit The Mandalorian.
De vele flashbacks vinden plaats wanneer Fett zichzelf oplaadt in zijn bactatank. Het resulteert in ongelukkige en eindeloze afwisselingen van flarden uit zijn herinneringen uit het verleden en machogedrag en wedstrijdjes verplassen in het heden. Waar het allemaal naartoe moet leiden wordt pas duidelijk wanneer een concreet doel en vijand opdoemen.
Net als The Mandalorian komt ook The Book of Boba Fett uit de koker van Jon Favreau, die kennelijk de goedkeuring van Disney heeft gekregen om met diverse Star Wars-spin-off-series aan de slag te gaan. Begrijpelijk, want The Mandalorian was ondanks de afgeronde missies die steeds een aflevering besloegen een schot in de roos.
Gerelateerd nieuws
Dit keer heeft Favreau een langere verhaalboog voor ogen, maar het zal zelfs de ware liefhebber van het heelal lang geleden ver ver hier vandaan moeite kosten om de aandacht vast te houden. Dit alles verandert, zoals gezegd, resoluut vanaf de vijfde aflevering. Dan krijgen we het niveau dat we al die tijd al wilden beleven. Bovendien wordt dan het grotere plan van Favreau duidelijk.
De laatste drie van de in totaal zeven afleveringen zijn niet alleen een lust voor het oog, maar ook een mix van nieuwe invalshoeken en een feest der herkenning. Het lijkt alsof Favreau halverwege de serie heeft ingezien dat hij toch echt wat vrienden moest gaan maken onder zijn publiek.
Er zijn overigens wel degelijk geniale momenten, vooral wanneer de serie van kleur en toon verschiet met onvervalste westernelementen, compleet met een echte badass-schurk. Ook dit is wederom het resultaat van meer focus en het verlaten van de meersporenaanpak van de veel te lange vier afleveringen durende opmaat.
De ware fan zal sowieso niet teleurgesteld worden, omdat het productieteam een aantal digitale effecten zo perfect in de vingers heeft gekregen dat je mond, vooral tijdens aflevering zes, zal openvallen van verbazing. Daarmee betaalt de trage aftrap van The Book of Boba Fett zich plotsklaps uit en blijkt deze ook nog eens een minirevolutie in speciale effecten te hebben ontketend.
Waar je afleveringen lang denkt dat Favreau en zijn regisseurs maar wat aanklooien, blijkt hij uiteindelijk wel degelijk een plan te hebben gehad. Het had echter niet misstaan om in de start van deze Star Wars-serie enige beloftes op te werpen. Zelf na afronding van de zeven afleveringen is het lastig hem de zwalkende start te vergeven.
Favreau heeft zich inmiddels alweer gestort op een nieuwe Star Wars-serie: Obi Wan Kenobi, waarin Ewan McGregor opnieuw zal opdraven in de titelrol. Het valt te bezien of het een verstandige keuze is geweest al deze series in de handen van één man te leggen, getuige de kwalitatieve verschillen tussen The Book of Boba Fett en The Mandalorian.
The Book of Boba Fett is te zien bij Disney+.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
