Recensie
Recensie Prime Video-serie 'The Boys Presents: Diabolical'
Deze geanimeerde explosie van creativiteit, humor en gore wekt een lach en zelfs een traan op.
Regie: Giancarlo Volpe, Steve Ahn, Matthew Bordenave, e.a. | Cast (stemmen): Anthony Starr (Homelander), Jason Isaacs (The Butcher), Simon Pegg (Hughie), Kumail Nanjiani (Vic), Michael Cera (Great Wide Wonder), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 13-14 minuten | Jaar: 2022
Fans moeten nog een paar maanden wachten op het derde seizoen van The Boys, maar in de tussentijd kunnen zij zich vermaken met de geanimeerde spin-off Diabolical. Deze animatieserie blijkt echter voor zijn bestaansrecht de afwachting van het nieuwe seizoen helemaal niet nodig te hebben. De energie, creativiteit en humor sijpelen van elke aflevering.
Verschillende creatieve breinen hebben zich op dit project geworpen. Ze vertellen allen afzonderlijke, korte verhalen in het universum van The Boys in een eigen animatiestijl. Een dergelijke opzet zorgt nog weleens voor wisselvallige kwaliteit, maar daar is bij Diabolical nauwelijks sprake van. De geanimeerde verhalen komen in alle vormen en maten en breiden het universum van The Boys op een grappige en soms zelfs emotionele manier uit. De perfecte combinatie van humor en gore doet geen moment onder voor die van de hoofdserie.
Wat direct opvalt zijn de odes aan verschillende andere animatievormen, die niet onder stoelen of banken worden gestoken. Alles komt voorbij, van Looney Tunes tot Disney tot Studio Ghibli. Daarin wordt de volwassen toon en de overdadige gore op een sublieme manier gecombineerd, mede door de tegenstrijdigheid hiervan. Wat meer in hetzelfde straatje is de ode aan Rick and Morty, waarbij ook nog eens een bekende stem te horen is.
De humor zal niet voor iedereen zijn, maar enkele uitzonderingen daargelaten voelt deze een stuk meer gelaagd dan het bloederige uiterlijk doet vermoeden. De grappen zijn weliswaar grof en banaal, maar vaak verpakt in een kritische boodschap. Het is bewonderenswaardig hoe de serie vervolgens onverwacht, doch naadloos overstapt naar een subtiele emotionele aflevering. De tranentrekker John and Sun-Hee is teder en intiem geschreven, wat verrassend goed werkt met het sentiment van de andere afleveringen (en met de onvermijdelijke bloedspetters op het scherm).
Diabolical kent ook de terugkeer van meerdere welbekende personages. De laatste aflevering schetst een enerverende toevoeging op het karakter van Homelander op een betekenisvolle manier, maar die niet essentieel is voor het verdere verhaal. Een kers op een taart die al heerlijk is. Verwacht echter geen substantiële toevoeging aan het verhaal van The Boys. Deze serie laat juist zien dat dit universum kan floreren met geheel nieuwe personages en gebeurtenissen en weet dit op noemenswaardige manier te presenteren.
Helaas zijn niet alle afleveringen van hetzelfde topniveau, maar geen enkele aflevering is ondermaats. De vierde aflevering vertelt een sociaalkritisch verhaal dat zijn koers al vele malen heeft gelopen en de vijfde rust in zijn geheel op een flauwe grap, waar toch wat meer diepgang gewenst was. Toch weten ze beide alsnog te vermaken en valt hier niet te spreken van een echte smet op de serie in zijn geheel.
Titmouse gooide al hoge ogen met de animatie van The Legend of Vox Machina en laat hier wederom haar spierballen zien. Het is al knap om één animatiestijl kundig neer te zetten, maar het is buitengewoon indrukwekkend dat het hier met zo veel verschillende stijlen lukt. Hierin is wederom de aflevering John and Sun-Hee een uitblinker. De vaak ongrijpbare maar herkenbare animatiestijl van Studio Ghibli wordt hier eer aan gedaan.
Diabolical bewijst zich als veel meer dan een zoethoudertje voor de grote broer. Vrijwel elke aflevering smaakt naar meer en zou zijn eigen serie kunnen bewerkstelligen. Over een aantal maanden kunnen fans weer genieten van het nieuwe seizoen van The Boys, maar het is te hopen dat het universum nogmaals zijn klauwen zet in het animatielandschap.
The Boys Presents: Diabolical is te zien bij Prime Video.
Fans moeten nog een paar maanden wachten op het derde seizoen van The Boys, maar in de tussentijd kunnen zij zich vermaken met de geanimeerde spin-off Diabolical. Deze animatieserie blijkt echter voor zijn bestaansrecht de afwachting van het nieuwe seizoen helemaal niet nodig te hebben. De energie, creativiteit en humor sijpelen van elke aflevering.
Verschillende creatieve breinen hebben zich op dit project geworpen. Ze vertellen allen afzonderlijke, korte verhalen in het universum van The Boys in een eigen animatiestijl. Een dergelijke opzet zorgt nog weleens voor wisselvallige kwaliteit, maar daar is bij Diabolical nauwelijks sprake van. De geanimeerde verhalen komen in alle vormen en maten en breiden het universum van The Boys op een grappige en soms zelfs emotionele manier uit. De perfecte combinatie van humor en gore doet geen moment onder voor die van de hoofdserie.
Wat direct opvalt zijn de odes aan verschillende andere animatievormen, die niet onder stoelen of banken worden gestoken. Alles komt voorbij, van Looney Tunes tot Disney tot Studio Ghibli. Daarin wordt de volwassen toon en de overdadige gore op een sublieme manier gecombineerd, mede door de tegenstrijdigheid hiervan. Wat meer in hetzelfde straatje is de ode aan Rick and Morty, waarbij ook nog eens een bekende stem te horen is.
De humor zal niet voor iedereen zijn, maar enkele uitzonderingen daargelaten voelt deze een stuk meer gelaagd dan het bloederige uiterlijk doet vermoeden. De grappen zijn weliswaar grof en banaal, maar vaak verpakt in een kritische boodschap. Het is bewonderenswaardig hoe de serie vervolgens onverwacht, doch naadloos overstapt naar een subtiele emotionele aflevering. De tranentrekker John and Sun-Hee is teder en intiem geschreven, wat verrassend goed werkt met het sentiment van de andere afleveringen (en met de onvermijdelijke bloedspetters op het scherm).
Gerelateerd nieuws
Diabolical kent ook de terugkeer van meerdere welbekende personages. De laatste aflevering schetst een enerverende toevoeging op het karakter van Homelander op een betekenisvolle manier, maar die niet essentieel is voor het verdere verhaal. Een kers op een taart die al heerlijk is. Verwacht echter geen substantiële toevoeging aan het verhaal van The Boys. Deze serie laat juist zien dat dit universum kan floreren met geheel nieuwe personages en gebeurtenissen en weet dit op noemenswaardige manier te presenteren.
Helaas zijn niet alle afleveringen van hetzelfde topniveau, maar geen enkele aflevering is ondermaats. De vierde aflevering vertelt een sociaalkritisch verhaal dat zijn koers al vele malen heeft gelopen en de vijfde rust in zijn geheel op een flauwe grap, waar toch wat meer diepgang gewenst was. Toch weten ze beide alsnog te vermaken en valt hier niet te spreken van een echte smet op de serie in zijn geheel.
Titmouse gooide al hoge ogen met de animatie van The Legend of Vox Machina en laat hier wederom haar spierballen zien. Het is al knap om één animatiestijl kundig neer te zetten, maar het is buitengewoon indrukwekkend dat het hier met zo veel verschillende stijlen lukt. Hierin is wederom de aflevering John and Sun-Hee een uitblinker. De vaak ongrijpbare maar herkenbare animatiestijl van Studio Ghibli wordt hier eer aan gedaan.
Diabolical bewijst zich als veel meer dan een zoethoudertje voor de grote broer. Vrijwel elke aflevering smaakt naar meer en zou zijn eigen serie kunnen bewerkstelligen. Over een aantal maanden kunnen fans weer genieten van het nieuwe seizoen van The Boys, maar het is te hopen dat het universum nogmaals zijn klauwen zet in het animatielandschap.
The Boys Presents: Diabolical is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.