Recensie Apple TV+-serie 'Shining Girls'

Regie: Daina Reid, Michelle MacLaren, Elisabeth Moss | Cast: Elisabeth Moss (Kirby), Wagner Moura (Dan), Jamie Bell (Harper), Phillipa Soo (Jin-sook) e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 42-60 minuten | Jaar: 2022

Kirby heeft op het nippertje een moordpoging overleefd. Als er een meisje dood gevonden wordt dat op dezelfde manier is toegetakeld als zij, wordt duidelijk dat het geen incident maar dat er een seriemoordenaar aan het werk is. Niet zomaar een seriemoordenaar, want deze man kan door de tijd reizen en houdt op die manier alle stappen van zijn slachtoffers in de gaten. Na de meisjes de stuipen op de huid te hebben gejaagd slaat hij toe.

Shining Girls begint in de eerste afleveringen desoriënterend. Kirby heeft een notitieblok bij zich om bij te houden wat er allemaal in haar leven gebeurt. Zo schrijft ze op in welk appartement ze woont en wat haar huisdieren zijn. In eerste instantie lijkt haar verwarring over dingen die plots veranderen een uitvloeisel van trauma. Na verloop van tijd blijkt echter dat dit verband houdt met de veranderde tijdlijnen als gevolg van het tijdreizen.

Het is lastig te duiden welke veranderingen precies in gang worden gezet. Een nieuwe tijdlijn kan zich uiten in een nieuw kapsel voor Kirby of iets veel groters. Dat is direct een valkuil van het script. Op deze manier is het erg makkelijk om sommige plottwists in het verhaal te verwerken, wat soms ten koste gaat van de spanning. Desondanks stemt de serie nieuwsgierig naar hoe alles op elkaar zal aansluiten. Combineer dit met het geweldige acteerwerk van Jamie Bell als de angstaanjagende seriemoordenaar en passende duistere muziek en je zal toch vaak het puntje van je stoel opzoeken.

Ook Elisabeth Moss levert, zoals verwacht met haar acteerhistorie, piekfijn werk af. Ze kleurt haar personage Kirby in met zowel verwarring en onzekerheid als met een sterke wil en intelligentie. Hoewel het soms de vraag is in hoeverre haar trauma's haar beïnvloeden, wordt haar personage er niet tot gereduceerd. Ze zijn geen trucje om te verwarren, maar een wezenlijk onderdeel van haar karakter en bevatten meerdere lagen. Soms houden ze haar tegen, soms drijven ze haar, maar duidelijk is in ieder geval de complexiteit.

Kirby wordt bijgestaan door journalist Dan, wiens verleden eveneens wat donkere randjes heeft. Gedurende de serie krijgt de kijker ook over hem beetje bij beetje meer informatie. Nooit vallen alle puzzelstukjes precies op hun plek, maar dat draagt vooral bij aan het gevoel van de serie. Het fragmentarische aspect dat voorkomt uit de vervormende tijdlijnen zorgt sowieso voor een meerduidigheid en het zou uit de toon vallen als de personages vervolgens tot in de puntjes worden ingevuld. Shining Girls laat juist inzichtelijk zien hoe mensen kunnen veranderen en hoe dit effect heeft op hun hele leven.

Wel is er een personage dat wat in het water valt en dat is een ander slachtoffer, Jin-sook, gespeeld door Philipa Soo. Hoewel zij een cruciale rol heeft, blijft de invulling ervan wat achter, mede veroorzaakt door haar geringere schermtijd. Waar de serie soms bijna een volledige aflevering wijdt aan de verledens van de seriemoordenaar, Kirby en Dan, is er voor Jin-sook beduidend minder aandacht.

Hoe het verleden van de personages vervolgens weer wordt gekoppeld aan het heden, is op een intrigerende manier gedaan. Gebeurtenissen komen soms meerdere keren in verschillende vormen terug en de frequentie van deze herhalingen werkt goed. Daarbij is de visuele stijl passend bij de duistere toon. De kleuren zijn redelijk sober, maar krijgen nooit de overhand.

Balans en complexiteit kenmerken Shining Girls en maken de serie de moeite waard. Af en toe voelen plotpunten door het tijdreizen net wat te toevallig, maar uiteindelijk overheerst de geslaagde spanning en wordt deze op goede manieren benut wanneer gebeurtenissen worden herhaald. De acteurs overtuigen en uiteindelijk kan je met een voldaan gevoel terugkijken op Kirby's ontwikkeling.



Shining Girls is te zien bij Apple TV+.