Recensie
Recensie Apple TV+-serie 'The Essex Serpent'
Spaarzame spannende momenten en een topcast kunnen dit verhaal niet naar een hoger niveau tillen.
Regie: Clio Barnard | Cast: Claire Danes (Cora Seaborne), Tom Hiddleston (Will Ransome), Frank Dillane (Luke Garrett), Clémence Poésy (Stella Ransome), Hayley Squires (Martha), e.a. | Aantal afleveringen: 6 | Speelduur: 43-51 minuten | Jaar: 2022
Cora Seaborne wordt plots weduwe en blijft met haar zoontje en het fortuin van haar man achter. Voor velen een hartverscheurende gebeurtenis, maar niet voor Cora. Zij is van de toorn van haar man af en kan nu doen wat ze zelf wil. En dat is niet vertoeven in het chique London, maar op onderzoek gaan naar het mythische serpent in Essex. Zijn de rapporten van het serpent vooral bijgeloof geweest van de plaatselijke bevolking die de twintigste eeuw in het verschiet heeft, of is er iets meer aan de hand?
De eerste aflevering is een ongelukkige mix van niet uitgediepte gebeurtenissen en beslissingen en een enorm traag tempo. Het begint met de beslissing van Cora om naar Essex te verhuizen om het serpent te zoeken. Waarom ze dit doet? Verwacht geen antwoord. Ook niet op de vraag waar het serpent en de waarnemingen vandaan komen. Er wordt gewoonweg medegedeeld dat de rapporten er zijn en men denkt dat er een mythisch serpent is. Het getuigt van zowel slordigheid als gemakzucht te denken zonder enige toelichting te zullen wegkomen.
Naarmate de serie vordert wordt duidelijk dat het mysterie en de mythische serpent slechts achtergronden zijn voor het drama tussen de verschillende personages. Het begint met romantische spanningen tussen Cora en de briljante chirurg Luke in London. Maar wanneer Cora verhuist naar Essex is de spanning tussen haar en predikant Will ook te voelen. Hij heeft echter een gezin, wat zorgt voor de nodige moeilijke situaties. Het verhaal gaat op die manier meer richting een romantisch kostuumdrama.
Door de vertolkingen is de spanning tussen de personages is goed te merken. Vooral de chemie tussen Claire Danes en Tom Hiddleston borrelt over. Helaas is hun verhouding niet goed uitgediept en lijkt het meer op twee knappe mensen die elkaar knap vinden. Hierdoor wordt het verhaal wat goedkoop en lijkt het verhaal vooral op dat van de goedkope vakantieromans die je op de Spaanse boulevard ziet liggen voor een euro of twee.
En dat is zonde, want komen best interessante thema's bovendrijven. Zo is er aandacht voor de verschillende manieren waarop men met rouw omgaat en hoe het een persoon kan veranderen. Ook geloof en de standvastigheid van de kerk komen aan bod. Daarop inhakend de progressie van de samenleving en hoe levens daardoor veranderen. Allemaal interessante onderwerpen die helaas niet genoeg aandacht krijgen omdat ze plaats moeten maken voor romances.
De zoektocht naar het mythische serpent en de vraag of deze wel echt bestaat mist spanning. Soms gebeuren er ineens enorm griezelige dingen die de kijker even wakker schudden, maar hier wordt helaas niet op doorgepakt. De angst dat het misschien om de personificatie van de duivel zou gaan, passeert slechts mondjesmaat de revue. Doodzonde, want op deze sporadische momenten laat The Essex Serpent zien hoe onheilspellend en raar de serie had kunnen zijn.
Deze korte momenten zijn vooral overtuigend door de uitstekende cinematografie. De kou van het moerasgebied en de drukkende sfeer zijn bijna te voelen. Wat er mist qua inhoud, wordt deels goedgemaakt door stijl. Er zijn enorm veel mooie shots en er wordt leuk gespeeld met kleur. Zo valt Cora in Essex altijd op door de kleuren van haar jurken die sterk afsteken tegen de grijze en sobere toestand en kledij van de andere inwoners.
De hele cast presteert op alle fronten, met Claire Danes (ja, inclusief de 'crazy eyes' die furore maakten in Homeland) en Tom Hiddleston als schoolvoorbeelden hiervan. Zelfs slechts piekerend in de verte starend, zijn ze betoverend. Ook de kindacteurs zijn bijzonder overtuigend, waar die bij veel andere series algauw een struikelpunt zijn.
Helaas glibbert The Essex Serpent (geheel in lijn met het mythische wezen) tussen alles door en mist meerdere kansen waar de serie echt had kunnen uitblinken. Het titulaire mythische serpent komt amper aan bod en wanneer het vraagstuk of hij wel of niet bestaat eindelijk zijn conclusie krijgt, maakt het eigenlijk niet meer uit. Een anticlimax op een verhaal dat zoveel meer had kunnen zijn.
The Essex Serpent is te zien bij Apple+.
Cora Seaborne wordt plots weduwe en blijft met haar zoontje en het fortuin van haar man achter. Voor velen een hartverscheurende gebeurtenis, maar niet voor Cora. Zij is van de toorn van haar man af en kan nu doen wat ze zelf wil. En dat is niet vertoeven in het chique London, maar op onderzoek gaan naar het mythische serpent in Essex. Zijn de rapporten van het serpent vooral bijgeloof geweest van de plaatselijke bevolking die de twintigste eeuw in het verschiet heeft, of is er iets meer aan de hand?
De eerste aflevering is een ongelukkige mix van niet uitgediepte gebeurtenissen en beslissingen en een enorm traag tempo. Het begint met de beslissing van Cora om naar Essex te verhuizen om het serpent te zoeken. Waarom ze dit doet? Verwacht geen antwoord. Ook niet op de vraag waar het serpent en de waarnemingen vandaan komen. Er wordt gewoonweg medegedeeld dat de rapporten er zijn en men denkt dat er een mythisch serpent is. Het getuigt van zowel slordigheid als gemakzucht te denken zonder enige toelichting te zullen wegkomen.
Naarmate de serie vordert wordt duidelijk dat het mysterie en de mythische serpent slechts achtergronden zijn voor het drama tussen de verschillende personages. Het begint met romantische spanningen tussen Cora en de briljante chirurg Luke in London. Maar wanneer Cora verhuist naar Essex is de spanning tussen haar en predikant Will ook te voelen. Hij heeft echter een gezin, wat zorgt voor de nodige moeilijke situaties. Het verhaal gaat op die manier meer richting een romantisch kostuumdrama.
Door de vertolkingen is de spanning tussen de personages is goed te merken. Vooral de chemie tussen Claire Danes en Tom Hiddleston borrelt over. Helaas is hun verhouding niet goed uitgediept en lijkt het meer op twee knappe mensen die elkaar knap vinden. Hierdoor wordt het verhaal wat goedkoop en lijkt het verhaal vooral op dat van de goedkope vakantieromans die je op de Spaanse boulevard ziet liggen voor een euro of twee.
Gerelateerd nieuws
En dat is zonde, want komen best interessante thema's bovendrijven. Zo is er aandacht voor de verschillende manieren waarop men met rouw omgaat en hoe het een persoon kan veranderen. Ook geloof en de standvastigheid van de kerk komen aan bod. Daarop inhakend de progressie van de samenleving en hoe levens daardoor veranderen. Allemaal interessante onderwerpen die helaas niet genoeg aandacht krijgen omdat ze plaats moeten maken voor romances.
De zoektocht naar het mythische serpent en de vraag of deze wel echt bestaat mist spanning. Soms gebeuren er ineens enorm griezelige dingen die de kijker even wakker schudden, maar hier wordt helaas niet op doorgepakt. De angst dat het misschien om de personificatie van de duivel zou gaan, passeert slechts mondjesmaat de revue. Doodzonde, want op deze sporadische momenten laat The Essex Serpent zien hoe onheilspellend en raar de serie had kunnen zijn.
Deze korte momenten zijn vooral overtuigend door de uitstekende cinematografie. De kou van het moerasgebied en de drukkende sfeer zijn bijna te voelen. Wat er mist qua inhoud, wordt deels goedgemaakt door stijl. Er zijn enorm veel mooie shots en er wordt leuk gespeeld met kleur. Zo valt Cora in Essex altijd op door de kleuren van haar jurken die sterk afsteken tegen de grijze en sobere toestand en kledij van de andere inwoners.
De hele cast presteert op alle fronten, met Claire Danes (ja, inclusief de 'crazy eyes' die furore maakten in Homeland) en Tom Hiddleston als schoolvoorbeelden hiervan. Zelfs slechts piekerend in de verte starend, zijn ze betoverend. Ook de kindacteurs zijn bijzonder overtuigend, waar die bij veel andere series algauw een struikelpunt zijn.
Helaas glibbert The Essex Serpent (geheel in lijn met het mythische wezen) tussen alles door en mist meerdere kansen waar de serie echt had kunnen uitblinken. Het titulaire mythische serpent komt amper aan bod en wanneer het vraagstuk of hij wel of niet bestaat eindelijk zijn conclusie krijgt, maakt het eigenlijk niet meer uit. Een anticlimax op een verhaal dat zoveel meer had kunnen zijn.
The Essex Serpent is te zien bij Apple+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.