Recensie Netflix-serie 'Endless Night'

Regie: David Perrault | Cast: Ayumi Roux (Eva), Théo Augier (Seb), Hanan El Yousfi (Naïma), Chine Thybaud (Pauline), Salif Cissé (Idris), Léo Legrand (Théo), Louis Rault Watanabe (Clément), Gabriel Almaer (Romain), e.a. | Aantal afleveringen: 6 | Speelduur: 27-37 minuten | Jaar: 2022

Het onderscheid tussen droom en werkelijkheid en vooral de vage scheidslijnen ertussen vormen een dankbaar onderwerp voor cineasten. Er zijn zelfs regisseurs, zoals David Lynch, die er hun handelskenmerk van hebben gemaakt. Voor velen is het een raadsel wat zich precies afspeelt in het menselijke brein op de momenten dat je in slaap valt en de afgelopen dag of zelfs trauma's uit het verleden aan het verwerken bent.

In de Waalse miniserie Endless Night zoekt een groepje tieners uit verveling hun toevlucht tot pillen die ze hebben gejat uit een nabijgelegen slaapkliniek. Deze medicatie heeft de bijzondere bijwerking dat je dromen bij volledig bewustzijn kan beleven. Zonder dat er acht wordt geslagen op het hoe en waarom is men in de kliniek in staat om de dromen van hun patiënten op een televisiescherm te toveren en zo meer kennis te vergaren over die bijzondere halfstaat tussen werkelijkheid en fantasie.

De half-Japanse Eva is nieuw in het niet nader aangeduide Belgische stadje en vindt al snel aansluiting bij het vriendengroepje van Sebastien, nadat ze hulp heeft verleend bij een uit de hand gelopen experiment met de voorgenoemde pillen. Ze is aanvankelijk argwanend en dus terughoudend over wat de tieners puur als een genotsmiddel zien.

Met recht, zo blijkt, want als Eva eenmaal een pil achteroverslaat, zijn de gevolgen niet te overzien. Al snel weet ze niet meer of ze nog wakker is of slaapt. Bovendien heeft Eva een bijzondere connectie met schone slaper Romain. En waarom ziet ze voortdurend beelden van haar overleden vader en een mysterieus meisje met een uilenmasker?

De leden van het tienergroepje, vertolkt door acteurs die zichtbaar te oud zijn om nog de middelbare school af te moeten maken, zijn niet alleen in voorkomen en gedrag divers maar ook archetypen wat betreft hun karakters. Rijkeluiszoon Théo is macho en opvliegend, Naïma is wantrouwend en impulsief en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Dat er iets moois lijkt te ontstaan tussen Eva en goedzak Seb spreekt haast voor zich. Waarom ze lange tijd de boot afhoudt blijft in het ongewisse, maar als Seb opeens verdwijnt wordt het voor haar een halszaak hem op te sporen.

Endless Night trapt af met enig gevoel voor fascinatie, maar verzandt al snel in vaagheden en clichés. Vooral na Sebs verdwijning wordt het plot een onnavolgbare warboel. Hierbij moeten de personages kennelijk zelf ook telkens vermelden dat ze denken dat ze slapen. Of denken dat ze wakker zijn. Of iets er tussenin als het je nog interesseert.

Het blijkt een opzichtig trucje om zaken niet meer uit te hoeven leggen en er qua vaagheden nog een schepje bovenop te doen. Bij de flauwe ontknoping wordt nog wel wat goedgemaakt, maar echt bevredigend is het allemaal niet. Endless Night beslaat in zijn totaliteit amper drie uur, maar het bekijken ervan voelt als een eeuwigheid.



Endless Night is te zien bij Netflix.