search
Recensie Netflix-serie 'Better Call Saul' seizoen 6
Recensie

Recensie Netflix-serie 'Better Call Saul' seizoen 6

Met deze waardige afronding tonen de makers zich weer meesters in het visueel vertellen van hun verhaal.

Regie: Vince Gilligan, Melissa Bernstein, Giancarlo Esposito, e.a. | Cast: Bob Odenkirk (Jimmy McGill/Saul Goodman), Rhea Seehorn (Kim Wexler), Jonathan Banks (Mike Ehrmantraut), Giancarlo Esposito (Gus Fring), Patrick Fabian (Howard Hamlin), Michael Mando (Nacho Varga), e.a. | Aantal afleveringen: 13 | Speelduur: 44-59 minuten | Jaar: 2022

De zonde die veel film- en televisiemakers begaan bij het maken van prequels, is de bekende personages in levensgevaar plaatsen. Het is een loze manier van spanning creëren, want doordat het verhaal zich in het verleden afspeelt weten we bij voorbaat dat deze personages het gaan overleven. Better Call Saul heeft zich daar gelukkig zo goed als nooit schuldig aan gemaakt. In dit laatste seizoen valt alles keurig op zijn plek.

De opening van het slotseizoen wijkt af van die van de vorige vijf seizoenen. In plaats van zwart-witbeelden die laten zien wat de onderduikende Jimmy McGill - beter bekend als Saul Goodman - aan het doen is, wordt na een ander soort proloog direct de draad opgepakt na de cliffhanger van seizoen vijf. Wat Jimmy na de gebeurtenissen van Breaking Bad bezighoudt komt pas in een latere aflevering aan bod.

Zoals de makers hun publiek kennen door levensbedreigende scènes te vermijden, weten ze ook dat de fans verwachtten dat de tijdlijn in dit laatste seizoen zou botsen tegen de perikelen van Walter White en Jesse Pinkman. Dat gebeurt, maar slechts met een licht stootje. In theorie is het interessant dat de twee verhaallijnen zich gaan verwikkelen, maar in de praktijk zou dat de focus van de serie wegnemen. Die blijft daarom gelukkig bij Jimmy.

Dus zodra hij zich op het punt bevindt waarop de wereld hem als Saul Goodman leerde kennen, nemen de makers ons voor het grootste deel mee naar het 'heden' waarin we zien wat hij ervan bakt als Gene. Als manager van een kaneelbroodjeszaak in een winkelcentrum hield hij zich lang koest, maar in het vorige seizoen herkende een willekeurige voorbijganger hem van de reclamespotjes uit zijn advocatentijd. Is Gene de versie van Jimmy die heeft geleerd van zijn fouten? Of sluipt hij weer terug in de rol van Slippin' Jimmy, de oplichter die er vaker wel dan niet mee wegkomt?

De grootste vraag die seizoenen geleden al kwam bovendrijven, is hoe zijn geliefde Kim Wexler in het plaatje past. Zij lijkt de spil van Jimmy's leven, dus waar zal zij zijn op het moment dat hij Walter Whites advocaat wordt? Dit laatste seizoen geeft daarop eindelijk het antwoord, wat blootlegt hoe (on)belangrijk zij daadwerkelijk voor hem is. Daarnaast leren we ook op memorabele wijze wat de conclusie is van het chronische in de maling nemen van Howard Hamlin, de voormalige baas van Jimmy en Kim die sinds hun vertrek het doelwit was van hun treiteringen.

Zoals dat nou eenmaal altijd gaat in deze wereld, hebben acties hun gevolgen. Ze vormden Jimmy tot wie hij was en wie hij is. Net zoals bij zijn voorganger is op veel momenten in Better Call Saul de spanning ontzettend hoog geweest, maar het tempo was altijd wat lager. Dit zet zich voort in een slotaflevering die het niet moet hebben van sensationele actie, maar je geboeid houdt door je te laten afvragen: "Waar eindigt dit? Wat is zijn plan?"

Het seizoen vliegt voorbij dankzij het gebruikelijke topacteerwerk en de strakke hippe cinematografie die regelmatig doet denken aan het visuele werk van de gebroeders Coen twintig jaar geleden. Er was ooit een gerucht dat de spin-off over Saul Goodman een komedieserie zou worden, maar het is een zegen dat de makers zich hielden bij hun vaste stijl. Niet dat er geen verrassingen zijn, want het lukt menig openingsshot nog steeds om raadsels op te roepen.

Anders dan Walter White wisselt Jimmy McGill continu van levenspad. Ergens wil de sluwe vos vrij zijn van zijn streken voordat hij zijn haren helemaal heeft verloren, maar het beestje ontkomt niet makkelijk aan zijn aard. De momenten dat hij luistert naar het duiveltje op zijn schouder kunnen we lachen om wat hij doet, maar teleurgesteld zijn in zijn onverbeterlijkheid. Die keren dat hij naar het engeltje luistert juichen we hem toe. Welke schouder uiteindelijk zijn definitieve aandacht krijgt, leer je kort voordat de aftiteling voor de laatste keer in beeld komt.



Better Call Saul is te zien bij Netflix.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.

Aanbevolen artikelen