Eerste indruk 'House of the Dragon'

Terwijl de fans van de boekenreeks A Song of Ice and Fire met smart wachten op de delen die het verhaal afronden, krijgen liefhebbers van de verfilming hiervan, het uiterst populaire Game of Thrones, van HBO wat nieuw vermaak in de vorm van een prequel. Geheel gebaseerd een achtergrondwerk met een vastliggend einde, dus er hoeft niet te worden gevreesd dat er weer een slappe conclusie komt.

Viserys Targaryen, de koning van Westeros zo'n tweehonderd jaar vóór de gebeurtenissen uit Game of Thrones, heeft moeite met het produceren van een troonopvolger. Zijn enige kind Rhaenyra komt als meisje volgens traditie niet in aanmerking, maar gelukkig is zijn echtgenote hoogzwanger. Het grootste deel van zijn aanhangers hoopt dat het een jongetje wordt, zodat de lopende spanning over plan B van tafel kan. Want Viserys' wrede broer Daemon loert op zijn kans en ook enkele leden uit de raad van de koning tonen voorzichtig hun interesse.

Familiedrama, bloedvergieten, draken en een strijd om de troon: welkom terug in Westeros. De makers wilden de kijker een Game of Thrones-gevoel geven, maar tegelijkertijd iets bieden dat geheel op zichzelf staat. In de eerste paar minuten is dat nergens aan te merken. We zijn in het herkenbare King's Landing, horen bekende muziek en zien een Targaryen een draak berijden. De zelfstandigheid is ver te zoeken.

De openingsscène zelf is ook niet erg episch en de minuten die er op volgen zijn ietwat droog. Maar voor je het in de gaten hebt, ben je helemaal opgezogen in de intrige. Er wordt gesproken over de Baratheons en Dorn, maar qua plot en locatie is deze serie volledig geconcentreerd op de zilverharige Targaryens die zich er bewust van zijn dat hun macht puur te danken is aan hun controle over draken.

Wat niet weg te slaan blijkt, is het vertrouwde brute geweld. De gruwelen worden volop in beeld gebracht, op een overtuigende wijze (wat helaas niet gezegd kan worden over de CGI). Het is fantasy maar de wereld is gebaseerd op de Europese middeleeuwen, waardoor het acceptabel is om te zien hoe mannen elkaar te lijf gaan en lichaamsdelen in het rond vliegen.

Op één scène na: een bepaalde gruwelijke situatie had prima kunnen worden geïnsinueerd met dezelfde gewenste impact, maar de makers kozen voor de shockfactor en laten het je gewoon zien. Het zal een deel van de kijkers even het plezier ontnemen, maar gelukkig is dit niet het slotstuk van de eerste aflevering; er passeert nog genoeg voordat deze introductie wordt afgerond. En tegen die tijd ben je weer terug bij af, je gefrustreerd realiserend dat je weer een hele week moet wachten op de volgende aflevering.

House of the Dragon is te zien bij HBO Max.