Recensie Netflix-serie 'Tú No Eres Especial'

Regie: Laura M. Campos, Inma Torrente | Cast: Delia Brufau (Amaia), Oskar de la Fuente (Javi), Andrew Grace (Asier), Maria Mercado (Irene), e.a. | Aantal afleveringen: 6 | Speelduur: 33-38 minuten| Jaar: 2022

Middelbare scholier Amaia verhuist met haar gezin van het bruisende Barcelona naar het plattelandse geboortedorp van haar moeder. Ze heeft moeite haar plek te vinden als het nieuwe meisje in een dorp waar iedereen elkaar kent, totdat medebuitenbeentje Javi haar betrekt bij zijn vriendengroep en Amaia stukje bij beetje meer te weten komt over haar familiegeschiedenis. Als ze een oud spreukenboek vindt van haar onlangs overleden oma, begint ze zich af te vragen of ze stiekem misschien toch niet zo onopmerkelijk is als ze dacht.

Tú No Eres Especial doet haar naam eer aan: de serie is niets speciaals. Iedere andere tienerserie kan je dezelfde ervaring geven en waarschijnlijk met meer overtuiging. De personages zijn oppervlakkig en drijven het plot niet voorwaarts, voor zover er een echt plot te vinden is. Visueel is er weinig interessants en échte grappen zijn ook schaars. Het blijft dus onduidelijk wat deze serie precies te bieden zou moeten hebben.

De vriendengroep die het hart van de serie vormt bestaat uit vier typen misfits: het nieuwe meisje, een jongen uit een raciale minderheid, een meisje met mentale problemen en uiteraard de homoseksuele beste vriend. Deze afgezaagde rollen doen niets doen voor het verdere verloop van het verhaal, want daarvoor vallen ze niet ver genoeg buiten de groep. De enige functie van hun zogenaamde ballingschap is het samenbrengen van de personages in de eerste aflevering. Daarna vervalt het plot in stereotypes en uitgekauwde verhaallijnen.

Qua thema zou de serie er goed aan doen om een richting te kiezen. Dat Amaia erbij wil horen als nieuwkomer op een dorpse school is vrij herkenbaar, maar wanneer ze ervoor kiest om bij haar medestudenten in het gevlij te komen via de magie die ze van haar oma zou hebben geërfd, is het belangrijk dat er aandacht wordt besteed aan de achtergrond van die magie en wat voor rol deze in haar leven en dat van haar familie speelt. In plaats daarvan moeten een haarband en wat antieke potjes illustreren dat Amaia het stokje van haar illustere grootmoeder overneemt.

De makers hebben duidelijk weinig begrepen van het credo "show, don't tell". Dat grootmoeder een getalenteerde heks was wordt tot in den treure herhaald, maar we zien er niets van terug in het heden. Amaia's zoektocht naar haar vader, een verhaallijn die nogal willekeurig aanvoelt en erg slordig wordt afgerond, wordt het publiek woord voor woord voorgekauwd. De grote boosdoener is de alom aanwezige voice-over, die de stem in Amaia's hoofd moet voorstellen. Deze stem eist veel te veel aandacht op en laat weinig ruimte over voor de kijker om zelf na te denken.

Tú No Eres Especial is een perfecte serie voor iemand onder de zestien jaar die nog niet echt durft toe te geven dat hij graag fantasyseries zou willen kijken, maar als je jezelf niet herkent in die omschrijving kun je hem beter even overslaan. Er is meer dan genoeg andere content die wel de moeite waard is om te kijken.



Tú No Eres Especial is te zien bij Netflix.