Recensie
Recensie Netflix-serie 'Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes'
Ondanks het onderwerp een trage en saaie exercitie. Bekijk liever de serie van Ryan Murphy.
Regie: Joe Berlinger | Afleveringen: 3 | Speelduur: 58-62 minuten Jaar: 2022
Als er een serie was die de afgelopen maand domineerde bij de al dan niet virtuele koffieautomaat, dan is het wel de Ryan Murphy-serie over serie- en lustmoordenaar Jeffrey Dahmer. Nabestaanden voelden zich niet betrokken en organisaties belast met het bijstaan van slachtoffers vonden dat je seriemoord van dit kaliber niet moest dramatiseren en al helemaal niet in moest zetten voor entertainment.
Hoewel er heus wel wat valt te zeggen voor dit standpunt, wordt na het zien van de driedelige documentaireserie Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes alleen nog maar duidelijker dat de makers zich over het algemeen keurig aan de werkelijkheid hebben gehouden. Voor dramatisch effect zijn enkele personages samengevoegd, met name in een buurvrouw die in werkelijkheid niet naast Dahmer woonde maar er tegenover. Ook over de ruim twintig slachtoffers blijkt seriemaker Ryan Murphy de boel niet aangedikt, maar zelfs enigszins verzacht te hebben.
Uitgangspunt van deze true crime-documentaire is honderddertig uur aan tapes die werden opgenomen door een ambitieuze jonge advocate die bij de Dahmer-zaak betrokken was. We horen een opvallend zelfbewuste en welbespraakte man die op heel heldere wijze en zelfs soms met morele zelfoordelen over zijn natuur en handelen praat. Het is dus geen wonder dat het beroep op ontoerekeningsvatbaarheid niet slaagde.
Als je de serie van Murphy hebt verslonden, dan is deze docuserie taaie kost. Op chronologische en weinig creatieve wijze worden de gruwelijkheden van Dahmer afgewerkt. Betrokkenen, waaronder politierechercheurs, advocaten, medewerkers van het Openbaar Ministerie en journalisten draaien gezagsgetrouw hun verhaaltjes af die ze zichtbaar al honderden keren hebben opgedreund. Teleurstellend is dat de persoonlijk betrokkenen, zoals Dahmers ouders (die nog steeds leven) enkel op archiefbeelden voorbijkomen.
Dit zorgt ervoor dat er geen nieuwe inzichten worden opgeworpen. Vooral teleurstellend is dat in de laatste vijf minuten nog even de impact van Dahmers wandaden er doorheen moeten worden gejaagd. Het gebrek aan bescherming van de zwarte gemeenschap, de evidente discriminatie waarbij het woord van de witte getuige het zwaarst weegt, de fouten die de politiediensten hebben gemaakt en de rol van de homobeweging: het zijn aspecten die er bekaaid vanaf komen.
Het geschetste tijdsbeeld komt nog best aardig uit de verf door het gebruik van archiefmateriaal, maar kruisverbanden kan je wel vergeten. Dit maakt The Dahmer Tapes in navolging van soortgelijke series over John Wayne Gacy en Ted Bundy een slaafse opsomming van feitjes zonder echt emotionele lading. De drie afleveringen van een uur zijn soms tergend traag en dus moeilijk door te komen. Het doet eens te meer beseffen dat de fictieserie de beste keuze is, vooral met de wetenschap dat Ryan Murphy daarvoor met precisie en respect voor de slachtoffers te werk is gegaan.
Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes is te zien bij Netflix.
Als er een serie was die de afgelopen maand domineerde bij de al dan niet virtuele koffieautomaat, dan is het wel de Ryan Murphy-serie over serie- en lustmoordenaar Jeffrey Dahmer. Nabestaanden voelden zich niet betrokken en organisaties belast met het bijstaan van slachtoffers vonden dat je seriemoord van dit kaliber niet moest dramatiseren en al helemaal niet in moest zetten voor entertainment.
Hoewel er heus wel wat valt te zeggen voor dit standpunt, wordt na het zien van de driedelige documentaireserie Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes alleen nog maar duidelijker dat de makers zich over het algemeen keurig aan de werkelijkheid hebben gehouden. Voor dramatisch effect zijn enkele personages samengevoegd, met name in een buurvrouw die in werkelijkheid niet naast Dahmer woonde maar er tegenover. Ook over de ruim twintig slachtoffers blijkt seriemaker Ryan Murphy de boel niet aangedikt, maar zelfs enigszins verzacht te hebben.
Uitgangspunt van deze true crime-documentaire is honderddertig uur aan tapes die werden opgenomen door een ambitieuze jonge advocate die bij de Dahmer-zaak betrokken was. We horen een opvallend zelfbewuste en welbespraakte man die op heel heldere wijze en zelfs soms met morele zelfoordelen over zijn natuur en handelen praat. Het is dus geen wonder dat het beroep op ontoerekeningsvatbaarheid niet slaagde.
Als je de serie van Murphy hebt verslonden, dan is deze docuserie taaie kost. Op chronologische en weinig creatieve wijze worden de gruwelijkheden van Dahmer afgewerkt. Betrokkenen, waaronder politierechercheurs, advocaten, medewerkers van het Openbaar Ministerie en journalisten draaien gezagsgetrouw hun verhaaltjes af die ze zichtbaar al honderden keren hebben opgedreund. Teleurstellend is dat de persoonlijk betrokkenen, zoals Dahmers ouders (die nog steeds leven) enkel op archiefbeelden voorbijkomen.
Dit zorgt ervoor dat er geen nieuwe inzichten worden opgeworpen. Vooral teleurstellend is dat in de laatste vijf minuten nog even de impact van Dahmers wandaden er doorheen moeten worden gejaagd. Het gebrek aan bescherming van de zwarte gemeenschap, de evidente discriminatie waarbij het woord van de witte getuige het zwaarst weegt, de fouten die de politiediensten hebben gemaakt en de rol van de homobeweging: het zijn aspecten die er bekaaid vanaf komen.
Het geschetste tijdsbeeld komt nog best aardig uit de verf door het gebruik van archiefmateriaal, maar kruisverbanden kan je wel vergeten. Dit maakt The Dahmer Tapes in navolging van soortgelijke series over John Wayne Gacy en Ted Bundy een slaafse opsomming van feitjes zonder echt emotionele lading. De drie afleveringen van een uur zijn soms tergend traag en dus moeilijk door te komen. Het doet eens te meer beseffen dat de fictieserie de beste keuze is, vooral met de wetenschap dat Ryan Murphy daarvoor met precisie en respect voor de slachtoffers te werk is gegaan.
Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes is te zien bij Netflix.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
