Recensie Netflix-serie 'The Watcher'

Regie: Paris Barclay, Jennifer Lynch, Ryan Murphy, e.a. | Cast: Bobby Cannavale (Dean), Naomi Watts (Nora), Margo Martindale (Big Mo), Richard Kind (Mitch), Noma Dumezweni (Theodora Birch), Jennifer Coolidge (Karen), Mia Farrow (Pearl Winslow), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 44-52 minuten | Jaar: 2022

Ryan Murphy is de drukste seriemaker van dit moment, en dat is hij al een tijdje. Haast tegelijkertijd met The Watcher verscheen ook zijn serie Dahmer - Monster: The Jeffrey Dahmer Story op Netflix. Murphy neemt graag spannende waargebeurde verhalen, van praktisch roddelbladniveau, en maakt er kwaliteitsseries van. Maar dat maakt het nog niet meer dan wat het was. Ook niet bij The Watcher, waar hij een hoop zelf bij heeft verzonnen.

Dean en Nora verhuizen met hun twee kinderen naar een prachtige woning buiten New York. Ze zijn er nog maar net ingetrokken of er beginnen zich al vreemde zaken voor te doen, waar voornamelijk de buren bij betrokken lijken. En dan komen de mysterieuze en dreigende brieven; iemand bespioneert ze. Dean bijt zich hier zo extreem in vast dat hij niet ziet hoe hij van zijn gezin wegdrijft.

Murphy staat er overigens zelden alleen voor: hij schrijft en produceert zijn series meestal met een vast clubje andere schrijvers. Wat wel al sinds het begin van zijn carrière kenmerkend is, is dat zijn series niet consistent zijn. Binnen een seizoen is het al wankel en als een doorlopend verhaal een tweede seizoen krijgt, gaat het helemaal de mist in.

In The Watcher is dat zowaar een keer minder merkbaar. Dat komt misschien doordat er meerdere personages zijn die al vanaf de eerste aflevering zo maf zijn dat je in principe alle kanten met ze op kunt. Zelfs het hoofdpersonage Dean ontspoort al snel. Zijn vrouw merkt het zelfs letterlijk op. Maar het was dan wel handig geweest om te weten hoe Dean zich voorheen dan gedroeg.

Het is niet zonder reden, want de bedoeling is dat Dean steeds meer gaat flippen over al die bizarre zaken die er in en rondom zijn nieuwe huis gebeuren. De dreigende brieven, lastige buren en een politiechef die niet mee lijkt te werken gaan Dean niet in de koude kleren zitten. En ook als kijker vraag je je steeds af wat er aan de hand is.

Dat is een goede afleiding voor het feit dat het ergens allemaal niet bijzonder logisch is. Het is bijvoorbeeld allerminst geloofwaardig hoe die politiechef te werk gaat, vooral in zo'n rijke wijk. Of een extreem voorval dat plaatsvindt bij een buurgezin dat later anders in elkaar blijkt te steken dan gedacht, maar niemand die opmerkt hoe extreem het in de eerste instantie was.

The Watcher maakt zich er af en toe iets te makkelijk van af. Enkele voorvallen zijn onrealistisch en bepaalde reacties van personages maken het te makkelijk om niet te lang te blijven hangen bij iets onverklaarbaars. Of neem het gegeven dat Nora kunstenares is, maar ze geen enkele keer zichtbaar werkt en haar kunst nooit in beeld komt. Dit is het probleem wanneer je een flinterdun waargebeurd verhaal neemt waar je zelf een hoop bij moet verzinnen om het op te vullen.

Het verhaal gaat over een groot mysterieus huis waar heel wat mensen geobsedeerd door lijken te zijn, het nieuwe gezin dat er woont kampt met persoonlijke problemen, af en toe is seksualiteit een thema en er is een rol voor een oude actrice die voorheen geen fatsoenlijk werk kreeg aangeboden... Dat komt allemaal erg bekend voor: het is het eerste seizoen van American Horror Story zonder bovennatuurlijke elementen.

En net zoals die serie is dit een strakke productie. Goed in beeld gebracht, heel wat grote namen in de cast die uitmuntend acteren, prachtige sets, muziek van de componisten van American Horror Stories en een verhaal dat wellicht een beetje rommelig voortkwakkelt maar intrigerend genoeg is om lekker door te blijven kijken.

Kortom: een goede serie. Maar wel die niet bijzonder veel om het lijf heeft, waarbij de schrijvers te vaak voor makkelijke uitvluchten kiezen en wel heel veel in dialoog laten uitleggen. Film en serie zijn visuele media, dus er is niets zo saai als een personage dat gewoon letterlijk middels een monoloog vertelt hoe de vork in de steel zit. Maar toch, het boeit genoeg om te bingen. En dat maakt van jou precies datgene wat Netflix wilde: de watcher.



The Watcher is te zien bij Netflix.