Recensie Videoland-serie 'André Hazes: Crossroads'

Regie: Cheeru Manpaey | Aantal afleveringen: 5 | Speelduur: 47-48 minuten | Jaar: 2022

De kikkerlandse artiestenpopulatie maakt er het laatste jaar wel een potje van. De een slaat voor het oog van een beveiligingscamera zijn vrouw in elkaar, een ander gaat vreemd bij de vleet. Er is het Voice-schandaal, waarvan we nog moeten zien wie er op welke wijze bij betrokken is, en dan hebben we nog een zangeres met een dijk van een stem die haar handen niet thuis kon houden nadat haar zoon rotzooi trapte bij een supermarkt.

In het rijtje van meest besproken BN'ers komt ook zeker André Hazes junior voor. Met zijn familie is er altijd wel wat aan de hand. Of het nu ruzie is met zus Roxanne en moeder Rachel of zijn tumultueuze door affaires onderbroken knipperlichtrelatie met de moeder van zijn zoon, de roddelpers duikt er hongerig op. Hazes is ook nog eens het mikpunt van een relatief recent fenomeen, namelijk dat van de juicekanalen.

Al deze media-aandacht, waarbij je haast zou vergeten dat Hazes toch vooral een succesvol zanger is, doen je nou niet bepaald verlangen naar een vijfdelige documentaire. De Vlaamse maakster Cheeru Manpaey was van plan om de aanloop naar een concertreeks in het Rotterdamse Ahoy vast te leggen, maar corona maar ook vooral Hazes' grillen bepaalden anders. De zanger kreeg een burn-out, was helemaal klaar met het artiestenleven en alle roddels eromheen en bleek ook nog eens uitermate verslavingsgevoelig.

Manpaeys opzet zorgt eveneens voor scepsis. Hazes verklaart met de billen bloot te gaan en de onverbloemde waarheid te zullen verkondigen. Als hij zich aan het eind van de zin tot de camera richt, rijst de vraag hoe de waarheid gedoseerd en gefilterd zal worden. Zoals het het leven van een Hazes blijkbaar betaamt was ook hier de controverse niet van de lucht. Zus Roxanne had geen zin om mee te werken. Vriendin Sarah van Soelen liet zich wel filmen, maar nadat haar relatie met 'Dre' op de klippen was gelopen liet ze zich grotendeels wegmonteren.

We zien vooral een onzekere jongvolwassene die vooral door het leven gaat als 'de zoon van', wat zowel een last als een zegen is. Om zich beter over zichzelf te voelen verhuist hij vrijwel permanent naar de sportschool en is hij ook niet vies van een spierstimulerend middeltje (al moet je goed opletten om Hazes hier echt duidelijke uitspraken over te horen doen). Net als zijn vader lust Hazes net iets te graag een pilsje en raakt hij volledig afhankelijk van alcohol. Tot slot kan hij ook niet van het witte poeder afblijven.

Het is verhelderend om Hazes op een bank in een studiosetting terug te zien kijken op de beelden die Rampaey schoot en pas echt goed te begrijpen hoe slecht het met hem ging. Maar echte diepe dalen worden eigenlijk alleen verbaal duidelijk. Niet dat iemand behalve de doorwrochte ramptoerist ook maar zit te wachten op beelden waarin hij helemaal naar de klote is. Het optreden valt hem zwaar, niet alleen omdat hij een perfectionist is, maar ook omdat hij het iedereen om hem heen naar de zin wil maken.

De vraag is vooral of Hazes zichzelf niet te veel overschat. Daarnaast staat hij bol van de sociaal wenselijke antwoorden en wordt hij omringd door een team dat ook financieel afhankelijk van hem is. Beste vriend en neef Django kaapt de gedachten van de kijker weg door te stellen dat hij heus niet het hielenlikkertje van Hazes is of enkel zijn zakken vult met diens succes. Vervolgens zien we hem voortdurend vissen naar een antwoord op de vraag wanneer Hazes weer het podium opstapt.

Dit soort gedachten doemen ook op als moeder Rachel voortdurend haar moederhart laat spreken, maar de geluiden in de wat meer betrouwbare media anders doen vermoeden. Hazes zelf zou het liefst anoniem in een restaurant in de Verenigde Staten werken, zo verklaart hij als hij in het land aan het afkicken is. Net daarvoor heeft hij aan zijn fans laten weten dat hij stopt met zingen en optreden. Althans voorlopig.

Deze haastige nuance is kenmerkend voor de artiest. Want we zien hem in Crossroads ook weer nieuw materiaal opnemen en een comeback voorbereiden. Deze wispelturigheid doet het ergste vermoeden voor zijn verslavingen en turbulente privéleven. Een vos verliest nooit zijn streken, een Hazes al helemaal niet. Rampaey raakte gedurende de opnames bevriend met de zanger. Het voedt het wantrouwen van gebrek aan de gepretendeerde objectiviteit alleen maar meer. We zien alleen maar wat Hazes wil dat we zien.



André Hazes: Crossroads is te zien bij Videoland.