Recensie
Recensie Disney+-serie 'Andor'
De achtergrond van het Star Wars-personage Cassian Andor en hoe hij uiteindelijk een verzetsstrijder wordt.
Regie: Toby Haynes, Susanna White, Benjamin Caron | Cast: Diego Luna (Cassian Andor), Stellan Skarsgård (Luthen Rael), Fiona Shaw (Maarva Andor), Andy Serkis (Kino Loy), Forest Whitaker (Saw Gerrera), Genevieve O'Reilly (Mon Mothma), e.a. | Afleveringen: 12 | Speelduur: 38-57 minuten | Jaar: 2022
De hoofdfilms van Star Wars zijn familiefilms. Zeker niet mild, maar het zijn avonturen die kinderen enorm aanspreken. De spin-off Rogue One: A Star Wars Story had een duistere, meer volwassen toon en viel om die reden niet bij iedereen in de smaak. De serie Andor is daarvan een spin-off en houdt vast aan de gekozen stijl en sfeer.
Tijdens een zoektocht naar zijn zus stuit Cassian Andor op twee vervelende werknemers van het kwaadaardige keizerrijk en schiet ze dood. Hiermee gaat het balletje rollen van wat uiteindelijk een grootschalige zoektocht naar hem zal worden. Ondertussen beleeft hij twee 'avonturen' en zien we wat er zoal achter de schermen gebeurt bij een pril verzet, zowel bij de rebellen als bij het Keizerrijk zelf.
Omdat Rogue One zich afspeelt kort voordat de allereerste Star Wars-film begint (deel vier dus), werd ervoor gezorgd dat een deel van de 'look' daarop aansloot – zowel in sets als kleding en haardracht. Niet op een overdreven manier, maar met wat details hier en daar. Ook dat heeft Andor overgenomen, want dit verhaal speelt zich nóg vroeger af in de tijdlijn. Verwacht dus een personage met jarenzeventigbakkebaarden en een bureau met een onnodig grote computer.
Voor de rest is het een visueel spektakel waar men vijftig jaar geleden nog niet de mogelijkheid of het budget voor had. Geloofwaardige steden en interieurs, mooi in elkaar geknutselde sciencefictionvoorwerpen en fotorealistische computereffecten – het draagt allemaal flink bij aan het Star Wars-gevoel. Het is gewoon lekker wanneer je even een TIE fighter door een groene vallei ziet (en hoort!) vliegen.
Die fictie is nodig, want Andor is in sommige opzichten te aards voor een ruimteavontuur. De cast van mensen is zeker multicultureel genoeg, maar qua verhouding zijn er bar weinig andere ruimtewezens te zien. Er zijn soms iets te herkenbare situaties, zoals de afgedankte officier die gedwongen wordt weer bij zijn moeder in te trekken die hem vervolgens als welbekend feekspersonage aanhoudend kleineert.
Star Wars is altijd op zijn best wanneer er een missie is en die biedt Andor ook. Tot twee keer toe bevindt Cassian zich in een spannende situatie die verspreid is over meerdere afleveringen. En ook hier is het in alle opzichten volledig Star Wars. Een verzetsmissie die zich plaatsvindt tijdens een voor die planeet terugkerend ruimte-evenement, in de vorm van epische meteoorregen, is absoluut een hoogtepunt in dit eerste seizoen.
Dat verspreiden van afleveringen is echter ook iets wat niet helemaal lekker werkt. De hele opzet is bijvoorbeeld drie afleveringen lang. Op het einde komt dit als een afsluitende boekensteun weer terug, op een prachtige en passende wijze, maar het blijft een lange opening. De benodigde opvulling komt in die periode in de vorm van Cassian, die eerst in de ene situatie belandt en later in een tweede. De eerste geeft inzicht in de werkwijze van het verzet, de tweede in de inhumane handhaving van het Keizerrijk. Maar het blijft opvulling.
Evengoed opvulling in Star Wars-stijl en in dit geval op een geslaagde wijze. Er zijn veel personages en plotlijnen, want er speelt veel. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Obi-Wan Kenobi is Andor nooit bedoeld als eenmalige miniserie. Dit is hoe het verzet is ontstaan en zal uitgroeien tot hoe we het kennen uit de originele trilogie. En daar is nou eenmaal tijd voor nodig, mede omdat het Keizerrijk het nu al de kop in probeert te drukken.
Andor laat vooral het duistere hart van het Keizerrijk zien. Die 'verbintenis' die er moet zijn, die je bij tegenwerking het leven kan kosten. Het is een thema dat de laatste tijd wel vaker voorbijkomt in sciencefiction, dat vaak als spiegel van de maatschappij fungeert . In de serie wordt gezegd dat mensen niet passief moeten toekijken wanneer instanties ondanks mooie beloftes toch duidelijk slechte bedoelingen hebben. Een goede boodschap voor een tijd waarin nieuwe politieke partijen vanwege tolerantie een bestaan wordt gegund, maar eigenlijk niet zouden moeten bestaan.
Blijf bij de laatste aflevering tijdens de aftiteling nog even hangen voor een bonusscène. Er is getoond dat groepen mensen werken aan onderdelen, maar wat die dingen nou precies doen wordt nooit aan hen of ons uitgelegd. Dat komt helemaal aan het einde. En dit beantwoordt meteen ook een andere vraag die al ietsje langer bestaat.
Andor is te zien bij Disney+.
De hoofdfilms van Star Wars zijn familiefilms. Zeker niet mild, maar het zijn avonturen die kinderen enorm aanspreken. De spin-off Rogue One: A Star Wars Story had een duistere, meer volwassen toon en viel om die reden niet bij iedereen in de smaak. De serie Andor is daarvan een spin-off en houdt vast aan de gekozen stijl en sfeer.
Tijdens een zoektocht naar zijn zus stuit Cassian Andor op twee vervelende werknemers van het kwaadaardige keizerrijk en schiet ze dood. Hiermee gaat het balletje rollen van wat uiteindelijk een grootschalige zoektocht naar hem zal worden. Ondertussen beleeft hij twee 'avonturen' en zien we wat er zoal achter de schermen gebeurt bij een pril verzet, zowel bij de rebellen als bij het Keizerrijk zelf.
Omdat Rogue One zich afspeelt kort voordat de allereerste Star Wars-film begint (deel vier dus), werd ervoor gezorgd dat een deel van de 'look' daarop aansloot – zowel in sets als kleding en haardracht. Niet op een overdreven manier, maar met wat details hier en daar. Ook dat heeft Andor overgenomen, want dit verhaal speelt zich nóg vroeger af in de tijdlijn. Verwacht dus een personage met jarenzeventigbakkebaarden en een bureau met een onnodig grote computer.
Voor de rest is het een visueel spektakel waar men vijftig jaar geleden nog niet de mogelijkheid of het budget voor had. Geloofwaardige steden en interieurs, mooi in elkaar geknutselde sciencefictionvoorwerpen en fotorealistische computereffecten – het draagt allemaal flink bij aan het Star Wars-gevoel. Het is gewoon lekker wanneer je even een TIE fighter door een groene vallei ziet (en hoort!) vliegen.
Gerelateerd nieuws
Die fictie is nodig, want Andor is in sommige opzichten te aards voor een ruimteavontuur. De cast van mensen is zeker multicultureel genoeg, maar qua verhouding zijn er bar weinig andere ruimtewezens te zien. Er zijn soms iets te herkenbare situaties, zoals de afgedankte officier die gedwongen wordt weer bij zijn moeder in te trekken die hem vervolgens als welbekend feekspersonage aanhoudend kleineert.
Star Wars is altijd op zijn best wanneer er een missie is en die biedt Andor ook. Tot twee keer toe bevindt Cassian zich in een spannende situatie die verspreid is over meerdere afleveringen. En ook hier is het in alle opzichten volledig Star Wars. Een verzetsmissie die zich plaatsvindt tijdens een voor die planeet terugkerend ruimte-evenement, in de vorm van epische meteoorregen, is absoluut een hoogtepunt in dit eerste seizoen.
Dat verspreiden van afleveringen is echter ook iets wat niet helemaal lekker werkt. De hele opzet is bijvoorbeeld drie afleveringen lang. Op het einde komt dit als een afsluitende boekensteun weer terug, op een prachtige en passende wijze, maar het blijft een lange opening. De benodigde opvulling komt in die periode in de vorm van Cassian, die eerst in de ene situatie belandt en later in een tweede. De eerste geeft inzicht in de werkwijze van het verzet, de tweede in de inhumane handhaving van het Keizerrijk. Maar het blijft opvulling.
Evengoed opvulling in Star Wars-stijl en in dit geval op een geslaagde wijze. Er zijn veel personages en plotlijnen, want er speelt veel. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Obi-Wan Kenobi is Andor nooit bedoeld als eenmalige miniserie. Dit is hoe het verzet is ontstaan en zal uitgroeien tot hoe we het kennen uit de originele trilogie. En daar is nou eenmaal tijd voor nodig, mede omdat het Keizerrijk het nu al de kop in probeert te drukken.
Andor laat vooral het duistere hart van het Keizerrijk zien. Die 'verbintenis' die er moet zijn, die je bij tegenwerking het leven kan kosten. Het is een thema dat de laatste tijd wel vaker voorbijkomt in sciencefiction, dat vaak als spiegel van de maatschappij fungeert . In de serie wordt gezegd dat mensen niet passief moeten toekijken wanneer instanties ondanks mooie beloftes toch duidelijk slechte bedoelingen hebben. Een goede boodschap voor een tijd waarin nieuwe politieke partijen vanwege tolerantie een bestaan wordt gegund, maar eigenlijk niet zouden moeten bestaan.
Blijf bij de laatste aflevering tijdens de aftiteling nog even hangen voor een bonusscène. Er is getoond dat groepen mensen werken aan onderdelen, maar wat die dingen nou precies doen wordt nooit aan hen of ons uitgelegd. Dat komt helemaal aan het einde. En dit beantwoordt meteen ook een andere vraag die al ietsje langer bestaat.
Andor is te zien bij Disney+.
