Recensie HBO Max-serie 'Avenue 5' seizoen 2

Regie: Annie Griffin, David Schneider, William Stefan Smith, e.a. | Cast: Hugh Laurie (Ryan Clark), Lenora Crichlow (Billie McEvoy), Josh Gad (Herman Judd), Suzy Nakamura (Iris), Zach Woods (Matt Spencer), Rebecca Front (Karen), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 26-27 minuten | Jaar: 2022

Door de pandemie moest bij veel series lang op een nieuw seizoen worden gewacht. Avenue 5 is daar een van, maar deze staat wel op nummer een als het aankomt op hoe snel je er ondanks de lange pauze weer in zit. De premisse was al superhelder (passagiers en bemanning zitten vast op een schip in de ruimte) en de personages zijn zo herkenbaar en goed neergezet dat je weinig geheugensteuntjes nodig hebt om te weten wie wie is.

De passagiers van Avenue 5 weten nog steeds niet dat ze acht jaar lang zullen dwalen door de ruimte voordat ze weer voet op aarde zullen zetten. Maar het duurt niet lang voordat ze hierover worden geïnformeerd, waardoor de stress aan boord alleen maar groter wordt. Ondertussen probeert de bemanning er het beste van te maken, maar door incompetentie en bemoeienissen van opdringerige passagiers gaat de situatie van kwaad tot erger.

In dit tweede seizoen is het meer merkbaar dat Avenue 5 een serie is van de makers van Veep. Dat uit zich in nare personages die met een hoop gevloek elkaar keihard verbaal te lijf gaan en leidinggevenden die eigenlijk maar wat aanrommelen. Het eerste seizoen was af en toe vlijmscherp in dat laatste tentoonstellen, maar de kracht van Avenue 5 ligt hem in hoe onmenselijk het soms is.

Meer dan eens moeten personages in een machtspositie keuzes maken die in theorie duizenden levens zouden kunnen kosten. Daar wordt ook nog eens over gelogen, maar gelukkig komt de waarheid altijd boven tafel. Daarbij krijgen ze ook te maken met de woede van de passagiers. Die opstand verslechtert hun situatie soms zelfs en dat leidt weer tot een nieuw conflict.

In een van de sterkste afleveringen stuiten de personages op een ruimtestation waar ze mogelijk wat voedsel kunnen ophalen. Een opsteker, want tot nu toe is er aan boord alleen paling te vreten. Maar de bewoners van dat station blijken niet te zijn wie de personages dachten en dit misverstand krijgt een hilarische staart in latere afleveringen.

Op aarde is er zowel een hysterische talkshow die spreekt over de perikelen aan boord, met als presentator de altijd grappige Lucy Punch die erbij loopt als Darryl Hannah in Blade Runner, en een fictieve televisieserie over de Avenue 5-ramp. De passagiers bekijken deze serie en leren zo wat de bemanning nu weer voor ze verborgen houdt. Wat natuurlijk tot weer een opstand leidt.

Het puntje dat voor enige onduidelijkheid zorgt is een kleine shuttle die kan reizen tussen de aarde en het schip. Want als dit gewoon kan, waarom worden de passagiers dan niet gewoon via meerdere shuttles beetje bij beetje geëvacueerd? Daar wordt nooit over gesproken en de serie gebruikt dit element slechts om een ontkomen personage weer terug aan boord te brengen. Maar ach, het is een absurdistische komedieserie, dus zo'n plotgat valt de makers wel te vergeven.

Hugh Laurie is als misantropische nepkapitein weer helemaal op dreef. Het personage Rav, gespeeld door Nikki Amuka-Bird met een mal afrokapsel, ontwikkelt zich iets meer nu ze niet meer veilig in de controlekamer zit maar aan boord tussen de ellende, terwijl ze sociaal extreem onhandig is. Dit zorgt regelmatig voor wat geniaal lompe opmerkingen.

Het seizoen sluit niet af met een cliffhanger maar een onhandige en vooral verdeelde positie waarin het schip zich bevindt. En dat betekent hopelijk dat we ons mogen verheugen op een derde seizoen. Want dan zouden de passagiers zich vanaf het begin al volledig bewust moeten zijn van hoe degenen hogerop met ze omgaan en zou de situatie echt tot een kookpunt moeten komen. We zullen het zien, maar met dit korte tweede seizoen is het in ieder geval weer lekker lachen om heel gemene dingen.



Avenue 5 is te zien bij HBO Max.