Recensie Netflix-serie 'First Love'

Regie: Yuti Kachiku | Cast: Hikaru Mitsushima (Yae Noguchi), Takeru Satoh (Harumichi Namiki), Rikako Yagi (jonge Yae Nogushi), Taisei Kido (jonge Harumichi Namiki), Kaho Indo (Tsunemi Arikawa), e.a. | Aantal afleveringen: 9 | Speelduur: 49-65 minuten | Jaar: 2022

De eerste liefde, wie herinnert die zich niet? Spannend, warm, verwarrend, onhandig. Kortom, een wervelwind van emoties. Voor sommigen is de eerste liefde blijvend, voor anderen slechts een schaamtevolle herinnering. Eerste liefde bestaat in alle soorten en maten, maar de liefde tussen Yae en Harumichi is even zoetsappig als aangrijpend. Zij halen herinneringen op aan hun onvergetelijke eerste liefde en hun weg door de jaren negentig tot de jaren nul. Snel wordt duidelijk dat hun verhaal misschien nog niet ten einde is.

First Love treedt in de voetsporen van de Darren Aranofsky-film The Fountain: beide zijn gebaseerd op een muzieknummer en bevatten vele tijdsprongen in het verhaal. Ook bij deze serie zorgt dat in het begin voor een wat verwarrende kijkervaring. De sprongen worden niet goed aangekondigd of uitgelegd, waardoor het de eerste afleveringen flink puzzelen is. Gelukkig wordt dit gaandeweg steeds minder en krijgt men het zelfs voor elkaar dat bepaalde elementen uit de verschillende tijden mooi samenkomen en voor emotionele momenten zorgen.

Daarnaast is het begin zo mierzoet dat het te hopen is dat er snel een tandartsafspraak op de agenda staat. Het is als een chocoladecake met chocoladesaus, extra chocoladekoekjes en chocolademousse om het af te toppen. Zelfs wanneer je van chocolade houdt, is dit te veel. Vooral bepaalde muziek zal bij de kijker voor het nodige gezucht zorgen. De zoetsappigheid wordt later in de serie wat minder door de romantiek te contextualiseren, waardoor deze oprechter overkomt.

Gelukkig weet het verhaal zich snel genoeg te herpakken en wordt het geheel een stuk minder melodramatisch dan aanvankelijk gedacht. Wat hier sterk aan bijdraagt is de ingetogenheid van het acteerwerk, wat zeldzaam is in Japanse producties. Men heeft daar veelal gewoonweg een andere manier van acteren die de Westerse kijker vaak afschrikt. Daar is niets mis mee, maar met deze ingetogenheid wordt het verhaal meer gegrond in realisme. Het laat een zachtaardige, rustige kant zien van Aziatische media, die vaak gekenmerkt wordt door zijn overdrevenheid.

Helaas lijdt First Love aan een kwaal waar veel series de laatste jaren last van hebben: zij duurt een paar afleveringen te lang. Er is te weinig verhaal om de negen afleveringen te vullen en dus gaan flashbacks net te lang door en zijn er iets te veel dialoogscènes. In een wereld waarin kortere series bingen steeds meer de norm wordt, scoor je hiermee geen punten.

Toch heeft het geheel genoeg herkenningspunten voor iedereen als het gaat om gekke en hartverwarmende momenten omtrent de eerste liefde. De chemie tussen Yae en Harumichi is ook perfect gedaan, in elke tijdperiode waarin het verhaal zich afspeelt. Daarbij is de cinematografie ook geweldig gevarieerd, van de mierenhoop aan mensen in Tokyo tot de weilanden en kusten van Japan. Het is even door de zoete koek heen bijten, maar dan ontstaat er een onderbouwd en mooi verhaal, dat helaas nét iets te lang blijft hangen. Houd voor de zekerheid de tissues maar bij de hand.



First Love is te zien bij Netflix.