Recensie
Recensie Prime Video-serie 'The Peripheral'
Visueel en intellectueel mooi verteld verhaal over tijdreizen en virtual reality, maar emotioneel vrij koud.
Regie: Vincenzo Natali, Alrick Riley | Cast: Chloë Grace Moretz (Flynne Fisher), Gary Carr (Wilf Netherton), Jack Reynor (Burton Fisher), T'Nia Miller (Cherise Nuland), Louis Herthum (Corbell Pickett), Ned Dennehy (Bob), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 55-72 minuten | Jaar: 2022
Soms heb je een productie waarover je na afloop kan zeggen dat die je koud liet liet, maar dat deze evengoed indruk heeft gemaakt. Neem bijvoorbeeld Godzilla uit 2014: het zal je een worst wezen wat de personages overkomt, maar de film is een aaneenschakeling van iconische momenten die op perfecte wijze in beeld zijn gebracht. Zoiets mag dan misschien geen meesterwerk worden genoemd, je kan ook weer niet zeggen dat het slecht is. The Peripheral is zo'n productie. Je hart wordt overgeslagen, maar je ogen en je brein kunnen genieten.
In de nabije toekomst woont Flynne met haar blinde moeder en door de oorlog getraumatiseerde broer. Die laatste verdient wat geld via online gamen en roept soms Flynnes hulp in omdat zij daar beter in is. Op een dag ontvangen ze een mysterieus pakketje met een aparte VR-headset. Flynne zet hem op, waarna ze zich in een nog futuristischer Londen bevindt waar ze een missie krijgt. Maar is dit wel een spel? Via deze eerste stappen is ze plots betrokken bij een conflict dat zich uitstrekt over het heden en een verre toekomst.
Bij The Peripheral zijn twee bekende namen betrokken. De eerste is Vincenzo Natali. Zijn naam staat garant voor iets bijzonders. Iets aparts dat ook weer niet te kunstzinnig wordt. Deze schrijver/regisseur debuteerde in de jaren negentig met zijn film Cube en heeft zich sindsdien alleen maar bezig gehouden met originele doch toegankelijke concepten. Behalve producent fungeerde hij voor meerdere afleveringen van deze serie als regisseur.
De tweede naam is Jonathan Nolan. Hij en zijn broer, Christopher Nolan (Inception, The Dark Knight), houden ervan om een simpel gegeven zo ingewikkeld mogelijk te vertellen – dit verkondigen ze nota bene zelf. Jonathan is onder andere betrokken bij de serie Westworld, die daarvan een goed voorbeeld is. En hij gaat over robots en verschillende tijdlijnen, net als The Peripheral.
Door de aanwezigheid van die twee heren weet je dus wat je kan verwachten, inclusief datgene waar ze nooit zo sterk in zijn: emotie. Als je zo losgaat op originaliteit en intellectualisme, dan is er iets dat daar plaats voor moet maken en dat is inspelen op de gevoelens van de kijker. The Peripheral is erg indrukwekkend en intrigerend. De serie is gebaseerd op een boek, maar er zijn wat veranderingen aangebracht om je beter in de wereld introduceren. De visuele effecten zijn om je vingers bij af te likken.
En het doet je allemaal vrij weinig. De motivatie om door te kijken ligt 'm in willen ontdekken wat er aan de hand is, en dat het er allemaal prachtig uitziet. Uiteraard ontbreken de strakke actiescènes niet. Net als Westworld. En net als bij die serie merk je dat er wel een poging wordt gedaan om er iets menselijks in te stoppen, maar het blijft allemaal te afstandelijk om een emotionele band met de personages en het plot te krijgen.
Gelukkig is The Peripheral in ieder ander opzicht sterk. Nou ja, op het Brits accent van Alexandra Billings na; ze had beter gewoon Amerikaans kunnen spreken. Of wat spraaklessen kunnen krijgen van collega T'Nia Miller. Bekend van The Haunting of Bly Manor, waarin ze het timide en emotionele hoofd van het huishouden speelde, maar na haar hier te hebben gezien ga je haar altijd herkennen als die geniale gewetenloze slechterik. Ze geniet van een kopje thee terwijl ze haar medewerker op briljante wijze vermoord, maar weet ook hoe ze haar ledematen moet gebruiken tijdens een vechtpartij.
Flynne zelf wordt gespeeld door Chloë Grace Moretz. Die brak ooit als kindster door als Hit-Girl in Kick-Ass en vervult de rol van knokmeid nog steeds prima. Mogelijk ook in een tweede seizoen, want ondanks dat er een hoofdstuk wordt afgesloten is er in de laatste aflevering nog een lange scène na de aftiteling die absoluut aangeeft dat het verhaal zich voort moet zetten. Maar ja, de toekomst zal ons leren of dat een Actual Reality gaat worden.
The Peripheral is te zien bij Prime Video.
Soms heb je een productie waarover je na afloop kan zeggen dat die je koud liet liet, maar dat deze evengoed indruk heeft gemaakt. Neem bijvoorbeeld Godzilla uit 2014: het zal je een worst wezen wat de personages overkomt, maar de film is een aaneenschakeling van iconische momenten die op perfecte wijze in beeld zijn gebracht. Zoiets mag dan misschien geen meesterwerk worden genoemd, je kan ook weer niet zeggen dat het slecht is. The Peripheral is zo'n productie. Je hart wordt overgeslagen, maar je ogen en je brein kunnen genieten.
In de nabije toekomst woont Flynne met haar blinde moeder en door de oorlog getraumatiseerde broer. Die laatste verdient wat geld via online gamen en roept soms Flynnes hulp in omdat zij daar beter in is. Op een dag ontvangen ze een mysterieus pakketje met een aparte VR-headset. Flynne zet hem op, waarna ze zich in een nog futuristischer Londen bevindt waar ze een missie krijgt. Maar is dit wel een spel? Via deze eerste stappen is ze plots betrokken bij een conflict dat zich uitstrekt over het heden en een verre toekomst.
Bij The Peripheral zijn twee bekende namen betrokken. De eerste is Vincenzo Natali. Zijn naam staat garant voor iets bijzonders. Iets aparts dat ook weer niet te kunstzinnig wordt. Deze schrijver/regisseur debuteerde in de jaren negentig met zijn film Cube en heeft zich sindsdien alleen maar bezig gehouden met originele doch toegankelijke concepten. Behalve producent fungeerde hij voor meerdere afleveringen van deze serie als regisseur.
De tweede naam is Jonathan Nolan. Hij en zijn broer, Christopher Nolan (Inception, The Dark Knight), houden ervan om een simpel gegeven zo ingewikkeld mogelijk te vertellen – dit verkondigen ze nota bene zelf. Jonathan is onder andere betrokken bij de serie Westworld, die daarvan een goed voorbeeld is. En hij gaat over robots en verschillende tijdlijnen, net als The Peripheral.
Gerelateerd nieuws
Door de aanwezigheid van die twee heren weet je dus wat je kan verwachten, inclusief datgene waar ze nooit zo sterk in zijn: emotie. Als je zo losgaat op originaliteit en intellectualisme, dan is er iets dat daar plaats voor moet maken en dat is inspelen op de gevoelens van de kijker. The Peripheral is erg indrukwekkend en intrigerend. De serie is gebaseerd op een boek, maar er zijn wat veranderingen aangebracht om je beter in de wereld introduceren. De visuele effecten zijn om je vingers bij af te likken.
En het doet je allemaal vrij weinig. De motivatie om door te kijken ligt 'm in willen ontdekken wat er aan de hand is, en dat het er allemaal prachtig uitziet. Uiteraard ontbreken de strakke actiescènes niet. Net als Westworld. En net als bij die serie merk je dat er wel een poging wordt gedaan om er iets menselijks in te stoppen, maar het blijft allemaal te afstandelijk om een emotionele band met de personages en het plot te krijgen.
Gelukkig is The Peripheral in ieder ander opzicht sterk. Nou ja, op het Brits accent van Alexandra Billings na; ze had beter gewoon Amerikaans kunnen spreken. Of wat spraaklessen kunnen krijgen van collega T'Nia Miller. Bekend van The Haunting of Bly Manor, waarin ze het timide en emotionele hoofd van het huishouden speelde, maar na haar hier te hebben gezien ga je haar altijd herkennen als die geniale gewetenloze slechterik. Ze geniet van een kopje thee terwijl ze haar medewerker op briljante wijze vermoord, maar weet ook hoe ze haar ledematen moet gebruiken tijdens een vechtpartij.
Flynne zelf wordt gespeeld door Chloë Grace Moretz. Die brak ooit als kindster door als Hit-Girl in Kick-Ass en vervult de rol van knokmeid nog steeds prima. Mogelijk ook in een tweede seizoen, want ondanks dat er een hoofdstuk wordt afgesloten is er in de laatste aflevering nog een lange scène na de aftiteling die absoluut aangeeft dat het verhaal zich voort moet zetten. Maar ja, de toekomst zal ons leren of dat een Actual Reality gaat worden.
The Peripheral is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.