
Recensie
Recensie Netflix-serie 'Totenfrau'
Had meer uit kunnen worden gehaald, maar Anna Maria Mühe weet veel goed te maken.
Regie: Nicolai Rohde | Cast: Anna Maria Mühe (Blum), Yousef 'Joe' Sweid (Reza), Luis Vorbach (Jakob), Romina Küper (Dunja), Simon Schwarz (Jaunig), Felix Klare (Massimo), Gregor Bloéb (Puch), Michou Friesz (Frau Schönborn), Emilia Pieske (Nela), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 45-49 minuten| Jaar: 2022
Brünhilde Blum is begrafenisondernemer in een ogenschijnlijk rustig dorp in de Oostenrijkse Alpen. Wanneer haar man door een motorongeluk om het leven komt, vermoedt ze vrijwel direct dat hij iets te verbergen had. Een affaire lijkt voor de hand te liggen, maar niets blijkt minder waar. Haar man, een politieagent, was iets groots op het spoor en stond op het punt dit aan het licht te brengen. Blum gaat op zoek naar de waarheid en laat al snel zien dat ze meer is dan alleen een doorsnee moeder en begrafenisondernemer. Ze doet de titel van de serie meer dan eer aan.
Totenfrau begint met een korte inkijk in het dagelijks leven van Blum, haar gezin en het dorp waarin ze wonen. Deze geeft een goed beeld van hoe het leven geweest moet zijn voordat Blum erachter kwam dat niemand in haar gemeenschap te vertrouwen is. Aan deze effectieve introductie wordt weinig tijd verspild en de serie gaat direct over op waar deze echt om draait: dood en verderf.
Het dorp gaat namelijk gebukt onder enkele machthebbers die er gruwelijke praktijken op nahouden. Zodra Blum hierachter komt heeft ze nog maar één doel: deze mannen laten boeten voor hun daden en de dood van haar man. Ze spoort ze een voor een op en brengt ze koelbloedig om het leven.
De gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op, wat met slechts zes afleveringen ook wel nodig is. Was voor dit verhaal meer tijd uitgetrokken dan had de spanning wat beter kunnen worden opgebouwd. Nu kom je er als kijker eigenlijk al te snel achter wat er precies aan de hand is en wie bij wat betrokken is. Jammer, want met dit verhaal hebben de makers zeker een potentieel groot succes in handen.
Anna Maria Mühe is geknipt voor de rol van koelbloedige moordenaar Blum, die ze overtuigend en krachtig neerzet. Dat haar personage een jonge moeder is die net haar man heeft verloren verhult bijna wat ze allemaal op haar kerfstok heeft, maar aangezien ze een aantal echte smeerlappen uit de weg ruimt heeft het verhaal een hoog Robin Hood-gehalte. Dat wekt bij de kijker dan toch weer de nodige sympathie op.
Dankzij het hoge tempo is er geen ruimte voor zijlijntjes, wat eigenlijk wel verhelderend werkt. Op deze manier weten de makers de aandacht van de kijker goed vast te houden en is de serie op een ontspannen manier goed te volgen. Enkele verrassende wendingen zorgen er gelukkig voor dat het plot niet té voorspelbaar wordt. Op het einde komt de echte klapper met iets wat je echt niet ziet aankomen. Dit spectaculaire slot compenseert voor veel van de gemiste kansen in het middenstuk en geeft zelfs hoop op een tweede seizoen.
Totenfrau is te zien bij Netflix.
Brünhilde Blum is begrafenisondernemer in een ogenschijnlijk rustig dorp in de Oostenrijkse Alpen. Wanneer haar man door een motorongeluk om het leven komt, vermoedt ze vrijwel direct dat hij iets te verbergen had. Een affaire lijkt voor de hand te liggen, maar niets blijkt minder waar. Haar man, een politieagent, was iets groots op het spoor en stond op het punt dit aan het licht te brengen. Blum gaat op zoek naar de waarheid en laat al snel zien dat ze meer is dan alleen een doorsnee moeder en begrafenisondernemer. Ze doet de titel van de serie meer dan eer aan.
Totenfrau begint met een korte inkijk in het dagelijks leven van Blum, haar gezin en het dorp waarin ze wonen. Deze geeft een goed beeld van hoe het leven geweest moet zijn voordat Blum erachter kwam dat niemand in haar gemeenschap te vertrouwen is. Aan deze effectieve introductie wordt weinig tijd verspild en de serie gaat direct over op waar deze echt om draait: dood en verderf.
Het dorp gaat namelijk gebukt onder enkele machthebbers die er gruwelijke praktijken op nahouden. Zodra Blum hierachter komt heeft ze nog maar één doel: deze mannen laten boeten voor hun daden en de dood van haar man. Ze spoort ze een voor een op en brengt ze koelbloedig om het leven.
De gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op, wat met slechts zes afleveringen ook wel nodig is. Was voor dit verhaal meer tijd uitgetrokken dan had de spanning wat beter kunnen worden opgebouwd. Nu kom je er als kijker eigenlijk al te snel achter wat er precies aan de hand is en wie bij wat betrokken is. Jammer, want met dit verhaal hebben de makers zeker een potentieel groot succes in handen.
Anna Maria Mühe is geknipt voor de rol van koelbloedige moordenaar Blum, die ze overtuigend en krachtig neerzet. Dat haar personage een jonge moeder is die net haar man heeft verloren verhult bijna wat ze allemaal op haar kerfstok heeft, maar aangezien ze een aantal echte smeerlappen uit de weg ruimt heeft het verhaal een hoog Robin Hood-gehalte. Dat wekt bij de kijker dan toch weer de nodige sympathie op.
Dankzij het hoge tempo is er geen ruimte voor zijlijntjes, wat eigenlijk wel verhelderend werkt. Op deze manier weten de makers de aandacht van de kijker goed vast te houden en is de serie op een ontspannen manier goed te volgen. Enkele verrassende wendingen zorgen er gelukkig voor dat het plot niet té voorspelbaar wordt. Op het einde komt de echte klapper met iets wat je echt niet ziet aankomen. Dit spectaculaire slot compenseert voor veel van de gemiste kansen in het middenstuk en geeft zelfs hoop op een tweede seizoen.
Totenfrau is te zien bij Netflix.