Recensie Netflix-serie 'Kung Fu Panda: The Dragon Knight' seizoen 2

Regie: Michael Goguen, David Dick, Will Ruzicka, e.a. | Cast (stemmen): Jack Black (Po), Rita Ora (Wandering Blade), Della Saba (Veruca Dumont), James Hong (Mr. Ping), Rahnuma Panthaky (Rukhmini), Tru Valentino (Chuntao), Chris Geere (Klaus Dumont), e.a. | Afleveringen: 12 | Speelduur: 23-24 minuten | Jaar: 2023

In het tweede seizoen van Kung Fu Panda: The Dragon Knight gaat Po samen met de Engelse krijger Zwervend Zwaard op zoek naar een aantal mysterieuze, magische wapens. Ze trekken de wereld over om deze wapens de bemachtigen en beleven ondertussen allerlei avonturen. En natuurlijk ontstaan er ook mooie vriendschappen, zoals het een echte DreamWorks-serie betaamt.

Dat de avonturen die Po en zijn vrienden (of zoals ze zelf zeggen: teamgenoten) geschikt zijn voor kinderen vanaf zes jaar valt te betwisten. Er komen regelmatig behoorlijk heftige vechtscènes voor in Kung Fu Panda: The Dragon Knight, die voor de allerkleinsten eigenlijk te heftig en te spannend zijn. Bovendien lopen deze gevechten ook niet altijd goed af. Best pittig soms dus voor een kinderserie.

In elke aflevering gebeurt vrij veel. Het tempo ligt dus vrij hoog en voor je het weet is er alweer iets nieuws gebeurd. Hierdoor lijkt het verhaal soms wat onsamenhangend en wordt nog weleens van de hak op de tak gesprongen. Elke aflevering begint met een vooruitblik naar het einde, waarmee het lijkt alsof of de makers vooraf willen laten zien dat het de moeite waard is te blijven kijken. Iets wat niet nodig zou moeten zijn bij een ijzersterke verhaallijn.

Daar staat tegenover dat Po de altijd goedlachse, vriendelijke en vooral hongerige reus is, die het liefst alle kwaad met humor en veel vrolijkheid wil bestrijden. Je kunt dan ook niet anders dan van deze knuffelachtige pandabeer houden. Zo bedenkt hij een plan om een kwaadaardig monster te verslaan door zichzelf te vermommen en heel veel vuurwerk af te steken. Wat uiteraard ook nog eens beter blijkt te werken dan het kwaad met kwaad te bestrijden.

De makers van Kung Fu Panda: The Dragon Knight vinden hiermee dan ook een mooie balans tussen spannende avonturen en vrolijke scènes. Het verhaal hangt wel van ongeloofwaardigheden aan elkaar, want hoe krijg je een tempel aan het zweven? En hoe kan een gans de vader van een pandabeer zijn? Maar dat is het mooie van animatieseries: alles mag en alles kan, net zoals in de fantasie van een kind.

Kung Fu Panda: The Dragon Knight heeft behalve vermaak ook duidelijk het doel kinderen iets bij te brengen. Zo reizen de personage de wereld over en doen ze onder andere India en Tikal aan. Deze locaties worden redelijk waarheidsgetrouw weergegeven, met duidelijke culturele en architectonische kenmerken die typerend zijn voor deze plaatsen. Maar dan wel met een eigen draai daaraan. Ook de moraal van het verhaal lijkt bedoeld om kinderen iets bij te brengen, namelijk dat het belangrijk is elkaar te steunen en dat je alles voor elkaar kunt krijgen als je maar goed samenwerkt.

Op de kwaliteit van de animatie valt nog wel wat aan te merken. Hoewel de personages en de omgevingen waarin zij zich bevinden fantastisch zijn uitgewerkt met veel kleurrijke details, zijn de bewegingen van de personages niet zo soepel als we gewend zijn van bijvoorbeeld Pixar. Bovendien wordt er veel gebruik gemaakt van dezelfde diersoorten, met name voor de bijrollen, die allemaal nagenoeg dezelfde uiterlijke kenmerken hebben. Dit zorgt dan ook regelmatig voor verwarring. Twee verschillende personages kunnen er zo goed als hetzelfde uitzien.

Desondanks Kung Fu Panda: The Dragon Knight leuk om naar te kijken. Perfect om de kinderen bezig te houden op een druilerige woensdagmiddag. Niet meer en niet minder. Verwacht geen diepgaand plot of technische hoogstandjes, maar een vrolijke animatieserie die geschikt is voor vrijwel het hele gezin.



Kung Fu Panda: The Dragon Knight is te zien bij Netflix.