Recensie
Recensie Disney+-serie 'Horario Estelar'
In deze gelikte Mexicaanse soap met een thrillerjasje voeren domme keuzes en een voorspelbaar plot de boventoon.
Regie: Luis Orquiza | Cast: Óscar Jaenada (Ramiro del Solar), Dominika Paleta (Bernarda Diaz), Maya Zapata (Julia Torrado), Luis Arrieta (Sami), Ela Velden (Jimena del Solar), Pamela Almanza (Alexia Valle), e.a. | Aantal afleveringen: 10 | Speelduur: 34-45 minuten | Jaar: 2023
Op basis van de trailer verwacht je van Horario Estelar een spannende misdaadthriller over een succesvolle presentator die middels zijn eigen televisieprogramma probeert zijn betrokkenheid bij een schandaal te verdoezelen en zich daarmee steeds verder in de nesten werkt, dit alles tegen het decor van het moderne en corrupte Mexico-Stad. Maar de realiteit blijkt anders. Na amper één aflevering vraag je jezelf af hoe je ineens in een Mexicaanse soap terecht bent gekomen.
Ramiro del Solar heeft het goed voor elkaar. Hij is een charismatische verschijning met een mooie vrouw, een slimme dochter die in zijn voetsporen treedt, een duur appartement en een eigen televisieprogramma. Daarin worden corruptie en misstanden binnen justitie, de zakenwereld en de nationale politiek aan de kaak gesteld, al knijpt de presentator af en toe een oogje toe ten behoeve van zijn carrière als blijkt dat zijn eigen zenderbaas er dubieuze contacten op nahoudt.
Ondanks dat Ramiro alles lijkt te hebben, begint hij een affaire met de jonge Alexia, de beste vriendin (en vlam) van zijn dochter en daardoor kind aan huis bij de familie del Solar. Aangezien de presentator tot het uiterste gaat om zijn reputatie smetteloos te houden moet de relatie geheim blijven, ook wanneer hij verzeild raakt in een ingewikkelde politiezaak. De ironie is dan ook groot dat de man die zegt altijd op zoek te zijn naar "de hele waarheid" voor het publieke oog ineens de ene leugen na de andere opstapelt om zijn hachje te redden.
Op papier lijkt Horario Estelar veelbelovend, maar de serie blijkt vaak tergend om naar te kijken. Het voorspelbare en ongeloofwaardige plot wordt gevuld met verhaallijnen die geen waardevolle bijdrage leveren noch goed zijn uitgewerkt, maar de serie wel twee keer zo lang laten duren als waar het verhaal om vraagt. Daarnaast stapelen niet alleen de leugens, maar ook de domme keuzes zich op. Je zou een intelligente man niet hoeven uit te leggen dat het weggooien van een witte plastic zak in een stroompje van dertig centimeter diep niet de beste manier is om bewijsmateriaal te laten verdwijnen.
Een ander frustratiepunt is de stijl, die voor een Mexicaans publiek misschien goed werkt maar voor de gemiddelde Nederlandse kijker ronduit verwarrend is. Het ene moment denk je naar een thriller te kijken, het volgende moment verandert Ramiro in een Mexicaanse Ludo Sanders. Ieder spannend bedoeld moment gaat gepaard met overdreven aanzwellende muziek, dramatische blikken of een vertraagd beeld. Personages praten hardop tegen zichzelf om duidelijk te maken hoe ze zich voelen. Blijkbaar is dit allemaal nodig om de matige acteerprestaties kracht bij te zetten. Ook de vele niet uitgediepte personages en onderlinge verhoudingen en intriges doen soapachtig aan.
Het lijkt erop dat er een groot budget beschikbaar was, al is dat vermoedelijk niet opgegaan aan het salaris van de schrijvers, maar vooral in de productie zelf gestoken. De sets en acteurs zijn fotogeniek, de belichting is mooi en de afleveringen zien er gelikt uit. Het is best verfrissend om Mexico een keer op een andere manier te zien dan de typische benadering van warme kleuren, arme dorpjes, drukke steden en stoffige straten vol 'narcos'. Horario Estelar gaat over de bovenklasse van Mexico-Stad en dus zien we moderne architectuur en mode, koele kleuren en een ander soort natuur.
Horario Estelar is een vat vol tegenstrijdigheden: van een prachtig decor en een sterke trailer tot de lange lijdensweg naar het onvermijdelijke einde dat ook nog eens als een nachtkaars uitgaat. De serie laat je met een ontevreden gevoel achter. De presentator sluit zijn programma altijd af met de woorden: "Ik ben Ramiro del Solar en dit was de hele waarheid... wie het ook raakt." Alleen raakt deze serie waarschijnlijk helemaal niemand.
Horario Estelar is te zien bij Disney+.
Op basis van de trailer verwacht je van Horario Estelar een spannende misdaadthriller over een succesvolle presentator die middels zijn eigen televisieprogramma probeert zijn betrokkenheid bij een schandaal te verdoezelen en zich daarmee steeds verder in de nesten werkt, dit alles tegen het decor van het moderne en corrupte Mexico-Stad. Maar de realiteit blijkt anders. Na amper één aflevering vraag je jezelf af hoe je ineens in een Mexicaanse soap terecht bent gekomen.
Ramiro del Solar heeft het goed voor elkaar. Hij is een charismatische verschijning met een mooie vrouw, een slimme dochter die in zijn voetsporen treedt, een duur appartement en een eigen televisieprogramma. Daarin worden corruptie en misstanden binnen justitie, de zakenwereld en de nationale politiek aan de kaak gesteld, al knijpt de presentator af en toe een oogje toe ten behoeve van zijn carrière als blijkt dat zijn eigen zenderbaas er dubieuze contacten op nahoudt.
Ondanks dat Ramiro alles lijkt te hebben, begint hij een affaire met de jonge Alexia, de beste vriendin (en vlam) van zijn dochter en daardoor kind aan huis bij de familie del Solar. Aangezien de presentator tot het uiterste gaat om zijn reputatie smetteloos te houden moet de relatie geheim blijven, ook wanneer hij verzeild raakt in een ingewikkelde politiezaak. De ironie is dan ook groot dat de man die zegt altijd op zoek te zijn naar "de hele waarheid" voor het publieke oog ineens de ene leugen na de andere opstapelt om zijn hachje te redden.
Op papier lijkt Horario Estelar veelbelovend, maar de serie blijkt vaak tergend om naar te kijken. Het voorspelbare en ongeloofwaardige plot wordt gevuld met verhaallijnen die geen waardevolle bijdrage leveren noch goed zijn uitgewerkt, maar de serie wel twee keer zo lang laten duren als waar het verhaal om vraagt. Daarnaast stapelen niet alleen de leugens, maar ook de domme keuzes zich op. Je zou een intelligente man niet hoeven uit te leggen dat het weggooien van een witte plastic zak in een stroompje van dertig centimeter diep niet de beste manier is om bewijsmateriaal te laten verdwijnen.
Een ander frustratiepunt is de stijl, die voor een Mexicaans publiek misschien goed werkt maar voor de gemiddelde Nederlandse kijker ronduit verwarrend is. Het ene moment denk je naar een thriller te kijken, het volgende moment verandert Ramiro in een Mexicaanse Ludo Sanders. Ieder spannend bedoeld moment gaat gepaard met overdreven aanzwellende muziek, dramatische blikken of een vertraagd beeld. Personages praten hardop tegen zichzelf om duidelijk te maken hoe ze zich voelen. Blijkbaar is dit allemaal nodig om de matige acteerprestaties kracht bij te zetten. Ook de vele niet uitgediepte personages en onderlinge verhoudingen en intriges doen soapachtig aan.
Het lijkt erop dat er een groot budget beschikbaar was, al is dat vermoedelijk niet opgegaan aan het salaris van de schrijvers, maar vooral in de productie zelf gestoken. De sets en acteurs zijn fotogeniek, de belichting is mooi en de afleveringen zien er gelikt uit. Het is best verfrissend om Mexico een keer op een andere manier te zien dan de typische benadering van warme kleuren, arme dorpjes, drukke steden en stoffige straten vol 'narcos'. Horario Estelar gaat over de bovenklasse van Mexico-Stad en dus zien we moderne architectuur en mode, koele kleuren en een ander soort natuur.
Horario Estelar is een vat vol tegenstrijdigheden: van een prachtig decor en een sterke trailer tot de lange lijdensweg naar het onvermijdelijke einde dat ook nog eens als een nachtkaars uitgaat. De serie laat je met een ontevreden gevoel achter. De presentator sluit zijn programma altijd af met de woorden: "Ik ben Ramiro del Solar en dit was de hele waarheid... wie het ook raakt." Alleen raakt deze serie waarschijnlijk helemaal niemand.
Horario Estelar is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.