Recensie
Recensie Disney+-serie 'Kindred'
Een uitgerekte bewerking van de gelijknamige bestseller over het reizen naar een tijd toen slavernij nog bestond.
Regie: Mairzee Almas, Laura Belsey, Karen Gaviola, e.a. | Cast: Mallori Johnson (Dana James), Micah Stock (Kevin Franklin), Ryan Kwanten (Thomas Weylin), Gayle Rankin (Margaret Weylin), e.a. | Aantal afleveringen: 8 | Speelduur: 37-54 minuten | Jaar: 2022
ln 1979 schreef de geprezen Amerikaanse sciencefictionauteur Octavia E. Butler haar roman Kindred, een verhaal over een jonge Afro-Amerikaanse vrouw die terugreist in de tijd om haar bloedlijn veilig te stellen. Ruim veertig jaar later is deze literaire klassieker bewerkt tot een televisieserie, die in acht afleveringen de eerste drie hoofdstukken van het boek behandelt. Na afgelopen december voor het Amerikaanse publiek te hebben gedebuteerd op Hulu, is de serie nu te zien op Disney+ zodat ook de Nederlandse kijker er kennis mee kan maken.
De serie maakt een aantal opmerkelijke aanpassingen aan Butlers verhaal, inclusief de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. In plaats van de jaren zeventig is het heden is nu 2016, wat natuurlijk wat culturele veranderingen met zich meebrengt. Dana, het hoofdpersonage dat onvrijwillig terugreist naar de zuidelijke Amerikaanse staten van de negentiende eeuw, is nu een aspirant-scriptschrijver voor televisie, haar favoriete serie is Dynasty en in plaats van haar man is partner Kevin een nieuwe vlam die ze heeft ontmoet via een datingapp.
Deze veranderingen brengen het verhaal naar eenentwintigste eeuw en maken het voor het publiek makkelijker om zich met Dana en Kevin te identificeren. Daarnaast is het in een serie over tijdreizen altijd fijn als het fictieve heden enigszins gelijkloopt met het daadwerkelijke heden, om extra verwarring te voorkomen. Het is daarentegen wel jammer dat er zoveel nadruk wordt gelegd op de verhaallijnen die zich in dit heden afspelen. Als de structuur van het boek was aangehouden, dan had Kindred makkelijk een film van anderhalf uur kunnen zijn, in plaats van een serie van acht afleveringen.
Butlers boek bevatte slechts één overkoepelende verhaallijn die van belang was, namelijk die van Dana en de plantagebezitters van de familie Weylin, waarin de hoofdpersoon ervoor moest zorgen dat de bloedlijn niet zou worden onderbroken. Binnen dit verhaal was ruimte voor kritiek op de Amerikaanse geschiedenis en het verkennen van machtsverhoudingen van die tijd, inclusief interraciale relaties en ras als een sociale constructie. In de serie wordt daar in het heden nog een verhaallijn aan toegevoegd, waarin Dana moet zien te navigeren tussen haar realiteit en de mensen die haar voor gek verklaren.
Door zoveel tijd te besteden aan Dana's familie en nieuwsgierige buren die zich maar al te graag met haar bemoeien, blijft er minder tijd over om de belangrijke sociale en politieke thema's uit het boek te verwerken in het verhaal. Alles wat van belang is, zit namelijk verankerd in het verleden en de scènes in het heden voelen dan ook leeg en ongegrond aan.
Daarnaast is er een wig ontstaan tussen Dana's persoonlijkheid in de verschillende tijdlijnen. In het heden is aan haar acties af te leiden dat ze impulsief en dromerig is, terwijl ze in het verleden daadkrachtig en onbevreesd overkomt. Ze lijkt zich hier amper bewust van het constante gevaar dat ze loopt als zwarte vrouw op een plantage en zelfs haar witte vriend weet zich beter door de machtsverhoudingen te manoeuvreren dan zij. Dit alles maakt Dana als personage ongeloofwaardig en moeilijk te plaatsen in de context.
Een ander punt van kritiek is hoe goed de witte plantagehouders er in deze versie van afkomen. Tom Weylin, de eigenaar van de plantage op het moment dat Dana voor het eerst teruggaat in de tijd, is een vreselijke, gewelddadige man die zijn woede graag afreageert op zijn vrouw, zoon en tot slaaf gemaakten, maar dit beeld wordt afgezwakt door hem een tragische achtergrond te geven. Rufus, de zoon van Tom, blijft in de serie een kind, waardoor het moeilijk is hem te zien als de schurk die hij in het boek is.
Kindred is niet verlengd voor een tweede seizoen, maar mocht dat toch gebeuren dan zou er goed aan worden gedaan de randzaken te laten voor wat ze zijn. Er is namelijk genoeg potentie om het verhaal van de Amerikaanse slavernij opnieuw te vertellen zonder te veel in te spelen op het trauma en de gruwelijkheden daarvan, iets wat andere vertellingen al genoeg hebben gedaan, met meer aandacht voor de sociale machtsdynamiek en het complexe dagelijkse bestaan van tot slaaf gemaakten op de plantages.
Kindred is te zien bij Disney+.
ln 1979 schreef de geprezen Amerikaanse sciencefictionauteur Octavia E. Butler haar roman Kindred, een verhaal over een jonge Afro-Amerikaanse vrouw die terugreist in de tijd om haar bloedlijn veilig te stellen. Ruim veertig jaar later is deze literaire klassieker bewerkt tot een televisieserie, die in acht afleveringen de eerste drie hoofdstukken van het boek behandelt. Na afgelopen december voor het Amerikaanse publiek te hebben gedebuteerd op Hulu, is de serie nu te zien op Disney+ zodat ook de Nederlandse kijker er kennis mee kan maken.
De serie maakt een aantal opmerkelijke aanpassingen aan Butlers verhaal, inclusief de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. In plaats van de jaren zeventig is het heden is nu 2016, wat natuurlijk wat culturele veranderingen met zich meebrengt. Dana, het hoofdpersonage dat onvrijwillig terugreist naar de zuidelijke Amerikaanse staten van de negentiende eeuw, is nu een aspirant-scriptschrijver voor televisie, haar favoriete serie is Dynasty en in plaats van haar man is partner Kevin een nieuwe vlam die ze heeft ontmoet via een datingapp.
Deze veranderingen brengen het verhaal naar eenentwintigste eeuw en maken het voor het publiek makkelijker om zich met Dana en Kevin te identificeren. Daarnaast is het in een serie over tijdreizen altijd fijn als het fictieve heden enigszins gelijkloopt met het daadwerkelijke heden, om extra verwarring te voorkomen. Het is daarentegen wel jammer dat er zoveel nadruk wordt gelegd op de verhaallijnen die zich in dit heden afspelen. Als de structuur van het boek was aangehouden, dan had Kindred makkelijk een film van anderhalf uur kunnen zijn, in plaats van een serie van acht afleveringen.
Butlers boek bevatte slechts één overkoepelende verhaallijn die van belang was, namelijk die van Dana en de plantagebezitters van de familie Weylin, waarin de hoofdpersoon ervoor moest zorgen dat de bloedlijn niet zou worden onderbroken. Binnen dit verhaal was ruimte voor kritiek op de Amerikaanse geschiedenis en het verkennen van machtsverhoudingen van die tijd, inclusief interraciale relaties en ras als een sociale constructie. In de serie wordt daar in het heden nog een verhaallijn aan toegevoegd, waarin Dana moet zien te navigeren tussen haar realiteit en de mensen die haar voor gek verklaren.
Gerelateerd nieuws
Door zoveel tijd te besteden aan Dana's familie en nieuwsgierige buren die zich maar al te graag met haar bemoeien, blijft er minder tijd over om de belangrijke sociale en politieke thema's uit het boek te verwerken in het verhaal. Alles wat van belang is, zit namelijk verankerd in het verleden en de scènes in het heden voelen dan ook leeg en ongegrond aan.
Daarnaast is er een wig ontstaan tussen Dana's persoonlijkheid in de verschillende tijdlijnen. In het heden is aan haar acties af te leiden dat ze impulsief en dromerig is, terwijl ze in het verleden daadkrachtig en onbevreesd overkomt. Ze lijkt zich hier amper bewust van het constante gevaar dat ze loopt als zwarte vrouw op een plantage en zelfs haar witte vriend weet zich beter door de machtsverhoudingen te manoeuvreren dan zij. Dit alles maakt Dana als personage ongeloofwaardig en moeilijk te plaatsen in de context.
Een ander punt van kritiek is hoe goed de witte plantagehouders er in deze versie van afkomen. Tom Weylin, de eigenaar van de plantage op het moment dat Dana voor het eerst teruggaat in de tijd, is een vreselijke, gewelddadige man die zijn woede graag afreageert op zijn vrouw, zoon en tot slaaf gemaakten, maar dit beeld wordt afgezwakt door hem een tragische achtergrond te geven. Rufus, de zoon van Tom, blijft in de serie een kind, waardoor het moeilijk is hem te zien als de schurk die hij in het boek is.
Kindred is niet verlengd voor een tweede seizoen, maar mocht dat toch gebeuren dan zou er goed aan worden gedaan de randzaken te laten voor wat ze zijn. Er is namelijk genoeg potentie om het verhaal van de Amerikaanse slavernij opnieuw te vertellen zonder te veel in te spelen op het trauma en de gruwelijkheden daarvan, iets wat andere vertellingen al genoeg hebben gedaan, met meer aandacht voor de sociale machtsdynamiek en het complexe dagelijkse bestaan van tot slaaf gemaakten op de plantages.
Kindred is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.