Recensie HBO Max-serie 'Barry' seizoen 4

Regie: Bill Hader | Cast: Bill Hader (Barry Berkman), Sarah Goldberg (Sally Reed), Henry Winkler (Gene Cousineau), Anthony Carrigan (Noho Hank), Stephen Root (Monroe Fuches), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 25-32 minuten | Jaar: 2023

Barry is niet meer wat hij ooit was. Dat geldt net zozeer voor de serie als voor het titelpersonage. Wat ooit begon als een lollige serie die voorzag in scherpe grappen en goede humor, is uitgegroeid tot een diepgaand, gelaagd en duister meesterwerk. Seizoen na seizoen werd de serie neerslachtiger zonder haar humor te verliezen. Enorm knap hoe de serie zo heeft kunnen evolueren. Het droomproject van Bill Hader komt nu perfect tot zijn einde in een majestueuze zwanenzang vol plotwendingen.

Het laatste seizoen begint waar het vorige met een cliffhanger eindigde. Waar niemand op rekende is gebeurd: Barry is gepakt. Het is moeilijk om meer te vertellen zonder iets te verklappen, vanwege de vele plotwendingen die stuk voor stuk enorm bevredigend werken. Bij tijden wordt het verhaal absurdistisch, maar die momenten voelen nooit misplaatst.

Het vorige seizoen draaide vooral over de waanideeën van Barry over de – in zijn ogen – goede daden die hij verrichte. Deze illusies voorzagen het verhaal van zeer zware en duistere momenten. Deze lijn wordt genadeloos doorgezet in het laatste seizoen. Hoewel de serie bij tijden nog steeds hilarisch is, voorziet deze af en toe ook in een zwaarmoedige kijkervaring. De tragedie wordt op standje elf gezet.

Van essentieel belang hiervoor zijn de fenomenale acteerprestaties, met als uitblinker de titelrol van Bill Hader. Zijn veranderde, manische en gestoorde Barry is zo enorm gelaagd en tragisch dat het pijnlijk wordt om naar te kijken. Henry Winkler zet een bijzondere prestatie neer als de getergde Gene Cousineau. Zelfs bij de verhaallijn met Noho Hank kunnen de ogen vochtig worden. Ook de rest van de cast schittert. Het is knap hoe echt ieder personage gedurende de serie is veranderd en gegroeid.

Narcisme waait wederom als thema door het hele seizoen. Bepaalde personages hebben zelfs in de meest donkere momenten van hun leven narcistische trekjes en worden daar af en toe genadeloos op afgestraft. Er wordt op volop gespeeld met de waarheid, want wat is dat precies? Zijn we niet allemaal aan het acteren? Hoe ver kun je gaan in het creëren van je eigen waarheid? Er worden grote vragen gesteld, zij het niet op een overduidelijke manier maar subtiel door de scènes heen.

Dat dit seizoen niet voor tere zieltjes is, betekent niet dat er helemaal geen plek meer is voor humor. Het bevat zelfs enkele van de meest grappige momenten van de hele serie, die misschien wel juist door de serieuze toon extra hard aankomen. Hank is, ondanks zijn ongekende diepgang in dit seizoen, een uitblinker hierin.

Aan het einde van de rit lijkt er zo enorm veel te zijn gebeurd dat het moeilijk te geloven is dat dit seizoen slechts acht afleveringen telt. Dat terwijl echt álle lijntjes samenkomen tot een bevredigend einde zonder dat de kijker met vragen achterblijft. Het is een absurdistisch, maar enorm passend slot.

Met Barry heeft Bill Hader zich als acteur en regisseur van zijn beste kant laten zien, wat benieuwd maakt wat hij in de toekomst zal gaan doen. Dit laatste seizoen is een stevige ervaring, maar een die niet gemist mag worden. Zelden komt een laatste seizoen zo goed samen terwijl de vele wendingen het verhaal niet schaden maar juist verrijken. Verwacht nog even in stilte naar het scherm te staren na de laatste aflevering. Een masterclass in verhaalvertelling en personageontwikkeling.



Barry is te zien bij HBO Max.