Recensie Netflix-serie 'Rabo de Peixe'

Regie: Augusto Fraga, Patrícia Sequeira | Cast: José Condessa (Eduardo), Helena Caldeira (Sylvia), Rodrigo Tomás (Rafael), André Leitão (Carlinhos), Albano Jerónimo (Arruda), Marcantonio Del Carlo (Francesco), Adriano Carcvalho (Jeremias) e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 41-51 minuten | Jaar: 2023

Op de Azoren gebeurt nooit iets spannends. Er heerst veel armoede, dus mensen doen alles om wat extra geld te verdienen om rond te kunnen komen. Zo ook de vier vrienden Eduardo, Sylvia, Rafael en Carlinhos. Ze dromen van een welvarend leven in Amerika en zijn hun saaie leventje meer dan beu. Tot er onverwacht een lading cocaïne aanspoelt. Dan verandert hun leven in één klap.

Jóse Condessa neemt de rol van Eduardo op zich, een simpele jongen die hard moet werken voor zijn geld en om voor zijn blinde vader te zorgen. José Condessa lijkt geknipt voor deze rol. Met zijn lieve uitstraling wekt hij een bepaalde sympathie op voor Eduardo, waardoor je hem niet als misdadiger, maar als simpele vissersjongen ziet. Waar zijn vrienden zich laten verleiden door de aangespoelde drugs, ziet Eduardo de drugs als een spannende uitdaging en een kans op een beter leven.

Rabo de Peixe zit vol spannende plotpunten en onverwachte wendingen. Het tempo ligt vrij hoog, wat de serie in combinatie met de vertrouwde uitstraling van de hoofdpersonages meeslepend maakt. Toch heeft Rabo de Peixe ook iets luchtigs. Steeds wanneer de serie wat weg begint te krijgen van een serieuze thriller, zorgt een vleugje humor ervoor dat het allemaal niet te zwaar wordt. Rabo de Peixe heeft dan ook van alles wat. Het verhaal is spannend, dramatisch, maar ook herkenbaar en soms dus zelfs een beetje humoristisch. Rabo de Peixe zal daardoor waarschijnlijk een groot publiek aanspreken.

De serie speelt zich volledig af op de Azoren, in een groene omgeving met heel veel water. Af en toe breken kleine dorpjes dit ietwat eentonige decor. De nadruk is duidelijk gelegd op de mist die regelmatig rond deze eilanden hangt. Prachtige vergezichten en parelwitte stranden zoals in de reisgidsen zouden de miserabele sfeer vast niet genoeg benadrukt hebben. Rabo de Peixe is dan ook geen toeristische reclame voor de Azoren.

Hoewel de cast een ruime hoeveelheid talent bevat, schort het hier en daar nog weleens aan de geloofwaardigheid en de acteerkunsten van enkele spelers. Francesco Aquaroli bijvoorbeeld, die de rol speelt van een Italiaanse maffiabaas, had best wat steviger in zijn schoenen mogen staan tijdens een politieachtervolging, die zowel wat betreft scenario als acteerkunsten bijna klungelig overkomt.

Maar deze kleine puntjes van kritiek mogen de pret niet drukken. Rabo de Peixe is een genot om naar te kijken, met een spannend en verrassend plot en een energieke cast. Elke aflevering draagt een gelijke hoeveelheid bij aan de opbouw van het verhaal en zorgt steeds weer voor een sterkere binding met de personages.

En dan komt het slot. Een meer open einde had de serie niet kunnen hebben. Het verhaal stopt op zijn climax, wat door de meeslependheid van de serie ervoor zorgt dat veel kijkers hier geen voldoening uit zullen halen. Geen enkel onderdeel komt in dit seizoen tot een bevredigend einde, wat voor een hoop vraagtekens zorgt.

Lukt het Eduardo in Amerika te komen? Wat gebeurt er met de drugs? Slaagt de recherche erin de zaak op te lossen? En hoe loopt het af met de oom van Eduardo? Een en al losse eindjes dus. De vraag is of er een tweede seizoen volgt, waarin deze vragen wél beantwoord zullen worden.



Rabo de Peixe is te zien bij Netflix.