Recensie
Recensie Disney+-serie 'The Clearing'
Lijdt zwaar onder een te laag tempo en verzonnen inhoud die het er niet beter op maakt.
Regie: Gracie Otto, Jeffrey Walker | Cast: Theresa Palmer (Freya), Miranda Otto (Adrienne), Guy Pearce (Dr. Latham), Hazem Shammas (Joe Saad), Julia Savage (Amy), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 46-52 minuten | Jaar: 2023
Misschien wel het pijnlijkste aan het bestaan van sektes is dat ze laten zien hoe makkelijk mensen te manipuleren zijn. The Children of God is een van de meeste gruwelijke voorbeelden daarvan, met een oude alcoholist die zijn volgers opdroeg kinderen seksueel te misbruiken, wat ze vervolgens gewoon deden. Daarmee vergeleken valt de sekte die de inspiratie was voor het verhaal van The Clearing nog mee, alhoewel ook die geen pretje was. Desalniettemin genoeg om een interessante serie over te maken. Helaas niet naar de mening van de makers. Die wilden er nog veel bij verzinnen.
Freya, nu van middelbare leeftijd en moeder, was ooit kind in een sekte genaamd The Kindred. Daarin werd ze gedrogeerd, mishandeld en ondervoed. Als volwassene is ze getraumatiseerd door dit alles, maar moet nog steeds zorgen voor de vrouw die destijds de groep leidde. Freya begint te vermoeden dat 'haar moeder' iets van plan is en vreest voor de veiligheid van haar zoontje.
Elke aflevering begint met de mededeling dat deze serie slechts losjes is gebaseerd op een echte gebeurtenis. Dat is niet gelogen, want het verzonnen deel is vele malen groter dan de feiten. In de echte sekte, die actief was van de jaren zestig tot de jaren tachtig, werden dubieus geadopteerde kinderen hoogblond geverfd en fysiek op meerdere manieren mishandeld. De leider was een vrouw die beweerde dat ze de reïncarnatie van Jezus was.
Dat is al knettergek genoeg om een fascinerende serie mee te vullen. Maar de makers wilden meer, om het verhaal dramatischer te maken. Er wordt een heden bij verzonnen waarin allerlei zaken gaande zijn. Voor lange tijd is het niet helemaal duidelijk wat er speelt en evenmin waarom dit zou moeten boeien. Het zijn de zaken uit het verleden, toen de kinderen door de sekte worden gehersenspoeld en gevangengehouden, die het meest interesseren.
Maar zowel verleden als heden gaan gebukt onder hetzelfde probleem: dat dit kennelijk een serie van acht lange afleveringen moest zijn. Van begin tot eind is het plot niet vooruit te branden. Nog voordat de serie halverwege is dringt zich al de vraag op hoe dit in godsnaam nog zo veel langer door kan gaan. Het antwoord: met veel uitstel van informatie en opvulling in de vorm van fictief soapachtig drama en zwakke thrillermomenten.
Dankzij het goede spel van de Australische acteurs voelt de serie nergens goedkoop aan. De hoofdrol is voor Theresa Palmer, bekend uit meerdere grote Hollywoodfilms, die op zich weinig anders doet dan chronisch bezorgd kijken, maar dat haar personage een hoop emotionele littekens heeft is wel duidelijk. Een van de vaste bijrollen is voor Guy Pearce, maar de ster van de show is Miranda Otto (The Lord of the Rings) als sekteleider Adrienne.
Op zich zou je denken dat het makkelijk is om binnen te lopen en dit geschifte kreng een klap voor haar smoel te geven, maar zodra ze begint te praten met een zwoele doch zelfverzekerde toon is het geloofwaardig dat velen zich aan haar voeten werpen. Zelfs na het verdwijnen van elke mogelijke twijfel dat ze een oplichter is.
Een vreemde keuze is dat Otto haar personage zo maf neerzet dat serie richting komedie gaat, zoals wanneer ze in een belachelijke outfit op een picknickdeken zit mee te zingen met de muziek à la Florence Foster Jenkins. De serie laat zien hoe ver volgers kunnen gaan in hun geloof, maar kaart ook aan hoe harteloos volwassenen kunnen omgaan met kinderen en wat de langetermijneffecten daarvan zijn. En dat is niets om over te lachen.
Vooral niet met het grauwe visuele palet. The Clearing presenteert geen zonnig, gezellig Australië maar een landschap dat net zo eeuwig bewolkt is als de psyche van Freya. De omgeving en het acteren zijn twee elementen die bijdragen aan het verder willen kijken, ondanks het veel te lage tempo. Pas in de laatste aflevering komt echt binnen hoezeer de volwassenen zich hebben laten manipuleren en hoe diep dit bij hen zit, maar als geheel was dit het wachten niet waard.
The Clearing is te zien bij Disney+.
Misschien wel het pijnlijkste aan het bestaan van sektes is dat ze laten zien hoe makkelijk mensen te manipuleren zijn. The Children of God is een van de meeste gruwelijke voorbeelden daarvan, met een oude alcoholist die zijn volgers opdroeg kinderen seksueel te misbruiken, wat ze vervolgens gewoon deden. Daarmee vergeleken valt de sekte die de inspiratie was voor het verhaal van The Clearing nog mee, alhoewel ook die geen pretje was. Desalniettemin genoeg om een interessante serie over te maken. Helaas niet naar de mening van de makers. Die wilden er nog veel bij verzinnen.
Freya, nu van middelbare leeftijd en moeder, was ooit kind in een sekte genaamd The Kindred. Daarin werd ze gedrogeerd, mishandeld en ondervoed. Als volwassene is ze getraumatiseerd door dit alles, maar moet nog steeds zorgen voor de vrouw die destijds de groep leidde. Freya begint te vermoeden dat 'haar moeder' iets van plan is en vreest voor de veiligheid van haar zoontje.
Elke aflevering begint met de mededeling dat deze serie slechts losjes is gebaseerd op een echte gebeurtenis. Dat is niet gelogen, want het verzonnen deel is vele malen groter dan de feiten. In de echte sekte, die actief was van de jaren zestig tot de jaren tachtig, werden dubieus geadopteerde kinderen hoogblond geverfd en fysiek op meerdere manieren mishandeld. De leider was een vrouw die beweerde dat ze de reïncarnatie van Jezus was.
Dat is al knettergek genoeg om een fascinerende serie mee te vullen. Maar de makers wilden meer, om het verhaal dramatischer te maken. Er wordt een heden bij verzonnen waarin allerlei zaken gaande zijn. Voor lange tijd is het niet helemaal duidelijk wat er speelt en evenmin waarom dit zou moeten boeien. Het zijn de zaken uit het verleden, toen de kinderen door de sekte worden gehersenspoeld en gevangengehouden, die het meest interesseren.
Gerelateerd nieuws
Maar zowel verleden als heden gaan gebukt onder hetzelfde probleem: dat dit kennelijk een serie van acht lange afleveringen moest zijn. Van begin tot eind is het plot niet vooruit te branden. Nog voordat de serie halverwege is dringt zich al de vraag op hoe dit in godsnaam nog zo veel langer door kan gaan. Het antwoord: met veel uitstel van informatie en opvulling in de vorm van fictief soapachtig drama en zwakke thrillermomenten.
Dankzij het goede spel van de Australische acteurs voelt de serie nergens goedkoop aan. De hoofdrol is voor Theresa Palmer, bekend uit meerdere grote Hollywoodfilms, die op zich weinig anders doet dan chronisch bezorgd kijken, maar dat haar personage een hoop emotionele littekens heeft is wel duidelijk. Een van de vaste bijrollen is voor Guy Pearce, maar de ster van de show is Miranda Otto (The Lord of the Rings) als sekteleider Adrienne.
Op zich zou je denken dat het makkelijk is om binnen te lopen en dit geschifte kreng een klap voor haar smoel te geven, maar zodra ze begint te praten met een zwoele doch zelfverzekerde toon is het geloofwaardig dat velen zich aan haar voeten werpen. Zelfs na het verdwijnen van elke mogelijke twijfel dat ze een oplichter is.
Een vreemde keuze is dat Otto haar personage zo maf neerzet dat serie richting komedie gaat, zoals wanneer ze in een belachelijke outfit op een picknickdeken zit mee te zingen met de muziek à la Florence Foster Jenkins. De serie laat zien hoe ver volgers kunnen gaan in hun geloof, maar kaart ook aan hoe harteloos volwassenen kunnen omgaan met kinderen en wat de langetermijneffecten daarvan zijn. En dat is niets om over te lachen.
Vooral niet met het grauwe visuele palet. The Clearing presenteert geen zonnig, gezellig Australië maar een landschap dat net zo eeuwig bewolkt is als de psyche van Freya. De omgeving en het acteren zijn twee elementen die bijdragen aan het verder willen kijken, ondanks het veel te lage tempo. Pas in de laatste aflevering komt echt binnen hoezeer de volwassenen zich hebben laten manipuleren en hoe diep dit bij hen zit, maar als geheel was dit het wachten niet waard.
The Clearing is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.