Recensie Prime Video-serie 'The Greatest Show Never Made'

Regie: Ashley Francis-Roy | Afleveringen: 3 | Speelduur: 42-49 minuten | Jaar: 2023

We kunnen ons nauwelijks nog een wereld voorstellen zonder realitytelevisie, al is het maar omdat we er indirect de huidige stroom van influencers aan te 'danken' hebben. Het fenomeen kwam op in de jaren negentig, met The Real World van MTV als belangrijkste voorbeeld. We raakten echter pas echt verslaafd aan de alledaagse levens van mensen die niet per se iets konden met de komst van Big Brother rond de millenniumwisseling. De populariteit van het genre zorgde niet alleen voor een stortvloed aan realityprogramma's, maar ook het besef dat bekendheid voor iedereen binnen handbereik lag.

Mensen hadden er alles voor over, zelfs het aflikken van een met roos besneeuwde schouder van een oudere man. Het was dan ook niet zo gek dat in 2002 een tamelijk onopvallende krantenadvertentie en een flyercampagne duizenden Britten wisten te interesseren een realitysoap voor de Britse commerciële zender Channel 4. Maar behalve de hoofdprijs van honderdduizend pond was er maar weinig bekendgemaakt over dit titelloze project.

Het project werd geproduceerd door het onbekende Nikita Russian Productions, vernoemd naar oprichter Nik Russian. Of eigenlijk oplichter, want het bleek de bedoeling dat men zonder beginkapitaal in een jaar een miljoen pond bij elkaar moest scharrelen en deze opbrengsten op de rekening van Russian moest storten. Toen de dertig uitverkoren deelnemers elkaar in een treurige Londense buitenwijk ontmoetten ontbrak een professionele cameraploeg. Russian bombardeerde een van de kandidaten tot cameraman en een ander tot presentator. Geluk bij een ongeluk is dat hierdoor het oplichtingsproject vanaf het begin is gefilmd.

Wat in Groot-Brittannië bekend kwam te staan als 'The Great Reality TV Swindle' vormt het onderwerp van de drie afleveringen tellende documentaire The Greatest Show Never Made. Zoals de titel al doet vermoeden kwam het project nooit van de grond. Het trieste is dat kandidaten zich een jaar beschikbaar moesten stellen en velen daarvoor hun baan en zelfs hun huis opzegden. Anderen verbraken zelfs hun relatie.

Regisseur Ashley Francis-Roy zocht de deelnemers drieëntwintig jaar later op. In een wat gekunstelde setting kijken ze terug op het avontuur dat hun leven voorgoed zou veranderen. Het is een kwart eeuw later natuurlijk makkelijk praten, maar het meest intrigerende is toch wel dat zij destijds geen flauw benul hadden waar ze aan begonnen waren. Bovendien hield Russian vol dat hij enkel goede bedoelingen had. Dit aspect weet Francis-Roy niet naar tevredenheid uit te diepen. Er zijn beelden van destijds beschikbaar, maar het blijkt onvoldoende om de hele gang van zaken mee te reconstrueren.

Dus vult Francis-Roy de rest maar op met interviews en de vraag waar de echte Nik Russian, of hoe hij ook mag heten, uithangt. Deze kwestie wordt al in de tweede aflevering opgehelderd. Vandaag de dag zijn er allerhande technieken beschikbaar om in de gemankeerde geest van Russian te duiken. In plaats daarvan laat Francis-Roy hem allerlei smoezen en verklaringen opdreunen.

Wat bovendien ontbeert is een connectie met het heden, zoals hoe de influencerbubbel eigenlijk de plaats van reality-tv heeft ingenomen. Hoe kan het dat mensen nog steeds zo mateloos gefascineerd zijn door talentloze mensen die ons een perfect leven voorschotelen? Hoe kan het dat het drama rondom deze Britse productie de interesse in het genre niet heeft beïnvloed?

Het zijn vragen waarop The Greatest Show Never Made de antwoorden verschuldigd blijft, maar die door Francis-Roy ook niet worden onderzocht. Deze driedelige serie vertelt een mooi afgerond verhaal, maar laat na om de vertaling naar het nu te maken. En nog erger: er mist een diepgravende verkenning naar de motieven om mee te doen aan een realityserie en om mogelijke kandidaten om de tuin te leiden.



The Greatest Show Never Made is te zien bij Prime Video.