Recensie HBO Max-serie 'Navajo Police: Class 57'

Regie: Kahlil Hudson, Alex Jablonski, David Nordstrom | Afleveringen: 3 | Speelduur: 55-57 minuten | Jaar: 2023

Navajo Police: Class 57 volgt het unieke politiecorps van de Navajo-indianenstam tijdens de opleiding van nieuwe studenten. Met de hoge pieken en diepe dalen die de agenten in spe tijdens hun intense opleiding ervaren kan genoeg drama worden vastgelegd, maar de serie vervalt helaas ook in stereotypering en vertelt maar weinig nieuws over het opleiden van politieagenten. Ook blijkt het Navajo-aspect vaker dan gewenst een decor in plaats van een unieke invalshoek.

Wel presenteert de serie, hoe minimaal ook, de complexe eigenheid van een Native American-politiecorps. Deze mensen willen hun eigen clan beschermen, maar houden ondertussen ook een onderdrukkend systeem in stand dat al eeuwenlang hun bestaan inperkt. Deze morele spagaat wordt een aantal keren aangehaald, maar te weinig bevraagd om er een intelligente discussie over aan te wakkeren.

Het unieke aan de serie zou de Navajo-invalshoek moeten zijn, waarbij je verwacht de spirituele kant van deze inheemse stam te zien. Maar naast één specifieke agent (die verder geen rol speelt behalve de achteraf aangewezen verteller) wordt de connectie met de geschiedenis en het geloof van de Navajo amper gelegd. Vrij losjes komt een legende langs over twee oude Navajostamhoofden die door slecht handelen een vloek over hun mensen laten uitspreken, wat de uiteindelijke reden zou zijn dat er zo veel politie nodig is op hun grondgebied.

Maar eigenlijk komt de behoefte aan een groot politiecorps vooral door de uitgestrekte vlakte waarop de stam woont. Dat maakt het schrijnend dat elke klas een uitvalspercentage van vijftig procent heeft, waarmee er niet genoeg agenten bij komen om alle problemen het hoofd te kunnen bieden. Ook de oplopende criminaliteit en de vraag om hulp vanuit bewoners, voortkomend uit de coronapandemie (die nog in alle hevigheid woedde tijdens de opnamen), zorgt voor krapte bij het politiecorps.

Hoe nobel het werk ook kan zijn, de realiteit is dat agenten al vrij snel alleen op patrouille worden gestuurd. Hierdoor komen ze in aanraking met traumatiserende situaties waarin ze moeten vertrouwen op instincten die enkel ontstaan door jarenlange ervaring. Het is bewonderingswaardig hoezeer de documentaire de tekortkomingen in de nazorg van zulke ervaringen centraal stelt. Daarmee biedt Navajo Police: Class 57 een eerlijke blik op het politiewerk dat door fictieseries vaak wordt geïdealiseerd.

Ook de opleiding wordt door de makers absoluut niet van de zonnige kant getoond. Alle vernederingsrituelen en legerpraktijken komen in beeld, waarmee sensatie gegarandeerd is, maar er is ook aandacht voor de verplichte opleidingsonderdelen als pepperspraytraining, de uitermate intensieve sportdag en het overkomen van mentale blokkades bij het gebruik van vuurwapens.

En natuurlijk komt het voor dat agenten in opleiding uitvallen. Soms worden zij geïnterviewd voor hun beoogde dramatische lijn, die ineens tot een voortijdig einde komt wanneer ze op staande voet worden ontslagen. Naderhand worden ze door de makers niet opgezocht, waardoor hun verhalen abrupt eindigen en er weinig vooruitgang lijkt in de situatie van deze aspirant-agenten. De enige uitzonderingen zijn de drie studenten die gedurende de laatste twee afleveringen een mooie verhaallijn hebben waarin de kijker zich kan laten meetrekken.

Hoewel het Navajo-element veel meer centraal mogen staan en niet alleen had hoeven dienen voor mooie overgangsshots, is Navajo Police: Class 57 toch het bekijken waard. Zeker voor mensen die geïnteresseerd zijn in politieopleiding is deze documentaire een aanrader, al is voor Nederlanders met een dergelijke interesse een serie als Dienders - Agenten in Opleiding mogelijk een beter referentiekader En wie weet, misschien zorgt de minimalistische Navajo-invalshoek toch voor wat nieuwe kennis bij geïntrigeerde kijkers.



Navajo Police: Class 57 is te zien bij HBO Max.