Recensie
Recensie SkyShowtime-serie 'Special Ops: Lioness'
Eén cruciale undercovermissie, meer is er niet nodig om de Amerikaanse 'strijd voor de goede zaak' failliet te verklaren.
Regie: John Hillcoat, Anthony Byrne, Paul Cameron | Scenario: Taylor Sheridan | Cast: Zoe Saldaña (Joe), Laysla de Oliveira (Cruz Manuelos), Dave Annable (Neal), Jill Wagner (Bobby), LaMonica Garrett (Tucker), e.a.| Afleveringen: 8 | Speelduur: 38-57 minuten | Jaar: 2023
Talrijke Hollywoodproducties hebben ons de voorbije decennia geleerd dat Amerikaanse mariniers en andere speciale eenheden met hun daadkrachtige optredens instaan voor het welzijn van de westerse wereld. Special Ops: Lioness rekent in het kritische spoor van Homeland op vileine wijze met dat patriottische idee af. Toch wringt het in de uitwerking: de aangezette tragiek die vergelijkbare films en series vaak kenmerkt blijkt hier nog altijd onmisbaar om het verhaal te vertellen.
Het zal zeker niet hilarisch bedoeld zijn en toch oogt het kolderiek: als de moedige Cruz na een huiselijke confrontatie met haar misbruikende partner haar woning ontvlucht, struikelt ze pardoes een kantoorruimte van de Amerikaanse marine binnen. De achtervolgende boosdoener beseft dat hier geen wraak meer te behalen valt en maakt zich na een korte donderpreek van de plaatselijke overste snel uit de voeten.
Onder bescherming van de vaderlandse troepen blijkt de kersverse rekruut over bovengemiddelde kwaliteiten te beschikken en komt ze in beeld als 'Lioness': een vrouwelijke marinier die zich via undercovermissies toegang verschaft tot de familiekringen van terroristische kopstukken. Het speciale, clandestiene team staat onder leiding van Joe (een uitstekende Zoe Saldaña), die na de geëscaleerde jacht op een eerder doelwit met haar eigen demonen worstelt. Kan het koelbloedige offer van een betrapte undercovermarinier overtuigend opwegen tegen de gevreesde dood van duizenden onschuldigen?
Het kost Cruz opmerkelijk weinig moeite om bevriend te raken met Aaliyah, de dochter van een oliemagnaat die "financieel verantwoordelijk is voor elk conflict in het Midden-Oosten sinds 9/11". Bedenker Taylor Sheridan, die voor alle acht afleveringen het scenario voor zijn rekening nam, houdt de soepele entree van de Lioness net voldoende geloofwaardig door haar doelwit te schetsen als een eenzame, ongelukkige vrouw op de drempel van een gearrangeerd huwelijk.
De schone schijn van een uitbundig bruiloftsfeest kan niet verhullen dat deze Aaliyah op het punt staat haar vrijheid volledig kwijt te raken. De gestage verhaalopbouw richting de gebeurtenis die haar nieuwe leven zal inluiden (bij uitstek het soort gelegenheid waar ook een door de CIA gezocht familiehoofd niet weg kan blijven) is opwindend genoeg om bij de les te blijven. En toch zit het de serie in de weg dat Cruz' missie zo duidelijk is uitgetekend.
Het is logisch dat de Lioness een band opbouwt met de vrouw die ze later zal moeten verraden en het daarom steeds moeilijker gaat vinden om in haar rol te blijven. Sheridan gaat alleen nog een stap verder dan nodig is om die dramatiek voelbaar te maken, wat de missie zo op de spits drijft dat een tragisch slot zich gevoelsmatig op voorhand al niet meer laat afwenden.
Tegelijkertijd beperkt de serie zich niet tot het innerlijke conflict van de Lioness op missie. Vanaf de tweede aflevering zorgt een geforceerde plotlijn rond de familie van Cruz' leidinggevende ervoor dat het tragische karakter van het geheel nog eens extra wordt versterkt. Joe's partner, die werkzaam is als chirurg, wordt na een tragische samenloop van omstandigheden geconfronteerd met een zwaar trauma van zijn eigen tienerdochter. Die situatie heeft ook weer zijn weerslag op de mentale weerbaarheid van Joe zelf.
Dat Special Ops: Lioness zich zo nadrukkelijk op aangezette dramatiek beroept, wringt om een specifieke reden. De serie toont namelijk ook het politieke gekonkel in en buiten het Witte Huis en geeft weer hoe geopolitieke en economische overwegingen boven het belang en het welzijn van grondsoldaten gaan. In de slotaflevering maakt Sheridan dan ook een verkapt statement over de hypocrisie van de Amerikaanse 'War on Terror': als het vraagstuk rond de eliminatie van de gezochte oliemagnaat concreet op tafel ligt, blijkt een van de gezaghebbenden het belangrijker te vinden dat de prijzen stabiel blijven.
Sheridans cynische kijk op heersende wetteloosheid en de corrupte, halfslachtige aanpak van misdaad is niet nieuw: Sicario staat er bol van en in Yellowstone en prequelserie 1923 gelden überhaupt de wetten van het Wilde Westen. Een belangrijk verschil met Sicario is dat de film van Denis Villeneuve ook rauw geregisseerd is en het sentiment nergens opklopt, terwijl Special Ops: Lioness de dramatische toon heeft van een meer patriottische tegenhanger.
De grootste kracht van de serie is uiteindelijk Zoe Saldaña: als Cruz twijfelt aan de voortgang en het doel van haar missie, is het aan Joe om de 'strijd voor de goede zaak' nog een laatste keer uit te leggen, stellig en zonder aarzelingen. Saldaña vervult die rol met verve. Tót de missie van de Lioness toe is aan zijn ontknoping en er heel subtiel iets aan Joe's lichaamstaal verandert. Vlak voor de aftiteling lees je voor het eerst iets van twijfel in haar ogen.
Special Ops: Lioness is te zien bij SkyShowtime.
Talrijke Hollywoodproducties hebben ons de voorbije decennia geleerd dat Amerikaanse mariniers en andere speciale eenheden met hun daadkrachtige optredens instaan voor het welzijn van de westerse wereld. Special Ops: Lioness rekent in het kritische spoor van Homeland op vileine wijze met dat patriottische idee af. Toch wringt het in de uitwerking: de aangezette tragiek die vergelijkbare films en series vaak kenmerkt blijkt hier nog altijd onmisbaar om het verhaal te vertellen.
Het zal zeker niet hilarisch bedoeld zijn en toch oogt het kolderiek: als de moedige Cruz na een huiselijke confrontatie met haar misbruikende partner haar woning ontvlucht, struikelt ze pardoes een kantoorruimte van de Amerikaanse marine binnen. De achtervolgende boosdoener beseft dat hier geen wraak meer te behalen valt en maakt zich na een korte donderpreek van de plaatselijke overste snel uit de voeten.
Onder bescherming van de vaderlandse troepen blijkt de kersverse rekruut over bovengemiddelde kwaliteiten te beschikken en komt ze in beeld als 'Lioness': een vrouwelijke marinier die zich via undercovermissies toegang verschaft tot de familiekringen van terroristische kopstukken. Het speciale, clandestiene team staat onder leiding van Joe (een uitstekende Zoe Saldaña), die na de geëscaleerde jacht op een eerder doelwit met haar eigen demonen worstelt. Kan het koelbloedige offer van een betrapte undercovermarinier overtuigend opwegen tegen de gevreesde dood van duizenden onschuldigen?
Het kost Cruz opmerkelijk weinig moeite om bevriend te raken met Aaliyah, de dochter van een oliemagnaat die "financieel verantwoordelijk is voor elk conflict in het Midden-Oosten sinds 9/11". Bedenker Taylor Sheridan, die voor alle acht afleveringen het scenario voor zijn rekening nam, houdt de soepele entree van de Lioness net voldoende geloofwaardig door haar doelwit te schetsen als een eenzame, ongelukkige vrouw op de drempel van een gearrangeerd huwelijk.
De schone schijn van een uitbundig bruiloftsfeest kan niet verhullen dat deze Aaliyah op het punt staat haar vrijheid volledig kwijt te raken. De gestage verhaalopbouw richting de gebeurtenis die haar nieuwe leven zal inluiden (bij uitstek het soort gelegenheid waar ook een door de CIA gezocht familiehoofd niet weg kan blijven) is opwindend genoeg om bij de les te blijven. En toch zit het de serie in de weg dat Cruz' missie zo duidelijk is uitgetekend.
Het is logisch dat de Lioness een band opbouwt met de vrouw die ze later zal moeten verraden en het daarom steeds moeilijker gaat vinden om in haar rol te blijven. Sheridan gaat alleen nog een stap verder dan nodig is om die dramatiek voelbaar te maken, wat de missie zo op de spits drijft dat een tragisch slot zich gevoelsmatig op voorhand al niet meer laat afwenden.
Tegelijkertijd beperkt de serie zich niet tot het innerlijke conflict van de Lioness op missie. Vanaf de tweede aflevering zorgt een geforceerde plotlijn rond de familie van Cruz' leidinggevende ervoor dat het tragische karakter van het geheel nog eens extra wordt versterkt. Joe's partner, die werkzaam is als chirurg, wordt na een tragische samenloop van omstandigheden geconfronteerd met een zwaar trauma van zijn eigen tienerdochter. Die situatie heeft ook weer zijn weerslag op de mentale weerbaarheid van Joe zelf.
Dat Special Ops: Lioness zich zo nadrukkelijk op aangezette dramatiek beroept, wringt om een specifieke reden. De serie toont namelijk ook het politieke gekonkel in en buiten het Witte Huis en geeft weer hoe geopolitieke en economische overwegingen boven het belang en het welzijn van grondsoldaten gaan. In de slotaflevering maakt Sheridan dan ook een verkapt statement over de hypocrisie van de Amerikaanse 'War on Terror': als het vraagstuk rond de eliminatie van de gezochte oliemagnaat concreet op tafel ligt, blijkt een van de gezaghebbenden het belangrijker te vinden dat de prijzen stabiel blijven.
Sheridans cynische kijk op heersende wetteloosheid en de corrupte, halfslachtige aanpak van misdaad is niet nieuw: Sicario staat er bol van en in Yellowstone en prequelserie 1923 gelden überhaupt de wetten van het Wilde Westen. Een belangrijk verschil met Sicario is dat de film van Denis Villeneuve ook rauw geregisseerd is en het sentiment nergens opklopt, terwijl Special Ops: Lioness de dramatische toon heeft van een meer patriottische tegenhanger.
De grootste kracht van de serie is uiteindelijk Zoe Saldaña: als Cruz twijfelt aan de voortgang en het doel van haar missie, is het aan Joe om de 'strijd voor de goede zaak' nog een laatste keer uit te leggen, stellig en zonder aarzelingen. Saldaña vervult die rol met verve. Tót de missie van de Lioness toe is aan zijn ontknoping en er heel subtiel iets aan Joe's lichaamstaal verandert. Vlak voor de aftiteling lees je voor het eerst iets van twijfel in haar ogen.
Special Ops: Lioness is te zien bij SkyShowtime.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
