Recensie Disney+-serie 'What We Do in the Shadows' seizoen 5

Regie: Yaya Gorskaya, Kyle Newacheck, Tig Fong | Cast: Harvey Guillén (Guillermo de la Cruz), Kayvan Novak (Nandor The Relentless), Matt Berry (Laszlo Cravensworth), Natasia Demetriou (Nadja), Mark Proksch (Colin Robinson), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 23-29 minuten | Jaar: 2023

Het is weer tijd voor een bezoekje aan de vier meest chaotische vampiers (en hun 'familiar') van Staten Island. In alweer het vijfde seizoen van What We Do in the Shadows maken vampierhuisgenoten Nandor, Laszlo, Nadja, Colin en Guillermo weer van alles mee. Verwacht een hoop metamomenten, goed opgebouwde spanning, bizarre special effects en veel citeerbare dialoog.

Aan het einde van het vorige seizoen werd er al naar gehint, maar nu gebeurt het dan toch: na jarenlang te hebben gezeurd bij Nandor wordt Guillermo eindelijk een vampier. Na een bloederig als hilarisch tafereel wordt Guillermo's droom werkelijkheid. En hoewel hij in de voorgaande seizoenen vooral een achtergrondrol had, stelt dit seizoen zijn transformatie centraal. Want natuurlijk verloopt deze met allerlei onvoorziene problemen.

Het is fijn dat de serie bepaalde personages gaandeweg wat meer diepgang heeft gegeven, zoals hoe het vorige seizoen de aandacht vestigde op energievampier Colin Robinson. Zijn verhaallijn en die van Guillermo voorzien in genoeg afwisseling om de serie na zoveel seizoenen niet te laten vervelen. In combinatie met de uitbundige humor van de vier vampierhuisgenoten is ook dit vijfde seizoen daardoor erg bevredigend.

Zoals kan worden verwacht van een mockumentary gaat dit seizoen heerlijk over de top met zelfbewuste humor. Door te spelen met het beeld en meerdere malen de cameracrew in beeld te brengen, krijgen simpele scènes een extra laag goed uitgevoerde komedie. Op het moment dat Guillermo een vampier wordt, praat hij direct in de camera en geeft hij tips voor de montage van de scène. Dit had enorm goedkoop kunnen overkomen, maar draagt hier alleen maar bij aan de absurditeit.

De kwaliteit van het hele seizoen ligt hoog, niet alleen omdat alle acteurs na zoveel jaar geweldig goed in hun rol zitten, maar ook vanwege de ironische blik op burgerlijk Amerika. De serie steekt dan ook constant de draak met onderwerpen als gemeenteraadsverkiezingen, HR-presentaties, lokaal nieuws en pridevieringen (georganiseerd door heteromensen).

Door meer dan de helft van de afleveringen te vullen met plots die op zichzelf kunnen staan blijft het tempo hoog en verveelt de serie geen enkel moment. De keerzijde hiervan is dat het overkoepelende verhaal wel wat losjes is, maar dat is niet storend omdat de individuele afleveringen meer dan genoeg amusement bieden.

De flinke dosis toilethumor zal voor bekenden van de serie ook geen verrassing zijn. Hoewel die nooit echt de overhand neemt, is het soms wel zonde dat de gigantisch geïnspireerde grappen door zulke simpele humor onderuit worden gehaald. Het haalt op sommige punten ook de kijker uit de overkoepelende lijn, aangezien de grappen wat afleidend kunnen zijn.

Met een aantal losse eindjes wordt de deur openhouden voor een zesde seizoen. Dat dit er komt is inmiddels bevestigd, al zal het nog minimaal een jaar op zich laten wachten, zeker met de huidige Hollywoodstakingen. In de tussentijd zullen de beste uitspraken vast bij elkaar worden gemonteerd voor verscheidene socialemediapagina's.



What We Do in the Shadows is te zien bij Disney +.