Recensie
Recensie Netflix-serie 'Life on Our Planet'
Prachtige vertelling over ons nietige bestaan in dit universum en hoe evolutie zich niet door tijd laat opjagen.
Regie: Adam Chapman, Sophie Lanfear, Barny Revill, e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 41-55 minuten | Jaar: 2023
De fascinerende documentaire Life on Our Planet vertelt het verhaal waar wij allemaal deel van uitmaken. Na viereneenhalf miljard jaar delen menswezens op deze planeet de lakens uit, maar ondertussen doen we laconiek over de delicate positie die wij hier als tijdelijke overlords bezetten. De bassende stem van Morgan Freeman bezingt de aarde en voert ons langs elke schrede van evolutie. Van de eerste microbe na de oerknal tot de vele lijnen die uit dit pure toeval zijn vertakt.
Niet iedereen is zich ervan bewust, maar de aarde heeft vijf keer een massa-uitsterving moeten slikken. De komeet die de dinosaurussen van de kaart veegde was dus niet de enige die een poging waagde. Om verwarring te voorkomen verschijnt steeds een handig tijdlijntje in beeld. Een puntje van kritiek: het is soms moeilijk te volgen of een ontwikkeling, bijvoorbeeld groei, in realtime wordt weergegeven of fastforward. Juist bij een documentaire waarin evolutie centraal staat mag je uitleg verwachten, maar helaas is het tijdsverloop niet altijd even duidelijk.
We laten de knipoog even achterwege, maar het tot leven brengen van een uitgestorven soort is een verantwoordelijke taak. De mens in zijn huidige vorm was er immers niet zelf bij, dus rituelen zoals paringsdansen of onderlinge interactie zijn giswerk gebaseerd op wat we weten van hedendaagse varianten. Om een zo accuraat mogelijk beeld te geven van onze voorlopers, gaan de makers voor waarheid en detail. Op de aftiteling wordt dan ook een enorme kudde biologen en wetenschappers opgesomd, die zich onvermoeid over de feiten heeft gebogen. Prachtig samengebracht, een respectvol eerbetoon aan de natuur.
Met dinopionier Steven Spielberg aan het roer zou je denken dat het anno 2023 prijsschieten is. Life on Our Planet trakteert ons op een schitterende voorstelling door de tijd, maar wat tegenvalt is hoe kneuterig sommige schepsels zijn vormgegeven. Op momenten hebben ze geen schaduw en wanneer ze langs een struikje stampen trilt deze niet eens mee. Wel punten voor de close-ups, want van dichtbij zijn de geknutselde dieren bijna niet van hun echte variant te onderscheiden. Zelfs wanneer het shot je oog in oog zet met een uitgestorven exemplaar ga je nog twijfelen aan je eigen verstand.
Dat alleen de sterksten overleven is de hoofdmoot van de serie. Vrijwel elk beestje dat in beeld verschijnt wordt door een alfa verdreven of op gruwelijke wijze opgepeuzeld. Een natuurdocumentaire getrouw gaat dit vaak gepaard met iets te onsmakelijke taferelen, zwaar ingezoomd op de verliezende partij en de ledematen die hij ooit bezat. Vanzelfsprekend ligt de nadruk op overleving, maar zonder deze scènes waren zes afleveringen ook voldoende geweest.
Dat onze aarde vele levensvormen heeft zien komen en gaan is een feit. We denken hierbij dan al snel aan dinosaurussen, maar Life on Our Planet gaat zeer zeker niet alleen over de groten die miljoenen jaren geleden de vlakten domineerden. De serie biedt een platform voor de allerkleinsten die de toekomst mede hebben geschapen en het onvermijdelijke gegeven dat we zelf de directe aanleiding zullen zijn voor uitroeiing nummer zes. Life on Our Planet wijst met het vingertje en na afloop snap je precies waarom.
Life on Our Planet is te zien bij Netflix.
De fascinerende documentaire Life on Our Planet vertelt het verhaal waar wij allemaal deel van uitmaken. Na viereneenhalf miljard jaar delen menswezens op deze planeet de lakens uit, maar ondertussen doen we laconiek over de delicate positie die wij hier als tijdelijke overlords bezetten. De bassende stem van Morgan Freeman bezingt de aarde en voert ons langs elke schrede van evolutie. Van de eerste microbe na de oerknal tot de vele lijnen die uit dit pure toeval zijn vertakt.
Niet iedereen is zich ervan bewust, maar de aarde heeft vijf keer een massa-uitsterving moeten slikken. De komeet die de dinosaurussen van de kaart veegde was dus niet de enige die een poging waagde. Om verwarring te voorkomen verschijnt steeds een handig tijdlijntje in beeld. Een puntje van kritiek: het is soms moeilijk te volgen of een ontwikkeling, bijvoorbeeld groei, in realtime wordt weergegeven of fastforward. Juist bij een documentaire waarin evolutie centraal staat mag je uitleg verwachten, maar helaas is het tijdsverloop niet altijd even duidelijk.
We laten de knipoog even achterwege, maar het tot leven brengen van een uitgestorven soort is een verantwoordelijke taak. De mens in zijn huidige vorm was er immers niet zelf bij, dus rituelen zoals paringsdansen of onderlinge interactie zijn giswerk gebaseerd op wat we weten van hedendaagse varianten. Om een zo accuraat mogelijk beeld te geven van onze voorlopers, gaan de makers voor waarheid en detail. Op de aftiteling wordt dan ook een enorme kudde biologen en wetenschappers opgesomd, die zich onvermoeid over de feiten heeft gebogen. Prachtig samengebracht, een respectvol eerbetoon aan de natuur.
Gerelateerd nieuws
Met dinopionier Steven Spielberg aan het roer zou je denken dat het anno 2023 prijsschieten is. Life on Our Planet trakteert ons op een schitterende voorstelling door de tijd, maar wat tegenvalt is hoe kneuterig sommige schepsels zijn vormgegeven. Op momenten hebben ze geen schaduw en wanneer ze langs een struikje stampen trilt deze niet eens mee. Wel punten voor de close-ups, want van dichtbij zijn de geknutselde dieren bijna niet van hun echte variant te onderscheiden. Zelfs wanneer het shot je oog in oog zet met een uitgestorven exemplaar ga je nog twijfelen aan je eigen verstand.
Dat alleen de sterksten overleven is de hoofdmoot van de serie. Vrijwel elk beestje dat in beeld verschijnt wordt door een alfa verdreven of op gruwelijke wijze opgepeuzeld. Een natuurdocumentaire getrouw gaat dit vaak gepaard met iets te onsmakelijke taferelen, zwaar ingezoomd op de verliezende partij en de ledematen die hij ooit bezat. Vanzelfsprekend ligt de nadruk op overleving, maar zonder deze scènes waren zes afleveringen ook voldoende geweest.
Dat onze aarde vele levensvormen heeft zien komen en gaan is een feit. We denken hierbij dan al snel aan dinosaurussen, maar Life on Our Planet gaat zeer zeker niet alleen over de groten die miljoenen jaren geleden de vlakten domineerden. De serie biedt een platform voor de allerkleinsten die de toekomst mede hebben geschapen en het onvermijdelijke gegeven dat we zelf de directe aanleiding zullen zijn voor uitroeiing nummer zes. Life on Our Planet wijst met het vingertje en na afloop snap je precies waarom.
Life on Our Planet is te zien bij Netflix.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
