Recensie Apple TV+-serie 'John Lennon: Murder without a Trial'

Regie: Nick Holt | Afleveringen: 3 | Speelduur: 38-41 minuten | Jaar: 2023

Wat is er aan de hand bij Apple TV+? Wil men daar graag de wappiedoelgroep aanspreken om meer abonnees te krijgen? De streamingsdienst begint namelijk ineens documentaires uit te draaien die een waarheid in paranormale zaken en complotten proberen te verkopen. Na The Enfield Poltergeist, waarin een onzinverhaaltje van een paar kinderen over een geest wordt gepresenteerd als bewijs voor het bovennatuurlijke, wordt nu een documentaire over John Lennons moordenaar verkocht als een serie die een groot complot onthult.

John Lennon: Murder Without a Trial draait om Mark David Chapman, de man die John Lennon doodschoot. Dat die titel een keiharde leugen is bewijst de serie zelf door in de laatste aflevering te laten zien dat er na de moord wel degelijk een rechtszitting was. Overigens geen lange, want Chapman zei zelf direct dat hij schuldig was aan moord met voorbedachte rade. Klaar. De man spoorde zeker niet, maar hij was zich er prima van bewust dat hij van plan was om Lennon neer te schieten en bij zinnen was toen hij dit deed.

De onzin van deze documentaire houdt daar niet bij op. De trailer en de intro beloven een spannende onthulling van een diepgaand complot: was Chapman gewoon een moordend individu of was hij slechts een marionet van de overheid? Voer voor wappies. De tweede aflevering besteedt wat tijd aan onderwerpen als MKUltra, een project van de CIA waarvan het bestaan in 1975 gewoon publiekelijk bekend werd gemaakt. Het was fout, maar het is geen geheim in een doofpot.

En dan gaat de serie gewoon door. John Lennon: Murder Without a Trial laat niet alleen zien dat er gewoon een zitting heeft plaatsgevonden, maar ook dat er geen complot was. Chapman is niet meer dan een idiote Amerikaan die het geluk had dat hij in een land woonde waar je gewoon vrijuit wapens kan kopen en dragen.

De eerste aflevering is een standaard vertelling van de dag van de aanslag: de aanloop naar de moord en de uiteindelijke schoten. Niets nieuws onder de zon en helemaal volgens het televisieboekje. De tweede aflevering kaart kortstondig het concept van een complot aan om dat verder te negeren, noemt de naam van de man die president Ronald Reagan neerschoot en toont het verdriet van de fans. De derde aflevering is grotendeels gewijd aan Chapmans achtergrond en daarmee de enige interessante.

Deze aflevering maakt de serie lichtelijk de moeite waard, aangezien hierin een blik wordt geworpen op de psyche van de moordenaar. Natuurlijk zat er vanaf de geboorte al iets psychopathisch in Chapman, maar het hielp niet dat hij een vader had die erop los sloeg met zijn broekriem – zelfs met de metalen kant. Het gevolg is een bekend riedeltje: op jonge leeftijd heftig drugsgebruik en daarna gelovig geworden.

Ergens is het onbegrijpelijk, want de man had het enige tijd goed voor elkaar: hij woonde in Hawaï met een vrouw die veel van hem hield en zette zich via zijn kerk in om anderen te helpen, waar hij waardering voor kreeg. Maar vervolgens begon hij zichzelf op te vreten over bepaalde uitspraken van John Lennon, raakte hij geobsedeerd door het boek The Catcher in the Rye en sloeg hij door, waarna hij meende dat de moord op Lennon bovennatuurlijk gevolgen voor hem zouden hebben.

Het blijft fascinerend, zo'n blik in de verknipte geest van een moordenaar. Aan de andere kant: we hebben het al wel vaker gezien. Tel daarbij op dat deze serie kijkers probeert te lokken via een leugen in de titel en een valse belofte van een ontmaskerd complot en de uitkomst is dat dit een redelijke baggerproductie is. Dan kan je wel Kiefer 'Jack Bauer' Sutherland inhuren voor een voice-over om het spannend te laten klinken, maar een drol blijft een drol, hoe sinister je hem ook omschrijft.



John Lennon: Murder without a Trial is te zien bij Apple TV+.