Recensie Netflix-serie 'Sweet Home' seizoen 2

Regie: Eung-bok Lee | Cast: Song Kang (Hyun-su Cha), Jin-wook Lee (Sang-Wook Pyeon), Si-young Lee (Yi-kyung Seo), Min-si Go (Eun-yoo Lee), Gyu-young Park (Ji-soo Yoon), Guk-hee Kim (Hye-in Son), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 62-87 minuten | Jaar: 2023

In Sweet Home muteren mensen op onverklaarbare wijze in monsters en gaat de wereld eraan. In ruil voor bescherming van zijn vrienden leverde de geïnfecteerde Hyun zich aan het eind van het eerste seizoen uit aan de autoriteiten en werd het inmiddels uitgedunde groepje bewoners van Green Home door het leger naar een schuilplaats verkast. Wat volgt is een overlevingstocht door de brokstukken van beschaving, maar bovenal de schier onmogelijke uitdaging om vast te houden aan humaniteit wanneer je niemand meer kan vertrouwen.

Waar het eerste seizoen zich richtte op de paniek rondom de onverklaarbare verschijning van monsters, daar gaat het tweede vooral over het achterhalen van het ontstaan van deze schepsels. Meerdere theorieën worden geopperd, waaronder natuurlijk een uit de hand gelopen overheidsexperiment, en zoals we van Zuid-Koreaanse horror mogen verwachten komt de anatomie van de mens ongeremd visueel in beeld. Gruwelijke laboratoriumtaferelen, exploderende ingewanden en alles wat niet doodgaat als je er een kogel doorheen jaagt met een vlammenwerper in de fik zetten. Randje misselijkmakend, maar verfilmd zoals een stripboek het in plaatjes zou neerzetten en simpelweg een puntgaaf spektakel.

Daarbij tonen de makers een scherp oog voor detail en drama. Sweet Home pakt uit met tal van ongemakkelijke scènes, zonder misbruik te maken van obsceniteit. Zo zijn er scènes waarin vrouwen en kinderen eens een keer niet worden gespaard en momenten waarbij je hoopt dat ze de lens niet nog dieper in de vleeswond poeren. Maar vaak is het net dat ene streepje belichting of een afwijkende camerahoek. Dat je gewoon rillingen krijgt van een bepaald shot, terwijl er eigenlijk niets gebeurt. Indringende blikken zonder woorden. Dat is horror, dat is kunst.

Sweet Home is waanzinnig populair en wat zeker bijdraagt aan het succes is de ijzersterke cast. Sterspeler Song Kang switcht met gemak van een verlegen Hyun naar zijn kwade zijde, opgeruid door Jin-wook Lee die moeiteloos de bad guy speelt. Elke rol wordt vervuld door een acteur die het persoonlijke conflict van zijn personage duidelijk overbrengt, al steekt het bekende theatrale acteerwerk van gelijksoortige producties zo nu en dan wel even de kop op. Soms zelfs lachwekkend tot clownesk, maar nooit dusdanig storend dat een scène vervalt in een sketch.

Overleven brengt zowel het beste als het slechtste in een persoon naar boven. Daarop legt Sweet Home de klemtoon. De schepsels zijn een spiegel van iemands karakter en hebben een directe link met het gedrocht waarin hij of zij verandert. Ook het tweede seizoen van toetst alle facetten van epidemische chaos. Tweestrijd, machtsmisbruik, ego. Alle lelijkheid binnenin. Maar uiteindelijk draait het tijdens elke vorm van survival altijd om dezelfde vraag: blijf je mens of word je een monster?



Sweet Home is te zien bij Netflix.