Recensie Netflix-serie 'Sonic Pime' seizoen 3

Regie: Kiran Sangherra, Erik Wiese, Ishi Rudell, e.a. | Cast (stemmen): Deven Christian Mack (Sonic), Ashleigh Ball (Tails, Nine), Ian Hanlin (Shadow), Adam Nurada (Knuckles), Brian Drummond (Dr. Eggman), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 23-27 minuten | Jaar: 2024

Hij is ’s werelds bekendste egel en de held van zijn eigen universum. In het afsluitende seizoen van Sonic Prime is het erop of eronder voor Sonic. Zal het hem lukken de wereld en daarmee ook zijn geliefde Green Hill te redden? Na een aantal repetitieve afleveringen wordt de serie helaas erg monotoon en zouden we een power-up willen gebruiken om het geheel wat te versnellen. Het resulteert in een wat teleurstellend einde van deze nostalgische serie.

Na twee seizoenen lang vechten tegen de boeven is het Paradox Prisma nog steeds aan gruzelementen en worden Green Hill en de werelden in de parallelle dimensies bedreigd. Maar uit onverwachte hoek staat een nieuwe vijand op en moet Sonic manieren bedenken om deze tegenstander te verslaan. Hij zal alle alternatieve vrienden en vijanden, inclusief alle dr. Eggmans, moeten overtuigen om samen te werken.

Deze verschillende versies van Sonics aartsvijand zijn eigenlijk het leukste deel van deze serie. De leden van de Chaos Commissie zijn al eerder in de serie geïntroduceerd, maar blijven in het derde seizoen onverminderd grappig. Ondanks dat ze elk hun eigen kenmerk hebben, blijven ze door hun vele slechte woordgrapjes overduidelijk Dr. Eggman en doen ze denken aan de originele videogame.

Tijdlussen zijn niets nieuws in het universum van Sonic, maar helaas blijken de schrijvers van Sonic Prime daar nu zelf ook in te zijn beland. Halverwege het derde seizoen volgt het ene robotgevecht na het andere, met weinig variatie in conflict en uitkomst. Na drie afleveringen lang wachten op het ultieme eindgevecht, worden de pijlsnelle aanvallen herhalend en is de lol er een beetje af. Deze afleveringen hadden makkelijk kunnen worden samengevoegd.

Het slot maakt deze misser jammer genoeg niet goed. Het einde voelt wat abrupt en bevat veel losse eindjes. Het hele seizoen zet in op sympathie voor de vijand en begrip voor zijn keuze voor verraad, maar aan het einde wordt dit compleet overboord gegooid en is er nul aandacht meer voor.

Het blijft natuurlijk een Sonic-serie en misschien moet je daarvan ook niet meer verwachten dan bliksemsnelle actie, sfeervolle gevechten en rake oneliners. Alleen al om nostalgische redenen blijft het leuk om naar de blauwe held te kijken, zelfs voor de jongere fans die niet in de jaren negentig zijn opgegroeid. Maar de keuze om meer diepgang aan te brengen leidt tot niets wanneer er geen behoorlijke afronding is.



Sonic Prime is te zien bij Netflix.