Recensie HBO Max-serie 'Casa Grande'

Regie: Gabriela Tagliavini | Cast: John Pyper-Ferguson (Sawyer Clarkman), Christina Moore (Susanna Clarkman), Madison Lawlor (Hassie Clarkman), Daniel Edward Mora (Rafael Morales), Kate Mansi (Hunter Clarkman), e.a. | Afleveringen: 5 | Speelduur: 40-45 minuten | Jaar: 2023

Casa Grande gaat volgens de synopsis over twee jonge geliefden, Hassie en Mael, zij rijk en blank, hij immigrant en ongedocumenteerd. De echte sterren van de show zijn echter de ouders van Hassie, Sawyer en Susanna. Hun verhaal, doorvlochten van hebzucht en egoïsme, brengt de problematiek rond immigratie in de VS op een intens voelbare manier in beeld. De makers hebben voor deze aangrijpende serie ongetwijfeld inspiratie geput uit de realiteit.

Er wordt diep op het actuele onderwerp ingegaan. Diverse personages hebben de oversteek van Mexico naar de VS gemaakt en dragen de gevolgen ervan, elk op hun eigen manier. Sommigen waren slechts een klein kind, anderen volwassenen die het moeilijke besluit om over te steken moesten maken. Sommigen gingen naar familie toe, anderen van familie weg, zonder te weten of ze elkaar ooit nog zouden terug zien.

Door aandacht te besteden aan de achtergronden van de verschillende personages wordt het voor de kijker goed duidelijk waarom de een zijn werk serieus neemt, ook al is het oneerlijk werk, en de ander het doodleuk aanlegt met de dochter van de baas. Ook Hassie is zich bij aanvang van de serie van geen kwaad bewust en vooral bezig met het op onhandig puberale manier te rebelleren tegen haar afstandelijke en afwijzende moeder.

Het is begrijpelijk dat twee jonge verliefde mensen vooral met zichzelf en elkaar bezig zijn. Hassie is een tikkeltje verwend en Mael krijgt er van zijn vader van langs als hij zijn verplichtingen niet nakomt, maar dit maakt de personages niet onsympathiek. Nee, dan de ouders van Hassie, die al snel de focus in het verhaal naar henzelf verleggen. Wat ze allemaal op hun kerfstok hebben komt met iedere aflevering steeds meer aan het licht en houdt de kijker op het puntje van de stoel.

Hoewel Casa Grande slechts vijf afleveringen telt, is deze te intens om in één avond te bingen. De kijker moet af en toe pauze nemen van de heftige gebeurtenissen die voor veel immigranten in Amerika aan de orde van de dag zijn. De combinatie van harde realiteit en gevoelig, menselijk drama maakt de serie zeer sterk.

Iets minder sterk is dat enkele personages opvallend weinig aandacht krijgen, terwijl ze toch een prominente rol in het verhaal spelen. Zo is het achtergrondverhaal van Hassie's geadopteerde zus volledig onduidelijk. Wellicht dat dit wordt bewaard voor een volgend seizoen, maar het breekt de geloofwaardigheid van het personage wel af, als er nauwelijks een tipje van de sluier wordt opgelicht.

Er wordt geëindigd met een flinke cliffhanger, vrijwel midden in het verhaal. Ook zijn er veel open vraagstukken en onduidelijkheden, eigenlijk net iets te veel. Dit zal voor veel kijkers frustrerend zijn. Het is te hopen dat er gauw een tweede seizoen komt, voordat de kijker vergeet wat er ook al weer precies met wie aan de hand was. Desondanks is Casa Grande een mooie, met toewijding gemaakte serie die zeer de moeite van het kijken waard is.



Casa Grande is te zien bij HBO Max.