'Baby Reindeer': waargebeurd verhaal over een man die op een bizarre manier omgaat met zijn stalker

Regie: Weronika Tofilska, Josephine Bornebush | Cast: Richard Gadd (Donny), Jessica Gunning (Martha), Nava Mau (Teri), Shalom Brune-Franklin (Keeley), Tom Goodman-Hill (Darrien), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 27-45 minuten | Jaar: 2024

De opening van Baby Reindeer toont hoe Donnie na zes maanden te zijn gestalkt daar eindelijk aangifte van doet. De dienstdoende politieagent vraagt waarom hij dat nu pas doet en de kijker vraagt zich al snel hetzelfde af. Het antwoord daarop komt aan het einde van aflevering vier, waarmee een open wond wordt getoond die daarvoor nog verborgen werd gehouden.

Tot dat moment biedt de serie een rappe en intrigerende escalatie. Het verhaal begint vrij onschuldig wanneer Martha huilend de kroeg binnenloopt waar aspirerend stand-upcomedian Donnie werkt. Ze heeft geen geld voor een drankje, dus biedt hij haar gratis een kopje thee aan. De alarmbellen gaan al meteen af, want hoe kan een vrouw die beweert advocaat te zijn nou geen geld hebben? Toch legt hij contact met haar en voor hij het weet heeft hij een stalker.

Jessica Gunning is perfect gecast als Martha, ook al is de actrice zelf een frisse dertiger en haar personage een verlepte en psychisch gestoorde dreiging. De momenten waarop helder doorschemert dat Martha een sneue figuur is, heeft niet alleen Donnie sympathie voor haar, maar ook de kijker. Zelfs op het einde, na alle nare dingen die deze gek heeft uitgevreten.

Donnie wordt gespeeld door Richard Gadd, die de serie ook heeft geschreven en zich daarvoor baseerde op zijn eigen leven. Ja, Gadd heeft geruime tijd moeten leven met een stalker. Betekent dat een eenzijdig verhaal over een dader en een slachtoffer? Nee, en daarin schuilt de kracht van Baby Reindeer.

Gadd is vanaf het begin eerlijk tegen zichzelf en de wereld. In de eerste instantie lijkt Martha degene die Donnies drang naar aandacht voedt en hem het drama levert waaraan hij verslaafd is, zoals zijn ex-vriendin treffend opmerkt. Donnie zoekt Martha gewoon op omdat hij niet kan zonder gezeik in zijn leven. Ook zijn sommige handelingen van Donnie wat onduidelijk: een vluchtige opmerking over erectieproblemen, onder een valse naam zoeken naar dates op een datingwebsite voor transvrouwen... Wat gebeurt hier allemaal?

Dan komt de middelste aflevering, die volledig bestaat uit een flashback. Wat bij aanvang aanvoelt als rekwerk blijkt gaandeweg een intrigerende kijk in Donnies psyche. Tegen het einde wordt duidelijk wat de connectie is tussen zijn huidige gedrag en wat hem in het verleden is overkomen. Zelden gooide een serie iemands psyche zo open en bloot op tafel om deze vervolgens zo bruut te analyseren.

De vraag waarom Donnie niet eerder aangifte deed, leidt tot een besef maar nog geen directe verbetering van zijn gedrag. Dat komt doordat hij het probleem wel ziet, maar de harde conclusies nog niet trekt. Dat gebeurt later, tijdens een optreden in een comedyclub. Het is niet enorm krachtig dat daarbij in dialoog wordt herhaald wat een eerdere aflevering al toonde, maar Gadds conclusie wat betreft zijn eigen gedrag is ijzersterk. En mogelijk is dit niet eens de eindconclusie. Het kan best dat hij ongeacht al zijn sores simpelweg is geboren met een drang naar drama. Zo werkt verslaving.

Ondanks al haar kwaliteiten begaat Baby Reindeer één gevaarlijke fout: Gadd insinueert dat iemand homoseksueel kan worden door contact te hebben met een homo. Niet alleen een achterhaalde maar ook een gevaarlijke gedachte. Gadd is duidelijk iemand die worstelt met zijn gevoelens en het is goed dat hij dit zo openlijk doet, maar dat hij niet begrijpt waar een gevoel vandaan komt betekent niet dat hij daar zomaar zijn eigen conclusies over kan trekken.

Desondanks is Baby Reindeer een kilometers diepe blootlegging van emoties verpakt als onderhoudend verhaal over de bizarre manier waarop iemand omgaat met zijn stalker. Niet alleen Gunning levert goed werk, ook Gadd en Nava Mau als zijn vriendin Teri zijn goed op dreef. En het is lekker om een serie te hebben die een heel andere kant op gaat dan je op basis van de omschrijving zou verwachten.



Baby Reindeer is te zien bij Netflix.