Recensie
'Fiasco': zeker geen mislukking
Franse mockumentary over een ontspoorde filmproductie vol hilariteit, spanning en romantiek.
Regie: Igor Gotesman | Cast: Igor Gotesman (Splice), Pierre Niney (Raphaël Valande), Pascal Demolon (Jean-Marc Torrosian), François Civil (Tom/Barthabé), Leslie Medina (Ingrid Flaumenbaum), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 32-40 minuten | Jaar: 2024
De jonge Raph mag zijn eerste film regisseren en Fiasco is de making-of daarvan. Deze titel is niet de enige hint dat zijn droom afstevent op een nachtmerrie: dat Raph vanuit de gevangenis wordt geïnterviewd voor een terugblik belooft een zeer dramatische afloop. Die belofte wordt nagekomen met een overvloed van hilarische filmsetflops.
Slapstick en overdadigheid maken de ontwikkelingen in Fiasco humoristisch en verrassend, zonder de grens van het realistische te overschrijden. Een saboteur op de filmset voegt spanning toe, maar het is toch vooral Raph die zijn eigen graf graaft door zich met zijn extreme verlegenheid in allerlei onmogelijke situaties te draaien. Met plaatsvervangende schaamte mag de kijker toezien hoe hij zich in de nesten werkt op weg naar het vervullen van zijn grote droom om filmmaker te worden.
Dat Raph hierbij meestal een overvloed aan leugens vertelt maakt hem niet erg sympathiek, maar acteur Pierre Niney weet met zijn aandoenlijke klungeligheid toch de kijker voor zich te winnen. Niney, rijzende ster in Frankrijk en medebedenker van de serie, lijkt geschapen voor de rol van Raph. Ondanks al zijn tekortkomingen zal de kijker toch hopen dat hij de moed vindt voor zichzelf op te komen en zijn droom niet door de vingers laat glippen. De omstandigheden zitten hem helaas niet bepaald mee.
Bij verhalen over een filmproductie putten de makers vaak uit eigen ervaring, maar daar kan hier onmogelijk sprake van zijn. Daarvoor zijn de gebeurtenissen te bizar. Toch is het verhaal invoelbaar en valt mee te leven met de personages. Op de eerste plaats Raph, die tegen de zin van zijn familie het plattelandsbestaan heeft verruild voor het verwezenlijken van zijn droom: een film maken over zijn grootmoeder die tijdens de Tweede Wereldoorlog bij het verzet zat.
Maar ook Ingrid, een bloedmooie actrice die de rol van haar leven speelt als die grootmoeder, in een industrie vol misogynie en betutteling. En Jean-Marc, de mislukte producent die onvoorwaardelijk in Raph gelooft en er alles voor over heeft een prachtige film te maken. En zelfs Tom, de niet erg slimme maar toch innemende beste vriend van Raph die droomt van een acteercarrière. Allemaal goed uitgewerkte en begrijpelijke personages die de kijker kan liefhebben.
Ook Vincent Cassel komt langs als de grote ster Robin Jacomet, een personage dat knipoogt naar hemzelf. Zijn verschijning duurt slechts een paar afleveringen, maar vormt een zeer goede aanvulling. Zo zijn er meer details die de serie compleet maken: van de goed gekozen soundtrack tot de knap in het verhaal geïntegreerde productplacement. Bedenker Igor Gotesman, zelf ook in een cameo te zien, heeft Fiasco samen met Niney duidelijk met veel toewijding gemaakt.
De serie komt na slechts zeven afleveringen tot een spectaculair einde en laat de kijker achter met honger naar meer. Aangezien Niney meerdere projecten heeft lopen is het maar de vraag of er een tweede seizoen zal komen. Voor nu moeten we het dus doen met een onvergetelijk eerste seizoen, dat de kijker op het puntje van zijn stoel houdt, behalve wanneer die niet van het lachen over de grond rolt. Het moet gezegd worden: Fiasco is allesbehalve een fiasco.
Fiasco is te zien bij Netflix.
De jonge Raph mag zijn eerste film regisseren en Fiasco is de making-of daarvan. Deze titel is niet de enige hint dat zijn droom afstevent op een nachtmerrie: dat Raph vanuit de gevangenis wordt geïnterviewd voor een terugblik belooft een zeer dramatische afloop. Die belofte wordt nagekomen met een overvloed van hilarische filmsetflops.
Slapstick en overdadigheid maken de ontwikkelingen in Fiasco humoristisch en verrassend, zonder de grens van het realistische te overschrijden. Een saboteur op de filmset voegt spanning toe, maar het is toch vooral Raph die zijn eigen graf graaft door zich met zijn extreme verlegenheid in allerlei onmogelijke situaties te draaien. Met plaatsvervangende schaamte mag de kijker toezien hoe hij zich in de nesten werkt op weg naar het vervullen van zijn grote droom om filmmaker te worden.
Dat Raph hierbij meestal een overvloed aan leugens vertelt maakt hem niet erg sympathiek, maar acteur Pierre Niney weet met zijn aandoenlijke klungeligheid toch de kijker voor zich te winnen. Niney, rijzende ster in Frankrijk en medebedenker van de serie, lijkt geschapen voor de rol van Raph. Ondanks al zijn tekortkomingen zal de kijker toch hopen dat hij de moed vindt voor zichzelf op te komen en zijn droom niet door de vingers laat glippen. De omstandigheden zitten hem helaas niet bepaald mee.
Bij verhalen over een filmproductie putten de makers vaak uit eigen ervaring, maar daar kan hier onmogelijk sprake van zijn. Daarvoor zijn de gebeurtenissen te bizar. Toch is het verhaal invoelbaar en valt mee te leven met de personages. Op de eerste plaats Raph, die tegen de zin van zijn familie het plattelandsbestaan heeft verruild voor het verwezenlijken van zijn droom: een film maken over zijn grootmoeder die tijdens de Tweede Wereldoorlog bij het verzet zat.
Maar ook Ingrid, een bloedmooie actrice die de rol van haar leven speelt als die grootmoeder, in een industrie vol misogynie en betutteling. En Jean-Marc, de mislukte producent die onvoorwaardelijk in Raph gelooft en er alles voor over heeft een prachtige film te maken. En zelfs Tom, de niet erg slimme maar toch innemende beste vriend van Raph die droomt van een acteercarrière. Allemaal goed uitgewerkte en begrijpelijke personages die de kijker kan liefhebben.
Ook Vincent Cassel komt langs als de grote ster Robin Jacomet, een personage dat knipoogt naar hemzelf. Zijn verschijning duurt slechts een paar afleveringen, maar vormt een zeer goede aanvulling. Zo zijn er meer details die de serie compleet maken: van de goed gekozen soundtrack tot de knap in het verhaal geïntegreerde productplacement. Bedenker Igor Gotesman, zelf ook in een cameo te zien, heeft Fiasco samen met Niney duidelijk met veel toewijding gemaakt.
De serie komt na slechts zeven afleveringen tot een spectaculair einde en laat de kijker achter met honger naar meer. Aangezien Niney meerdere projecten heeft lopen is het maar de vraag of er een tweede seizoen zal komen. Voor nu moeten we het dus doen met een onvergetelijk eerste seizoen, dat de kijker op het puntje van zijn stoel houdt, behalve wanneer die niet van het lachen over de grond rolt. Het moet gezegd worden: Fiasco is allesbehalve een fiasco.
Fiasco is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om Fiasco te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee