Recensie
'Tires': schaamteloze rip-off van 'The Office'
Deze flauwe mockumentary verprutst de kans op betrokkenheid van de kijker.
Regie: John McKeever | Cast: Steve Gerben (Will), Shane Gillis (Shane), Chris O'Connor (Cal), Kilah Fox (Kilah), Stavros Halkias (Dave) e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 20-23 minuten | Jaar: 2024
De Valley Forge-autogarage vormt de arena voor de mockumentary Tires. Vanaf het eerste moment lijkt dit bedrijf gedoemd te mislukken en met drie ongemotiveerde werknemers heeft manager Will er een lastige klus aan de boel draaiende te houden. Hij bedenkt enkele bizarre manieren om de zaken weer op de rit te krijgen, maar loopt constant tegen problemen aan. Zelf lijkt hij ook niet gemotiveerd om de garage te redden; hij doet het meer voor zijn vader, van wie hij de zaak heeft overgenomen.
Het is niet moeilijk te raden waar de makers van Tires hun inspiratie vandaan halen. Elf jaar na de laatste aflevering van The Office probeert Tires een nieuwe humoristische mockumentary te maken met materiaal dat soms bijna letterlijk uit haar succesvolle voorganger is overgenomen. Met Will als onrustige manager bij wie geen vleugje zelfbewustzijn te bespeuren valt en werknemer Shane die lonkt naar zijn functie, is het onmogelijk om geen gelijkenis te zien met Michael en Dwight. Eén ding is duidelijk: het succes van die serie zal niet geëvenaard worden door Tires.
Nu is dat voor veel series onmogelijk, maar Tires slaat de plank wel heel erg mis. Net als in The Office probeert Tires beladen thema's op humoristische wijze te behandelen, door ze zodanig uit te vergroten dat het absurd wordt. The Office was heer en meester in die methode, maar in Tires komt het totaal niet uit de verf.
Ook qua plot staat de serie vanaf het eerste moment op losse schroeven. Het eerste wat we zien is de ongeïnteresseerde houding van de werknemers. Een cruciale fout. Het is belangrijk om de personages te introduceren in een fase waarin alles oké is, zodat alles wat er vervolgens misgaat (en er gaat altijd wel wat mis) meer indruk maakt. En veel belangrijker nog: het maakt de kijker betrokken.
Doordat Will wordt geïntroduceerd wanneer de paniek al flink is opgelopen, wordt de kijker op afstand gehouden. Vervolgens zien we hoe onsympathiek de personages omgaan met het plan om vrouwen zich in het bedrijf welkom te laten voelen. Normaliter een effectieve manier om een controversieel thema te behandelen, maar hier voelt het onwijs flauw en gedateerd.
Wanneer je dan toch eindelijk begint te wennen aan de personages is de serie alweer voorbij. Omdat de andere personages niet echt een eigen verhaallijn hebben, draait de serie vooral om Will, die eigenlijk alles doet om zijn vader trots te maken. Dit had kunnen resulteren in een ontroerend slot, ware het niet dat scènes die vragen om subtiliteit besmeurd worden met schunnige, flauwe grapjes die niets toevoegen. Maar in alle eerlijkheid was het eerste seizoen van The Office ook niet het beste, dus wellicht verrast Tires ons nog met een mogelijk volgend seizoen.
Tires is te zien bij Netflix.
De Valley Forge-autogarage vormt de arena voor de mockumentary Tires. Vanaf het eerste moment lijkt dit bedrijf gedoemd te mislukken en met drie ongemotiveerde werknemers heeft manager Will er een lastige klus aan de boel draaiende te houden. Hij bedenkt enkele bizarre manieren om de zaken weer op de rit te krijgen, maar loopt constant tegen problemen aan. Zelf lijkt hij ook niet gemotiveerd om de garage te redden; hij doet het meer voor zijn vader, van wie hij de zaak heeft overgenomen.
Het is niet moeilijk te raden waar de makers van Tires hun inspiratie vandaan halen. Elf jaar na de laatste aflevering van The Office probeert Tires een nieuwe humoristische mockumentary te maken met materiaal dat soms bijna letterlijk uit haar succesvolle voorganger is overgenomen. Met Will als onrustige manager bij wie geen vleugje zelfbewustzijn te bespeuren valt en werknemer Shane die lonkt naar zijn functie, is het onmogelijk om geen gelijkenis te zien met Michael en Dwight. Eén ding is duidelijk: het succes van die serie zal niet geëvenaard worden door Tires.
Nu is dat voor veel series onmogelijk, maar Tires slaat de plank wel heel erg mis. Net als in The Office probeert Tires beladen thema's op humoristische wijze te behandelen, door ze zodanig uit te vergroten dat het absurd wordt. The Office was heer en meester in die methode, maar in Tires komt het totaal niet uit de verf.
Ook qua plot staat de serie vanaf het eerste moment op losse schroeven. Het eerste wat we zien is de ongeïnteresseerde houding van de werknemers. Een cruciale fout. Het is belangrijk om de personages te introduceren in een fase waarin alles oké is, zodat alles wat er vervolgens misgaat (en er gaat altijd wel wat mis) meer indruk maakt. En veel belangrijker nog: het maakt de kijker betrokken.
Doordat Will wordt geïntroduceerd wanneer de paniek al flink is opgelopen, wordt de kijker op afstand gehouden. Vervolgens zien we hoe onsympathiek de personages omgaan met het plan om vrouwen zich in het bedrijf welkom te laten voelen. Normaliter een effectieve manier om een controversieel thema te behandelen, maar hier voelt het onwijs flauw en gedateerd.
Wanneer je dan toch eindelijk begint te wennen aan de personages is de serie alweer voorbij. Omdat de andere personages niet echt een eigen verhaallijn hebben, draait de serie vooral om Will, die eigenlijk alles doet om zijn vader trots te maken. Dit had kunnen resulteren in een ontroerend slot, ware het niet dat scènes die vragen om subtiliteit besmeurd worden met schunnige, flauwe grapjes die niets toevoegen. Maar in alle eerlijkheid was het eerste seizoen van The Office ook niet het beste, dus wellicht verrast Tires ons nog met een mogelijk volgend seizoen.
Tires is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om Tires te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
