'Eric': wanhopige poppenspeler zoekt naar zijn zoon en zichzelf

Regie: Lucy Forbes | Cast: Benedict Cumberbatch (Vincent Anderson), Gaby Hoffmann (Cassie Anderson), McKinley Belcher III (Michael Ledroit), Ivan Howe (Edgar Anderson), Dan Fogler (Lennie), Wade Allain-Marcus (Alexander Gator), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 52-55 minuten | Jaar: 2024

In de jaren tachtig werd New York geteisterd door grote werkloosheid, hoge misdaadcijfers, veel dakloosheid en haast onoverbrugbare sociale verschillen, terwijl de gentrificatie in de startblokken stond en de stad ook nog eens het centrum van de aidsepidemie was. Tegen deze achtergrond moet in Eric een getroebleerde vader die zijn zoon is kwijtgeraakt op zoek naar antwoorden. Niet alleen over zijn kroost, maar ook over zichzelf.

Als geestelijk vader van een populair kinderprogramma à la Sesamstraat lijkt poppenspeler Vincent het allemaal prima voor elkaar te hebben, maar schijn bedriegt. Niet alleen gelooft hij wel erg veel in zichzelf, hij is ook uitermate verslavingsgevoelig en ligt voortdurend in de clinch met zijn vrouw. Als Vincent op een ochtend eens niet met zijn negenjarige zoon Edgar naar zijn school loopt – die is immers maar een paar straten verderop – komt de jongen niet aan op zijn bestemming.

Voor zijn verdwijning liet Edgar zich zien als een creatieve tekenaar vol ideeën. Wanneer Vincent zijn schetsen vindt voor een monster met de naam Eric, besluit hij alles op alles te zetten om Eric werkelijkheid te laten worden, in de hoop dat een optreden van Eric in zijn televisieprogramma Edgar naar huis lokt.

Benedict Cumberbatch is een opmerkelijke keuze als ietwat sullige vader, maar de acteur draagt de last van zijn personage op bewonderenswaardige wijze. Dit pakt vooral positief uit wanneer de schrijvers een magisch-realistisch tintje aan het plot toevoegen. Voordat Eric is uitgewerkt tot een gigantische pop ziet Vincent het monsterachtige wezen al naast zich. De conversaties die de wanhopige vader met hem voert verbeelden zijn innerlijke strijd. Gelukkig worden deze momenten spaarzaam ingezet, want een dergelijke constructie wil nog weleens potsierlijk uitpakken.

Dat de media vol inzet op de zoektocht naar Edgar, roept de vraag op waarom er een jaar eerder veel minder aandacht was voor een soortgelijke vermissing van een iets oudere zwarte jongen. Eric kent verschillende lagen, waardoor er altijd meer op de achtergrond speelt dan aanvankelijk het geval lijkt. Synchroon aan deze zoektocht zien we de pogingen van rechercheur Michael om zowel zijn privéleven geheim te houden voor zijn collega's, als verbanden te leggen tussen heden en verleden. Michael was jaren geleden betrokken bij het oprollen van een prostitutienetwerk en ziet in het heden nog steeds verbanden daarmee.

Deze alternatieve invalshoek zorgt voor een enigszins verwarrende uiteenzetting, maar het kan haast niet anders dan dat de toon van deze verwikkelingen bewust zo rommelig is. Over elk aspect van Eric is tot in den treure nagedacht, wat soms tot linke toestanden leidt. De makers vergalopperen zich nog net niet aan de overdaad aan thema's en intermenselijke sores. De slotscènes zijn op het mierzoete af, maar tegen die tijd heeft de serie zich al zodanig bewezen dat dit nog maar weinig uitmaakt.



Eric is te zien bij Netflix.