'Concordia': een AI-gestuurde stad blijkt minder interessant dan het klinkt

Regie: Barbara Eden | Cast: Ruth Bradley (Thea Ryan), Nanna Blondell (Isabelle Larsson), Christiane Paul (Juliane Ericksen), Steven Sowah (Noah Ericksen), Ahd (Fatemah Amin), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 43-45 minuten | Jaar: 2024

Elke aflevering van Concordia heeft een andere intro: een soort promotiefilmpje belicht steeds een ander aspect van het utopische oord, alsof het echt bestaat en er reclame voor wordt gemaakt. Deze nepmanier van informatie overdragen zet zich voort in de rest van de aflevering, waarin de acteurs routineus hun teksten voorlezen alsof het robots zijn. Er wordt veel informatie gegeven zonder sterke emotie of goede spanning over te brengen. En dat is opmerkelijk, gezien het intrigerende onderwerp.

De stad Concordia is een plek waar misdaad niet zou kunnen bestaan. Alles wordt gemonitord door camera's, zoals in ons heden eigenlijk ook al gebeurt. Het verschil is dat de beelden niet door mensen worden bekeken, maar door AI: een intelligent systeem kan verdacht gedrag detecteren en waar nodig de juiste autoriteiten alarmeren. En zo is ieders privacy nog steeds gewaarborgd, is het idee. Dat geen enkel computersysteem ongenaakbaar is kan de kijker zelf ook wel bedenken, wat een verhaal belooft over een ontluisterende ontmaskering van de geïdealiseerde AI-gestuurde samenleving.

Inhoudelijk is dit gegeven natuurlijk razend interessant. Waarom willen mensen hun bezigheden toch zo graag overdragen aan kunstmatig leven? Waarom al dat vertrouwen in AI, als onfeilbaar systeem? Hoewel er vaak op een filosofische manier voors en tegens worden gegeven, is het niet voelbaar wat dit met de mensen doet. De personages zijn stijf en oppervlakkig en lukt het niet om dieper op de materie in te gaan. Dit maakt het verhaal saai, ook al begint het met een moord.

Pas tegen het einde weet de serie spannend te worden en enkele personages wat diepgang te geven. Het verhaal neemt een opvallende wending die meer naar de realiteit verwijst dan naar de fictie van een utopie. Waar het verhaal eerder schijnbaar inhoudsloos voortkabbelde, wordt nu pas duidelijk dat de makers een boodschap hebben. Toch is de ontknoping geforceerd en vergezocht en de afwikkeling bij vlagen onlogisch. Het maakt Concordia helaas niet echt de moeite van het kijken waard.



Concordia is te zien bij SkyShowtime.