Recensie
'Kübra' seizoen 2: God blijkt een AI
Een nieuwe invalshoek zorgt ervoor dat de bekende wereld opnieuw onvoorspelbaar voelt.
Regie: Durul Taylan | Cast: Çagatay Ulusoy (Gokhan Sahinoglu), Aslihan Malbora (Merve), Ahsen Eroglu (Gülcan), Nazan Kesal (Dilek), Cihan Talay (Salih) e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 37-49 minuten | Jaar: 2024
In het eerste seizoen van Kübra groeide Gokhan uit tot een messias, dankzij telefoonberichten die toekomstige gebeurtenissen aankondigden. Door die onfortuinlijke voorvallen te voorkomen kreeg hij vele volgers, waarmee hij een positie van absolute macht verwierf. In seizoen twee komt Gokhan erachter dat de afzender van die berichten niet God is, zoals hij dacht, maar een AI die extreem goed is in kansberekening.
Een interessante wending, maar geen geheel onverwachte. Het eerste seizoen hintte namelijk al regelmatig naar recente technologische ontwikkelingen. Waar Gokhan voorheen worstelde met het vervullen van zijn taak, verkeert hij nu in een tweestrijd tussen volharden in de leugen of de waarheid spreken. Die laatste optie zal hem veel volgelingen kosten en ook de samenleving flink ontregelen. Omdat Gokhan niet het type is om dingen te verzwijgen, moet hij zijn eigen moraliteit ondergeschikt maken aan het grotere belang.
Het eerste seizoen van Kübra ging vooral over thema's als macht en religie. Met het tweede seizoen slaat de serie thematisch een andere richting in. Er is meer kritiek op het kapitalistische fundament van onze samenleving, maar ook hoe onmogelijk het is om daar afstand van te nemen. Zelfs met de hulp van God weet Gokhan geen oplossing te vinden voor die paradox. Zo lijkt het een nobel idee om iedereen gratis geld te geven, maar dat resulteert in het instorten van de markt. Het gevolg is alsnog armoede en ongelijkheid.
Met het veranderen van de thematiek verandert ook de stijl. Het is meteen duidelijk dat het tweede seizoen wordt gemaakt door een nieuwe regisseur, aangezien de toon ditmaal veel grauwer en nihilistischer is. Daarmee is deze serie weliswaar niet enorm consistent, maar op deze manier kunnen per seizoen verschillende wereldbeelden worden verkend. Door de nieuwe invalshoek voelt de bekende wereld opnieuw onvoorspelbaar.
Ook visueel is de serie niet hetzelfde gebleven. Zo wordt ditmaal meer gewerkt met donkere, kille kleuren, wat bijdraagt aan een beklemmend gevoel, en is de cameravoering anders. In het eerste seizoen werd er veel uit de hand gefilmd om Gokhans ontregelde leven te visualiseren. Nu hij alle touwtjes in handen lijkt de hebben wordt de cameravoering stabieler, wat voor een ijzige sfeer zorgt wanneer je merkt dat alles toch weer in de soep loopt.
Hierdoor is Gokhan ook minder benaderbaar, waardoor je zelfs als kijker hem bijna als een messias gaat zien. De veranderde insteek laat dan ook de kwaliteit van het schrijfwerk zien. De motivaties en doelen van de personages verschuiven weliswaar, maar hun geloofwaardigheid blijft steevast overeind. Seizoen twee van Kübra maakt veel gewaagde artistieke keuzes, maar weet daarmee de kwaliteit te waarborgen.
Kübra is te zien bij Netflix.
In het eerste seizoen van Kübra groeide Gokhan uit tot een messias, dankzij telefoonberichten die toekomstige gebeurtenissen aankondigden. Door die onfortuinlijke voorvallen te voorkomen kreeg hij vele volgers, waarmee hij een positie van absolute macht verwierf. In seizoen twee komt Gokhan erachter dat de afzender van die berichten niet God is, zoals hij dacht, maar een AI die extreem goed is in kansberekening.
Een interessante wending, maar geen geheel onverwachte. Het eerste seizoen hintte namelijk al regelmatig naar recente technologische ontwikkelingen. Waar Gokhan voorheen worstelde met het vervullen van zijn taak, verkeert hij nu in een tweestrijd tussen volharden in de leugen of de waarheid spreken. Die laatste optie zal hem veel volgelingen kosten en ook de samenleving flink ontregelen. Omdat Gokhan niet het type is om dingen te verzwijgen, moet hij zijn eigen moraliteit ondergeschikt maken aan het grotere belang.
Het eerste seizoen van Kübra ging vooral over thema's als macht en religie. Met het tweede seizoen slaat de serie thematisch een andere richting in. Er is meer kritiek op het kapitalistische fundament van onze samenleving, maar ook hoe onmogelijk het is om daar afstand van te nemen. Zelfs met de hulp van God weet Gokhan geen oplossing te vinden voor die paradox. Zo lijkt het een nobel idee om iedereen gratis geld te geven, maar dat resulteert in het instorten van de markt. Het gevolg is alsnog armoede en ongelijkheid.
Met het veranderen van de thematiek verandert ook de stijl. Het is meteen duidelijk dat het tweede seizoen wordt gemaakt door een nieuwe regisseur, aangezien de toon ditmaal veel grauwer en nihilistischer is. Daarmee is deze serie weliswaar niet enorm consistent, maar op deze manier kunnen per seizoen verschillende wereldbeelden worden verkend. Door de nieuwe invalshoek voelt de bekende wereld opnieuw onvoorspelbaar.
Ook visueel is de serie niet hetzelfde gebleven. Zo wordt ditmaal meer gewerkt met donkere, kille kleuren, wat bijdraagt aan een beklemmend gevoel, en is de cameravoering anders. In het eerste seizoen werd er veel uit de hand gefilmd om Gokhans ontregelde leven te visualiseren. Nu hij alle touwtjes in handen lijkt de hebben wordt de cameravoering stabieler, wat voor een ijzige sfeer zorgt wanneer je merkt dat alles toch weer in de soep loopt.
Hierdoor is Gokhan ook minder benaderbaar, waardoor je zelfs als kijker hem bijna als een messias gaat zien. De veranderde insteek laat dan ook de kwaliteit van het schrijfwerk zien. De motivaties en doelen van de personages verschuiven weliswaar, maar hun geloofwaardigheid blijft steevast overeind. Seizoen twee van Kübra maakt veel gewaagde artistieke keuzes, maar weet daarmee de kwaliteit te waarborgen.
Kübra is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om Kübra te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
