Recensie
'Undead Unluck': lompe anime over supermensen die andere supermensen ontkrachten
Een naakte zombieman en een rondborstige tiener zoeken de grenzen van het fatsoen op.
Regie: Tatsuya Kyōgoku, Shō Sugawara, Shinji Nagata, e.a. | Cast (stemmen): Kahara Moe (Fuko), Yûichi Nakamura (Andy), Natsuki Hanae (Shen), Michelle Marie (Tatiana), Yumi Uchiyama (verteller), e.a. | Afleveringen: 24 | Speelduur: 24-25 minuten | Jaar: 2023-2024
Animefilms of -series hebben vaak verhalen met een bizar uitgangspunt en een nog vreemdere uitwerking, maar veel psychotischer dan Undead Unluck wordt het niet: een onsterfelijke zombieman wil graag dood en denkt dit te kunnen bewerkstelligen door het bepotelen van een tienermeisje dat ongeluk brengt. Hoe meer blote huid wordt aangeraakt en hoe langer het contact duurt, hoe meer pech hem zal overkomen. Ja, het gaat die kant op. Voor het gemak is de man het grootste deel van de tijd naakt. Deze anime zoekt de grenzen van het fatsoen op, maar wel op hilarische wijze.
Andy en Fuko, de zombie en het meisje, zijn allebei ontkrachters: zij blokkeren de krachten van andere superwezens. Gedurende de serie komen ze achter de specifieke regels van hun bovennatuurlijke vaardigheden. Er lopen allerlei ontkrachters en UMA's (een soort goddelijke plagen) rond. Sommigen daarvan zijn behulpzaam, anderen behoren tot een genootschap dat iedereen die daar niet bij hoort uit de weg probeert te ruimen. Bij dit tiental ontstaat een vacature zodra een van hen wordt gedood. Andy ('undead) en Fuko ('unluck') zetten hun beste beentje voor om die op te vullen.
Mocht het nog niet duidelijk zijn: Undead Unluck is bizar en lomp. Maar ook enorm komisch als-ie in je straatje past. De serie loopt over van de geseksualiseerde personages en de humor is typisch Japans: veel dubieuze poses, overdreven reacties en onmogelijke situaties, maar ook subtiele grapjes en ironie. Het is de karakteristieke mix van infantiliteit en humor van stand.
Unded Unluck schuwt het melodrama niet, maar omarmt het. Mensen barsten om de haverklap in tranen uit en zoeken naar liefde en vriendschap terwijl de dood altijd op de loer ligt. Er is een wirwar aan personages, allemaal met hun eigen belangen en op allerlei (vaak ingewikkelde) manieren met elkaar verbonden. Regelmatig neemt de serie haar tijd om de achtergrond van een van de kleurrijke figuren te verkennen. Deze verhalen vol kommer en kwel zijn vermakelijk, maar leiden wel af van het hoofdplot en gaan soms over personages waarvan je niet echt hoeft te weten wat hen drijft.
Dat is sowieso een probleem van Undead Unluck: door de vele zijlijntjes duurt de serie te lang. Niet per aflevering, maar wel als eenduidig en zinvol verhaal. De strijd van Fuko en Andy met andere ontkrachters, ontkrachterjagers en het opperwezen schiet alle kanten op. In dit kluwen van subplots en vergezochte logica heeft iedereen heeft een relatie met iedereen, waardoor de rode draad vaak moeilijk te ontwarren is.
Apart is daarnaast dat de duur van de serie kunstmatig is opgerekt door identieke herhalingen van scènes. Vooral tegen het einde bestaat elke aflevering grotendeels uit flashbacks van gebeurtenissen die we al eerder hebben gezien. En iedere keer dat er weer een nieuwe ontkrachtingsregel of opdracht van God in het spel komt, wordt deze door de personages tot in den treure uiteengezet en herhaald.
De verbale redeneringen omtrent de ontkrachtingsregels vormen ook de hoofdmoot van de gevechten. Vaak stoppen de verschillende partijen simpelweg met slaan, schieten of desintegreren, zodat ze in verstilde poses met elkaar in conclaaf kunnen over wat te doen en welke bovennatuurlijke regels van toepassing zijn. "Als hij mijn vaardigheid ontkracht, dan kun jij hem pakken op de zwakke plek van zijn verdediging door jouw ontkrachtende werking, et cetera." Deze aparte manier van strijdende interactie komt vaker voor in anime, maar kan saai worden wanneer deze te ver wordt doorgevoerd. En dat is hier soms het geval.
Visueel is Undead Unluck een allegaartje van tekenstijlen en computeranimaties. Daarmee hoort de serie zeker niet bij de top van het genre, maar dat maakt niet veel uit. Undead Unluck moet het vooral hebben van de humor, mythologie van de fantastische wereld en praat- en stompwedstrijden. En natuurlijk dat vraagstuk over Fuko en Andy: doen ze het of doen ze het niet? Of moeten we wachten op het tweede seizoen?
Undead Unluck is te zien bij Disney+.
Animefilms of -series hebben vaak verhalen met een bizar uitgangspunt en een nog vreemdere uitwerking, maar veel psychotischer dan Undead Unluck wordt het niet: een onsterfelijke zombieman wil graag dood en denkt dit te kunnen bewerkstelligen door het bepotelen van een tienermeisje dat ongeluk brengt. Hoe meer blote huid wordt aangeraakt en hoe langer het contact duurt, hoe meer pech hem zal overkomen. Ja, het gaat die kant op. Voor het gemak is de man het grootste deel van de tijd naakt. Deze anime zoekt de grenzen van het fatsoen op, maar wel op hilarische wijze.
Andy en Fuko, de zombie en het meisje, zijn allebei ontkrachters: zij blokkeren de krachten van andere superwezens. Gedurende de serie komen ze achter de specifieke regels van hun bovennatuurlijke vaardigheden. Er lopen allerlei ontkrachters en UMA's (een soort goddelijke plagen) rond. Sommigen daarvan zijn behulpzaam, anderen behoren tot een genootschap dat iedereen die daar niet bij hoort uit de weg probeert te ruimen. Bij dit tiental ontstaat een vacature zodra een van hen wordt gedood. Andy ('undead) en Fuko ('unluck') zetten hun beste beentje voor om die op te vullen.
Mocht het nog niet duidelijk zijn: Undead Unluck is bizar en lomp. Maar ook enorm komisch als-ie in je straatje past. De serie loopt over van de geseksualiseerde personages en de humor is typisch Japans: veel dubieuze poses, overdreven reacties en onmogelijke situaties, maar ook subtiele grapjes en ironie. Het is de karakteristieke mix van infantiliteit en humor van stand.
Unded Unluck schuwt het melodrama niet, maar omarmt het. Mensen barsten om de haverklap in tranen uit en zoeken naar liefde en vriendschap terwijl de dood altijd op de loer ligt. Er is een wirwar aan personages, allemaal met hun eigen belangen en op allerlei (vaak ingewikkelde) manieren met elkaar verbonden. Regelmatig neemt de serie haar tijd om de achtergrond van een van de kleurrijke figuren te verkennen. Deze verhalen vol kommer en kwel zijn vermakelijk, maar leiden wel af van het hoofdplot en gaan soms over personages waarvan je niet echt hoeft te weten wat hen drijft.
Dat is sowieso een probleem van Undead Unluck: door de vele zijlijntjes duurt de serie te lang. Niet per aflevering, maar wel als eenduidig en zinvol verhaal. De strijd van Fuko en Andy met andere ontkrachters, ontkrachterjagers en het opperwezen schiet alle kanten op. In dit kluwen van subplots en vergezochte logica heeft iedereen heeft een relatie met iedereen, waardoor de rode draad vaak moeilijk te ontwarren is.
Apart is daarnaast dat de duur van de serie kunstmatig is opgerekt door identieke herhalingen van scènes. Vooral tegen het einde bestaat elke aflevering grotendeels uit flashbacks van gebeurtenissen die we al eerder hebben gezien. En iedere keer dat er weer een nieuwe ontkrachtingsregel of opdracht van God in het spel komt, wordt deze door de personages tot in den treure uiteengezet en herhaald.
De verbale redeneringen omtrent de ontkrachtingsregels vormen ook de hoofdmoot van de gevechten. Vaak stoppen de verschillende partijen simpelweg met slaan, schieten of desintegreren, zodat ze in verstilde poses met elkaar in conclaaf kunnen over wat te doen en welke bovennatuurlijke regels van toepassing zijn. "Als hij mijn vaardigheid ontkracht, dan kun jij hem pakken op de zwakke plek van zijn verdediging door jouw ontkrachtende werking, et cetera." Deze aparte manier van strijdende interactie komt vaker voor in anime, maar kan saai worden wanneer deze te ver wordt doorgevoerd. En dat is hier soms het geval.
Visueel is Undead Unluck een allegaartje van tekenstijlen en computeranimaties. Daarmee hoort de serie zeker niet bij de top van het genre, maar dat maakt niet veel uit. Undead Unluck moet het vooral hebben van de humor, mythologie van de fantastische wereld en praat- en stompwedstrijden. En natuurlijk dat vraagstuk over Fuko en Andy: doen ze het of doen ze het niet? Of moeten we wachten op het tweede seizoen?
Undead Unluck is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan Undead Unluck te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
