search
'Oxen: Hangdogs': spannende Deense misdaadserie vol moeilijk te doorgronden personages en overbodige verhaallijnen
Recensie

'Oxen: Hangdogs': spannende Deense misdaadserie vol moeilijk te doorgronden personages en overbodige verhaallijnen

Een oorlogsheld wordt het middelpunt van een moordcomplot, maar roept weinig empathie op.

Regie: Jannik Johansen | Cast: Jacob Lohmann (Niels Oxen), Josephine Park (Margrethe Franck), Ellen Hillingsø (Frigg Mossmann), Reinout Scholten van Aschat (Nico), Luise Befort (Kathrin), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 41-43 minuten | Jaar: 2023

Na de dood van zijn vriend en medesoldaat tijdens een missie in Afghanistan wil militair Niels Oxen een onderzoek instellen naar het laffe optreden van zijn leidinggevende. Deze majoor en zijn invloedrijke vrienden steken daar een stokje voor, waarna Oxen oneervol wordt ontslagen uit het leger. Het is het begin van een reeks gebeurtenissen rondom deze hooggeplaatste vrienden die een politiek complot beramen. Met hulp van agente Margrethe probeert Oxen deze samenzwering bloot te leggen.

Misdaadseries uit Scandinavië tonen vaak de prachtige landschappen van dat gebied, maar Oxen: Hangdogs doet dat niet. Behalve de taal is er eigenlijk maar weinig waaruit blijkt dat de serie zich afspeelt in Denemarken. Er zijn geen herkenningspunten, herkenbare steden of typisch Deens landschap. Het verhaal zou zich ook in Duitsland of zelfs Groot-Brittannië kunnen afspelen, afgaand op de typisch Britse klassieke kleding van sommige personages en de voorkeur voor de jacht.

Oxen leeft na zijn ontslag een teruggetrokken bestaan in het bos. De oud-soldaat ondergaat zijn lot rustig en emotieloos. Er zijn natuurlijk wel hints naar een oorlogstrauma, maar het is gissen wat er echt in hem omgaat. Hetzelfde geldt voor agente Margrethe, die tijdens het onderzoek een deel van haar been kwijtraakt. Voor zoiets ingrijpends toont ze maar weinig emotie en zelfs geen vurige motivatie om de daders te pakken. Die koelbloedigheid roept voor beide personages maar weinig empathie op.

Door zijn verblijf in die bossen kan Oxen uiterst dicht in de buurt van betrokkenen komen. Toch lijkt het eerder toeval dat hij steeds op het juiste (of verkeerde) moment ergens aanwezig is. Wanneer hij een landhuis binnensluipt, wordt daar net een belangrijke verdachte vermoord. En voor het plot is het misschien handig dat hij een verborgen laptop ontdekt waarop een filmpje staat dat het onderzoek weer op gang helpt, maar dat gebeurt zo met dusdanig veel toeval dat het overdreven aanvoelt. De serie loopt er in ieder geval niet beter door.

Oxen: Hangdogs bevat volop verhaallijnen, die allemaal ergens met elkaar verbonden zijn, al is het met een flinterdun draadje. Sommige verhaallijnen worden niet eens afgerond en sneuvelen al na een aflevering. Het zorgt voor verwarring, want waar gaat de serie nou precies over? Waarschijnlijk probeerden de schrijvers zo veel mogelijk elementen van het bronmateriaal, de misdaadroman De Hondenmoorden van Jens Henrik Jensen, in de serie te proppen, maar ze hadden beter hier en daar wat kunnen schrappen.

De meeste indruk maakt eigenlijk, geheel onbevooroordeeld, de Nederlandse acteur Reinout Scholten van Aschat. Zijn rol als Nico, een meedogenloze man vol woede en wraakgevoelens met duidelijke beweegredenen, valt op tussen de andere moeilijk te doorgronden personages. Verder valt Oxen: Hangdogs van tijd tot tijd spannend te noemen, maar dat is niet genoeg voor een voldoende.

★★☆☆☆

Oxen: Hangdogs is te zien bij NPO Start.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.

Ben jij van plan om Oxen: Hangdogs te gaan kijken?

  • Ja

    45
    %
    1.000
    stemmen
  • Nee

    45
    %
    1.000
    stemmen

Aanbevolen artikelen