'Presumed Innocent': sterrencast haalt het maximale uit meeslepend rechtbankdrama

Regie: Greg Yaitanes, Anne Sewitsky | Cast: Jake Gyllenhaal (Rusty Sabich), Peter Sarsgaard (Tommy Molto), Bill Camp (Raymond Horgan), O-T Fagbenle (Nico Della Guardia), Ruth Negga (Barbara Sabich), Chase Infiniti (Jaden Sabich), Kingston Rumi Southwick (Kyle Sabich), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 40-50 minuten | Jaar: 2024

Scott Turows boek Presumed Innocent werd in 1990 verfilmd door Alan J. Pakula met Harrison Ford als openbaar aanklager die zelf van moord wordt beschuldigd. De film harkte het tienvoudige van zijn budget binnen, dus is het best vreemd dat er nu pas een televisieversie van verschijnt. De verwikkelingen in de rechtbank en de persoonlijke levens die erachter schuilgaan lenen zich namelijk prima voor een wat uitgebreidere behandeling op het kleine scherm. Dat betekent echter niet dat Presumed Innocent bescheiden aanvoelt.

Nee, dit is een meeslepend juridisch gevecht van een man die alles kan verliezen, met aandacht voor de impact die dat op zijn omgeving heeft. Als voornaamste tegenstrevers maken Jake Gyllenhaal en Peter Sarsgaard (in het echte leven zwagers) er een zenuwslopende strijd van. Zij spelen ernstig gemankeerde personen die je haast allebei de nederlaag gunt, maar toch zal een van de twee het langste strootje trekken.

Gyllenhaal speelt Rusty Sabich, een scherpe, narcistische officier van justitie in Chicago. In de machtsstrijd om het juridische departement (in de Verenigde Staten wordt de leidinggevende door de stadsbewoners gekozen) wedt Rusty op het verkeerde paard en maakt daarmee meer vijanden dan vrienden. Vooral zijn directe collega Tommy is er snel bij wanneer Rusty zich verdacht maakt bij een lugubere moord. Als een bloedhond gaat Tommy achter hem aan, ook al drukt zijn leidinggevende (een intrigerende O-T Fagbenle) hem op het hart: "Our job is not to get Rusty Sabich, our job is to get it right."

Doordat de vier voornaamste acteurs het maximale uit het script halen is de spanning tussen de kemphanen in de gerechtelijke arena zo dik als walvisblubber. Rusty's gezin, waar veel aandacht voor is, wordt echter neergezet door acteurs die een stuk minder overtuigen. Vooral Ruth Negga als echtgenote Barbara acteert erg wisselvallig, al ligt dat ook aan hoe de rol is geschreven. Ze moet schakelen tussen veel tegenstrijdige emoties die niet altijd even natuurlijk worden ingeleid.

Barbara schakelt van liefhebbende echtgenote die de lunchpakketjes van haar kinderen inpakt naar een gewiekste verleidster die zich in een buitenechtelijke affaire stort. Het laat de innerlijke strijd van het personage zien, maar er zijn te vaak schommelingen en elke keer dat het verhaal op Barbara focust zit je als kijker eigenlijk alleen maar te wachten tot de strijd tussen Rusty en Tommy weer losbarst. De schets van Rusty's privéleven is nodig, maar moet niet de voorgrond van de tekening worden.

Het juridische gevecht bestaat uit alle rondes die bij een goed rechtbankdrama horen. We zien de politieke belangen, de misleiding, de onverwachte getuigenis en de emoties die door de rechter in bedwang moeten worden gehouden. Rusty gaat letterlijk en figuurlijk met de billen bloot. Als hij eenmaal in het beklaagdenbankje zit, stapelt hij fout op fout, zowel in de privé- als professionele sfeer. Soms lijkt het alsof hij alle lessen is vergeten die hij heeft opgedaan toen hij aan de andere kant van de zaal zat. Dat is niet altijd geloofwaardig, maar zorgt wel voor sappige plotwendingen.

Presumed Innocent ontrafelt het leven en de daden van een man die dacht dat hij nóg meer moest grijpen dan het geluk dat hij al in handen had. De jury moet beslissen of zijn schuld aan de moord 'beyond reasonable doubt' wordt aangetoond, maar hoe deze rechtszaak ook afloopt, Rusty is verre van ónschuldig.



Presumed Innocent is te zien bij Apple TV+.