'Élite' seizoen 8: het laatste seizoen grossiert in excessen

Regie: Daniel Barone, Ginesta Guindal, Jota Linares, e.a. | Cast: Fernando Lindez (Joel), Mirela Balix (Chloe), Iván Mendez (Dalmar), Nuno Gallego (Héctor), Ane Rot (Emilia), Valentina Zenere (Isadora), André Lamoglia (Iván), Omar Ayuso (Omar), Gleb Abrosimov (Eric), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 40-56 minuten | Jaar: 2024

Toen zes jaar geleden het Spaanse Élite voor het eerst het televisiescherm vulde, was direct duidelijk dat de Netflix-serie het niet moest hebben van een hoge dosis realisme. We zagen tieners die vooral druk waren met hun eigen behoeften, seks, het uitoefenen van macht (vaak door seks) en feesten. De vakken die ze op de Madrileense privéschool Las Encinas volgden waren bijzaak. Hetzelfde gold voor het veelal afwezige ouderlijk gezag: de verwaande pubers met hun ongelimiteerde creditcards lieten zich door niets of niemand de les lezen.

De serie werd een enorm succes, maar enkel en alleen als guilty pleasure. Je wilde er misschien wel zoals deze verveelde pubers uitzien, maar je vooral distantiëren van hun in alle opzichten grensoverschrijdende gedrag. De combinatie van aanbidding en walging bleek een heerlijke sensatie. Bovendien wist het eerste seizoen de zaken meteen lekker op te stoken door drie armoedzaaiers toegang te verschaffen tot de elitaire onderwijsinstelling en af te trappen met een smeuïge moord die de wil om (toch maar) door te kijken alleen maar vergrootte.

Zo'n beetje elk halfjaar persten de makers er een nieuwe reeks van acht afleveringen uit, waarvan de plots haast door AI leken te zijn gegenereerd. De personages waren vaak al volstrekt inwisselbaar, maar wisselden elkaar ook in rap tempo af. Het maakte niet uit hoe het bloed in Élite zowel vloeide als zichzelf voortdurend ververste: een verrotte doortrapte persoonlijkheid en een flinke dosis snobisme behoorden kennelijk tot de toelatingseisen van Las Encinas.

Doordat nieuwelingen altijd net zo doortrapt blijken als oudgedienden kunnen ze zich daar nauwelijks van onderscheiden. Bovendien zijn de verwikkelingen zo vluchtig dat het geen overbodige luxe is dat Élite al jaren een eigen wiki heeft waarmee je snel op kan zoeken wie de over de dakrand geduwde influencer Raúl, zijn ex Sara, clubeigenaar Isadora, voormalig kraker Eric, de nymfomane Chloe en de ooit pizza's bezorgende mooiboy Joel ook alweer waren.

Gaandeweg werd het misdaadaspect terzijde geschoven om de onderlinge intriges meer uit te smeren. Seizoen zes bracht wat meer diversiteit en leek de sleetse formule zelfs van de broodnodige diepgang te voorzien. Anno 2024 zijn we aanbeland bij het achtste en laatste seizoen waarin guilty pleasure plaatsmaakt voor ergernis, walging en ongeloof. Het slotseizoen grossiert in excessen, compleet met orgies en moordcomplotten.

Seizoen acht grijpt terug op de uitgangspunten van het eerste seizoen; tijdens een festival zien we het lijk van Joel in de bosjes liggen wegrotten. Na deze flashforward maken we kennis met een elite binnen de elite. Omdat Las Encinas spoedig vaarwelgezegd gaat worden – de eindexamens zijn in aantocht, waar geen leerling zich druk over lijkt te maken – wordt een alumnivereniging voor oud-leerlingen geïntroduceerd. Deze bestaat kennelijk al jaren, heet heel oncreatief Alumni en zet het manipulerende gedrag van de personages tot in het kwadraat voort.

Met Alumni introduceert de serie twee nieuwe onuitstaanbare snobs: broer en zus Héctor en Emilia, die kennelijk de halve Spaanse politiek in hun zak hebben. De leerlingen van de privéschool hebben er meteen alles voor over om zich aan te sluiten bij Alumni, inclusief het torenhoge lidmaatschapsgeld. Héctor is meteen geïnteresseerd in Joel en stelt een serie opdrachten in werking om hem te laten toetreden, maar omdat we deze plotdeviezen al vele malen hebben gezien zorgt deze verhaallijn al snel voor verveling. Daarnaast is het onbegrijpelijk dat iedereen tot deze fascistoïde club wil behoren.

Op de achtergrond spelen nog de restanten van de letterlijke cliffhanger van het vorige seizoen. Chloe's moeder heeft een rol in de dood van Raúl en het bewijs daarvan is in handen van illegale immigrant Dalmar, die nou net het land dreigt te worden uitgezet. Chantage ligt dus op de loer. De vele video's met bewijzen van misdadige vergrijpen krijgen de overhand in de tweede helft van dit seizoen. Ze vormen de hoofdmoot voor verwarrende exercities met uiteenlopende lezingen, motieven en gezichtspunten waar nauwelijks wijs uit kan worden gemaakt.

Tussen dit alles dwaalt Omar, de jongen met die 'bijzondere' wenkbrauw(en) die op een seizoen na de enige vaste kracht is van Élite, maar zoals gebruikelijk sinds het eerste seizoen voegt zijn aanwezigheid bijzonder weinig toe. Hij valt nog steeds overal een beetje buiten en dient vooral als lijdend voorwerp voor de macht van Alumni. Ondertussen mag Joel vooral mooi wezen en als aas dienen voor sekshongerige ereleden van de sociëteit van oud-scholieren.

De interesse in de vraag wie Joel het hoekje om heeft geholpen kalft met de minuut verder af. Als uiteindelijk de aap uit de mouw komt wekt die nauwelijks nog verbazing. Zelfs de schaarse nog enigszins sympathieke personages blijken een duistere kant te hebben, maar staan we daar na vierenzestig afleveringen nog echt van te kijken? Dat de koek nu wel echt op is lijken de makers ook in te zien. Het is haast verfrissend dat de personages in het laatste shot een realitycheck te verduren krijgen. Nu de fans nog.



Élite is te zien bij Netflix.