'Tell Me Everything' seizoen 2: weinig nieuws binnen het tienerdramagenre

Regie: Ruth Carney, Richard Senior | Cast: Eden H. Davies (Jonny), Sophie Ablett (Ella), Daisy Jacobs (Bex), Nethra Tilakumara (Naisha), George Hawkins (Dylan), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 45-46 minuten | Jaar: 2024

Tienerdrama's over mentale gezondheid, liefde, drugs en vriendschappen zijn populair. Elk land en elke streamingdienst lijkt een eigen stukje van deze taart te willen hebben. Tell Me Everything past goed binnen deze trend, maar misschien wel te veel. Want hoewel alle vaste elementen aanwezig zijn, weet de serie daar niet goed een eigen draai aan te geven. In seizoen twee wordt de herhalende aard van deze serie alleen maar meer duidelijk.

Het eerste seizoen sloot af met een groot feest waar alle problemen op zoetsappige wijze werden opgelost: alle losse eindjes vastgeknoopt, alle kreukels gladgestreken en een hoopvol einde voor hoofdpersoon Jonny. Hij worstelde het hele seizoen met zijn eigen mentale gezondheid, die niet best was maar nog eens verslechterde na de zelfmoord van zijn vader, maar het slot bood een hoopvolle blik op de toekomst, met de deur op een minuscuul kiertje voor een voortzetting.

Hoewel het verhaal hier prima had kunnen eindigen, gaat het tweede seizoen daarmee verder in een geheel andere omgeving. De enige gemeenschappelijke factor tussen beide seizoenen is Jonny, die ditmaal op een nieuwe school zit en nieuwe vrienden maakt. Om dit een kans van slagen te geven, houdt hij zijn depressies voor zich. En door zich te onthouden van rauwe connecties met zijn nieuwe vrienden, laten zij zich ook niet in de kaarten kijken.

Het gevolg is dat iedereen geheimen van elkaar blijft houden. Zo kunnen alle individuele problemen los van elkaar worden behandeld, wat zorgt voor een enorm frustrerende kijkervaring. Want eigenlijk zouden alle problemen in de serie kunnen worden opgelost als de vrienden met elkaar zouden praten. Dat zou Tell Me Everything wel erg kort maken, maar nu is de constante afwezigheid van communicatie vooral erg irritant.

De afleveringen voelen hierdoor veel te lang. Er gebeurt te weinig om de lengte van driekwartier te rechtvaardigen. Vooral in vergelijking met Euphoria en Skins, die de formule voor de moderne tienerserie hebben geperfectioneerd, is er één element dat niet werkt: de ontbrekende focus per aflevering. Hoewel Tell Me Everything niet noodzakelijk elke aflevering aan één personage zou moeten wijden, zou dat wel helpen met de persoonlijke uitdieping. Daar is nu te weinig ruimte voor, waardoor alle personages redelijk flets aanvoelen.

Hoewel de exacte problemen niet worden herhaald, is het tweede seizoen gevoelsmatig niet erg verschillend van het eerste. De tienerproblemen worden namelijk in dezelfde hoeken gezocht en op een vrij oppervlakkige manier gepresenteerd. En voor de zwaarte van de onderwerpen (wraakporno, ongezonde relaties, persoonlijkheidsstoornissen) mist er een dikke slag nuance om het hele verhaal rond te praten. Maar de laatste nagel in de doodskist van Tell Me Everything is dat het verhaal al vaker is verteld. En vooral beter.



Tell Me Everything is te zien bij HBO Max.