'Knuckles': ouderwetse representatie van mannelijkheid

Regie: Carol Banker| Cast: Idris Elba (Knuckles - stem), Adam Pally (Wade Whipple), Stockard Channing (Wendy Whipple), Edi Patterson (Wanda Whipple), Kid Cudi (agent Mason), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 25-33 minuten| Jaar: 2024

Na een zware strijd verblijven Sonic en zijn kameraad Knuckles in onze wereld. Laatstgenoemde kan echter maar moeilijk aarden. Hij is zijn leven lang getraind in de krijgskunst, maar nu de strijd erop zit moet hij wennen aan vrede. Maar dan komt Wade op zijn pad, een man die net uit een bowlingclub is gekegeld. Ten einde raad door deze vernedering laat hij zich door Knuckles tot krijger omscholen.

Knuckles krijgt het voor elkaar om in slechts zes korte afleveringen een goed afgebakend verhaal te vertellen. In tegenstelling tot de vele jeugdseries waarin de gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen, neemt Knuckles de tijd voor scènes die dat verdienen. De ruimte die ontstaat door onnodige poespas weg te laten zorgt voor een prettige kijkervaring.

Ook visueel is alles tiptop in orde. De combinatie van animatie en live-action is perfect uitgevoerd, en door het goede gebruik van kleurcorrectie contrasteren de doffe mensenwereld en de kleurrijke wereld van onze helden zo sterk dat Knuckles' heimwee volkomen begrijpelijk is. Daarmee lijkt alles aanwezig voor een topserie, maar thematisch roept Knuckles de nodige vragen op.

In een geestige introductiescène verzuimt bowler Wade het winnende punt maken, waarna hij uit de club wordt gezet en een vijfjarig meisje hem mag vervangen. Wade lijkt echter niet te worden afgerekend op zijn gebrekkige bowlingkwaliteiten, maar omdat hij geen echte man zou zijn. Wanneer hij Knuckles tegenkomt, wordt hij gelijk enthousiast van het idee dat die hem tot krijger kan opleiden. Maar wat we daarbij vooral zien is dat Wade 'een echte man' moet worden.

Knuckles' training bestaat namelijk vooral uit het aanleren van geweld en het afleren van vrouwelijke trekken. Ietwat problematisch in een tijd waarin de emancipatie van de man een thema van belang is. Met een jeugdserie laten zien dat je als man al je problemen met geweld kan oplossen, draagt niet bepaald bij aan de oplossing van systemische problemen.

Hoewel Knuckles het achterhaalde idee uitdraagt dat mannen en vrouwen enorm van elkaar verschillen, is het de vraag in welke mate dat gemeend is. Om de hypermasculine leider van de bowlingclub valt bijvoorbeeld vooral te lachen. Zijn mannelijke kanten zijn zó overdreven dat we daarin de absurditeit van het mannelijke stereotype zien. Het is alleen volkomen onduidelijk of dit satirisch bedoeld is. Zonde dat een voor de rest perfect uitgewerkte serie de plank thematisch zo misslaat.



Knuckles is te zien bij SkyShowtime.