Recensie
'The Tyrant': verwarrende en onbevredigende strijd om een biowapen
Het complexe plot krijgt niet de heldere vertelling die nodig is om echt betrokken te raken.
Regie: Hoon-jung Park | Cast: Yoon-su Jo (Ja-gyeong Chae), Seon-ho Kim (Director Choe), Seung-won Cha (Lim Sang), Kang-woo Kim (Paul), e.a. | Afleveringen: 4 | Speelduur: 37-51 minuten | Jaar: 2024
Het Zuid-Koreaanse The Tyrant heeft een fijne premisse: meerdere geheime organisaties, waaronder de Zuid-Koreaanse en Amerikaanse overheden, voeren een felle strijd om een dodelijk biowapen. Dit klinkt als de perfecte opzet voor een spannende thriller vol actie en intrige, maar helaas worden de hoge verwachtingen niet waargemaakt.
The Tyrant is lastig om in te komen. De eerste aflevering begint zo abrupt dat het bijna lijkt alsof de voorgaande aflevering ontbreekt. Ook daarna krijgt het complexe plot niet de heldere vertelling die nodig is om echt betrokken te raken. Want in plaats van de spanning goed op te bouwen, is er een chaotische presentatie van gebeurtenissen. Het zorgt ervoor dat het verhaal niet goed te volgen is en bepaalde momenten hun impact verliezen.
Een van de interessantste elementen is de dissociatieve identiteitsstoornis van Ja-gyeong. Het alter ego waarmee deze jonge vrouw worstelt is haar overleden tweelingbroer, wat een fascinerend psychologisch aspect toevoegt. Dit had de serie een extra laag en emotionele diepgang kunnen geven, maar helaas blijft dit element onderbelicht. Een gemiste kans.
Daarnaast worden belangrijke plotpunten, zoals de brute moord op Ja-gyeongs vader en haar betrokkenheid bij de race om het biowapen, te oppervlakkig of rommelig gepresenteerd. Het ontbreekt aan de nodige context en opbouw, terwijl personages zonder enige uitleg verschijnen en verdwijnen. Hierdoor voelt het alsof er essentiële details en achtergronden ontbreken.
Hoewel de serie vol zit met goed uitgevoerde actiescènes en de donkere, bloederige beelden zorgen voor een passende sfeer, blijft het geheel vaak onsamenhangend. De verschillende verhaallijnen zijn niet altijd even goed uitgewerkt, wat voor verwarring zorgt over de motivaties van de personages en de richting van het verhaal. Gaandeweg wordt het lastiger alles te blijven volgen. Momenten die bedoeld zijn om grote impact te hebben, boeten aan kracht in doordat ze te abrupt komen. De personages blijven ook wat vlak, waardoor het moeilijk is om echt met ze mee te leven.
De climax, waarin alles samen zou moeten komen, voelt gehaast en rommelig. De slotaflevering geeft geen bevredigende afronding en laat veel vragen onbeantwoord. Ondanks hints naar een mogelijke connectie tussen The Tyrant en de Witch-films van regisseur Hoon-jung Park, blijf je als kijker vooral onbevredigd en verward achter door de gebrekkige uitwerking.
The Tyrant is te zien bij Disney+.
Het Zuid-Koreaanse The Tyrant heeft een fijne premisse: meerdere geheime organisaties, waaronder de Zuid-Koreaanse en Amerikaanse overheden, voeren een felle strijd om een dodelijk biowapen. Dit klinkt als de perfecte opzet voor een spannende thriller vol actie en intrige, maar helaas worden de hoge verwachtingen niet waargemaakt.
The Tyrant is lastig om in te komen. De eerste aflevering begint zo abrupt dat het bijna lijkt alsof de voorgaande aflevering ontbreekt. Ook daarna krijgt het complexe plot niet de heldere vertelling die nodig is om echt betrokken te raken. Want in plaats van de spanning goed op te bouwen, is er een chaotische presentatie van gebeurtenissen. Het zorgt ervoor dat het verhaal niet goed te volgen is en bepaalde momenten hun impact verliezen.
Een van de interessantste elementen is de dissociatieve identiteitsstoornis van Ja-gyeong. Het alter ego waarmee deze jonge vrouw worstelt is haar overleden tweelingbroer, wat een fascinerend psychologisch aspect toevoegt. Dit had de serie een extra laag en emotionele diepgang kunnen geven, maar helaas blijft dit element onderbelicht. Een gemiste kans.
Daarnaast worden belangrijke plotpunten, zoals de brute moord op Ja-gyeongs vader en haar betrokkenheid bij de race om het biowapen, te oppervlakkig of rommelig gepresenteerd. Het ontbreekt aan de nodige context en opbouw, terwijl personages zonder enige uitleg verschijnen en verdwijnen. Hierdoor voelt het alsof er essentiële details en achtergronden ontbreken.
Hoewel de serie vol zit met goed uitgevoerde actiescènes en de donkere, bloederige beelden zorgen voor een passende sfeer, blijft het geheel vaak onsamenhangend. De verschillende verhaallijnen zijn niet altijd even goed uitgewerkt, wat voor verwarring zorgt over de motivaties van de personages en de richting van het verhaal. Gaandeweg wordt het lastiger alles te blijven volgen. Momenten die bedoeld zijn om grote impact te hebben, boeten aan kracht in doordat ze te abrupt komen. De personages blijven ook wat vlak, waardoor het moeilijk is om echt met ze mee te leven.
De climax, waarin alles samen zou moeten komen, voelt gehaast en rommelig. De slotaflevering geeft geen bevredigende afronding en laat veel vragen onbeantwoord. Ondanks hints naar een mogelijke connectie tussen The Tyrant en de Witch-films van regisseur Hoon-jung Park, blijf je als kijker vooral onbevredigd en verward achter door de gebrekkige uitwerking.
The Tyrant is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om The Tyrant te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee