Deze keisterke jaren-80-hitserie was oorspronkelijk een megaflop

Van 1982 tot 1993 liep de sitcom Cheers. Elf seizoenen lang kon je barman Sam Malone volgen in zijn bar. De serie was een groot succes en wordt vaak genoemd als een van de beste tv-series aller tijden. Maar oorspronkelijk was Cheers een grote flop en eindigde het bijna na één seizoen.

Cheers werd gemaakt door het team van James Burrows en de broers Glen en Les Charles. De serie speelt zich af in de gelijknamige bar in Boston, waar een groep stamgasten samenkomt om te drinken, ontspannen, socialiseren en te ontsnappen aan hun dagelijkse problemen.

Sam Malone

Centraal in de serie staat de eigenaar van de bar en hoofd-barman Sam Malone (Ted Danson), een voormalige werper voor de Boston Red Sox die bekend staat als een rokkenjager. Daarnaast zijn er nog tal van andere personages te zien in Cheers, zoals serveersters Diane Chambers (Shelley Long) en Carla Tortelli (Rhea Perlman), tweede barman Coach Ernie Pantusso (Nicholas Colasanto), en vaste klanten Norm Peterson (George Wendt) en Cliff Clavin (John Ratzenberger).

In latere seizoenen verving Woody Boyd (Woody Harrelson) Coach, nadat het personage overleed in seizoen drie, na het overlijden van acteur Colasanto. Een van de bekendste personages uit de serie is misschien wel Frasier Crane (Kelsey Grammer), die vanaf seizoen drie te zien was in Cheers en daarna zijn eigen spin-off zou krijgen.

Eén seizoen

Cheers is nu een van de populairste series in de geschiedenis en wordt vaak genoemd als een van de beste series aller tijden. Maar dit was in het begin niet het geval. Na de première in 1982 stond de serie op het punt om geannuleerd te worden na het eerste seizoen, toen het bijna als laatste eindigde in de kijkcijfers. Zo stond het op de 74e plaats van een negentigtal series.



Toch groeide Cheers uiteindelijk uit tot een kijkcijfergigant in de Verenigde Staten, waarbij het in acht van de elf seizoenen een top-10 positie behaalde, inclusief één seizoen op nummer één (seizoen 9). Het kreeg ook lovende kritieken van begin tot eind en werd voor elk van de elf seizoenen genomineerd voor de Primetime Emmy Award voor Beste Comedyserie.

Geen andere hits

Deze kritische steun, het vroege succes bij de Primetime Emmy Awards en de steun van Brandon Tartikoff, de president van NBC's entertainmentafdeling, worden beschouwd als de belangrijkste redenen voor het voortbestaan en het latere succes van de serie.



Tartikoff verklaarde in 1983 dat Cheers een verfijnde komedie voor volwassenen was en dat NBC-executives "nooit een seconde hebben getwijfeld" aan de vernieuwing van de serie. Schrijver Ken Levine gelooft dat de belangrijkste reden was dat het netwerk inzag dat ze geen andere hits hadden om Cheers te helpen promoten. Zoals hij later schreef: "NBC had niets beters om het mee te vervangen."

Spin-offs

Cheers begon dus met niet veel kijkers, maar eindigde uiteindelijk met heel veel kijkers. Zo werd de seriefinale in 1993 bekeken door naar schatting 93 miljoen mensen, bijna 40% van de Amerikaanse bevolking op dat moment. Het werd de meest bekeken tv-aflevering van de jaren ’90.



Cheers won uiteindelijk 28 Primetime Emmy Awards uit een recordaantal van 117 nominaties. De serie bracht ook drie spin-offs voort: The Tortellis, Wings en Frasier. Daarnaast werd ook een Spaanse remake gemaakt en werd er vorig jaar een revival gemaakt van Frasier, met Grammer die zijn rol hernam van Cheers en de originele Frasier en waarvan het tweede seizoen onlangs in première ging.

Kijken?

Wil je Cheers zien? Je kan de serie op dit moment niet vinden op de verschillende streamingdiensten in Nederland, maar je kan het wel kopen op dvd.

De 10 beste series uit de jaren 80: van 'The A-Team' tot 'Airwolf'

Heel wat goede series, die nu klassiekers zijn, kwamen uit in de jaren 80.

Lees verder