'How to Die Alone': eeuwige vrijgezel slaat haar vleugels uit

Regie: Shahrzad Davani, Renuka Jeyapalan, Tiffany Johnson, e.a | Cast: Natasha Rothwell (Melissa), Conrad Ricamora (Rory), Jocko Sims (Alex), Bashir Salahuddin (Brian), KeiLyn Durrel Jones (Terrance), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 27-35 minuten | Jaar: 2024

Melissa is jarig, maar er is weinig reden tot een feestje. Ze is blut, haar liefdesleven is een lachertje en ze werkt op een luchthaven terwijl ze aan vliegangst lijdt. Tot overmaat van ramp ontvangt ze een uitnodiging voor de bruiloft van haar leidinggevende én ex-vriend op wie ze nog steeds smoorverliefd is. Wanneer Mels verjaardag door een beroerd gemonteerde Ikea-kast eindigt met een bijna-doodervaring, besluit ze het roer drastisch om te gooien.

Om haar grote liefde te heroveren zal Mel menig obstakel moeten overwinnen. Zoals haar vliegangst, want de huwelijksvoltrekking van haar ex-geliefde vindt plaats in Hawaï. Maar bovenal moet Mel van zichzelf leren houden. Anders dan de titel doet vermoeden staat zij er niet alleen voor. Een brede vriendenkring staat haar bij met raad en daad, al kan niet iedereen de transformatie van schichtige eeuwige vrijgezel naar assertieve en uitgesproken diva waarderen.

How to Die Alone volgt grotendeels de structuur van een romantische komedie, maar is gelukkig een stuk minder braaf dan haar genregenoten. Dat blijkt wel uit de scéne waarin Mel op aanraden van een vriendin een masturbatie-app gebruikt. Expliciet wordt de serie nooit, maar preutsheid kun je de makers niet verwijten. Ook is het verfrissend dat Mel regelmatig vloekt en een peuk opsteekt zonder dat daar meteen een aan waardeoordeel aan wordt opgehangen. Onze hoofdpersoon is, kortom, een mens van vlees en bloed. Flashbacks die Mels verleden onthullen geven nog meer diepgang aan dit geloofwaardige en knap uitgewerkte personage.

Het kan daarbij beslist geen kwaad dat Mel wordt gespeeld Natasha Rothwell. Zij maakte eerder al indruk in The White Lotus, als masseuse van een luxehotel die droomde van een beter leven. Ook Mel wordt op de luchthaven dagelijks omringd door mensen die de wereld afreizen, terwijl zij zelf bang is om haar vleugels uit te slaan. Dankzij Rothwell blijven we met haar meeleven, zelfs wanneer zij hoogst dubieuze keuzes maakt om haar nieuwe leven vorm te geven.

Jammer genoeg ontbreekt het de serie regelmatig aan focus. In de eerste aflevering is het uitgangspunt duidelijk (eeuwige vrijgezel moet vliegangst overwinnen om grote liefde voor zich te winnen), maar daarna verliezen de schrijvers zich in matig uitgewerkte terzijdes. Dat Mel nadenkt over het volgen van een managementtraining en haar betweterige broer betrapt op overspel valt best te pruimen, maar de plot wordt toch wat dun over acht afleveringen uitgesmeerd. Daar staan gelukkig wel enkele verrassingen tegenover naarmate de ontknoping nadert.

De echte lakmoesproef is natuurlijk de humor. Er valt genoeg te lachen, zeker wanneer de makers plagerig de grenzen opzoeken van wat je in een komedieserie kunt doen. Daarbij lenen de krochten van de luchthaven zich uitstekend voor een lekker chaotische werkvloerkomedie. Helaas zijn lang niet alle grappen even sterk omdat de makers zich nogal eens bedienen van beproefde clichés en conventies. Maar wanneer het drama de overhand krijgt, kun je de schrijvers niet op luiheid betrappen. De dialogen in zwaardere scènes voelen oprecht en authentiek aan, natuurlijk ook dankzij het knappe acteerwerk van de getalenteerde cast.

Het gebrek aan focus en de soms wat makkelijke grappen worden gelukkig ruimschoots gecompenseerd door een ijzersterke hoofdrolspeelster. Natasha Rothwell maakt van Mel een personage dat je al snel in je hart sluit en het allerbeste gunt, ondanks al haar gebreken. De laatste aflevering zet de deur alvast wagenwijd open voor een tweede seizoen. Als de grappen daarin nog iets scherper worden en de verhaallijnen wat strakker, dan is dat zeker iets om naar uit te kijken.



How to Die Alone is te zien bij Disney+.