'Gyeongseong Creature' seizoen 2: een heel ander beest dan het eerste seizoen

Regie: Dong-yoon Chung, Yeong-min Jo | Cast: Seo-joon Park (Ho-jae), So-hee Han (Chae-ok), Ha-joon Wi (Jun-taek), Mu-saeng Lee (Kuroko), Sook Son (Maeda), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 43-56 minuten | Jaar: 202

In het eerste seizoen van Gyeongseong Creature ontdekten playboy Tae-sang en speurneus Chae-ok tijdens de Japanse bezetting van Korea de duistere praktijken in de kelders van een ziekenhuis, raakten ze betrokken bij de Koreaanse vrijheidsstrijd en werden en passant natuurlijk verliefd. Het seizoen eindigde met de ontsnapping van een wanstaltig monster en de haastige terugtrekking van de Japanners, waarna Tae-sang weer 'gewoon' de meester werd van het beroemdste pandjeshuis van Gyeongseong (het huidige Seoul). Er waren cliffhangers voor verschillende personages, maar de grootste verrassing kwam tijdens de aftiteling: het volgende seizoen zou zich in het heden afspelen.

In 2024 bestaat Tae-sangs pandjeshuis niet meer. Op die plek is nu een bedrijfje gevestigd dat iets doet met import en export, maar waar wordt bijgebeund in de privédetectivebusiness. Een van de medewerkers lijkt sprekend op een (niet verouderde) Tae-sang, maar deze man heet Ho-jae. Ook andere bekende gezichten uit het eerste seizoen duiken weer op, waarmee snel duidelijk wordt dat men is doorgegaan met de walgelijke experimenten van de Japanners om de sleutel tot de nieuwste vorm van menselijke evolutie in handen te krijgen.

Het tweede seizoen van Gyeongseong Creature is een heel ander beest dan het eerste. Want niet alleen de periode is anders, maar ook het genre van de serie: het is ditmaal meer supermensenactie dan een historisch drama met monsterhorror. De nadruk ligt vooral op de ontrafeling van het mysterie rond de identiteit van Ho-jae (en een aantal andere personages) en de machinaties van een biotechnologische multinational onder leiding van een oude bekende.

Het is dus niet vanzelfsprekend dat liefhebbers van seizoen één ook van dit tweede seizoen zullen genieten. Je moet echter wel het eerste seizoen hebben gezien om iets te snappen van wat er gebeurt. Deze twee factoren zorgen samen voor een gewaagd spanningsveld dat we niet vaak zien bij doorlopende televisieseries. De omschakeling van historisch drama met relatief weinig personages en locaties naar een grotere wereld met veel meer spelers, al dan niet met bovenmenselijke vaardigheden, pakt helaas niet altijd even goed uit.

De eerste afleveringen van dit (beduidend kortere) seizoen zijn rommelig, omdat veel op de mysteriekaart wordt gezet. Het duurt lang voordat de lijnen zichtbaar worden en partijen afgebakend zijn. De meeste afleveringen beginnen met een flashback naar de jaren veertig, net na de gebeurtenissen van het voorgaande seizoen, wat betekent dat de kijker bepaalde informatie pas laat krijgt. Deze opbouw komt enige betrokkenheid bij het verhaal niet ten goede. In seizoen één werden ook onthullingen gedaan in de vorm van flashbacks, maar daarin was de doorlopende verhaallijn vanaf het begin beter te volgen.

Ook is seizoen twee visueel minder interessant. De kleurrijke straatjes van Gyeongseong zijn ingeruild voor grauwe kantoorgebouwen en steriele laboratoria in het moderne Seoul, bevolkt door personages in donkere kleding. Daarnaast zijn er te veel generieke gevechten tegen anonieme, gemaskerde voetsoldaten, met het bekende euvel van supermensenseries dat (vrijwel) niemand van de hoofdpersonages dood kan gaan, wat de spanning uit veel confrontaties haalt. Ten slotte schittert het seishin-monster door afwezigheid tijdens grote delen van de speeltijd. Je zou kunnen zeggen dat de wetenschappers de echte monsters zijn, maar een wezen met tentakels uit zijn rug wordt soms node gemist.



Gyeongseong Creature is te zien bij Netflix.