Recensie
'Nobody Wants This': heerlijke romkom vol scherpe dialogen en herkenbare onzekerheden
In tegenstelling tot wat de titel suggereert, zitten mensen waarschijnlijk wel degelijk op deze zonnige serie te wachten.
Regie: Hannah Fidell, Karen Maine, Greg Mottola, e.a. | Cast: Kristen Bell (Joanne), Adam Brody (Noah), Justine Lupe (Morgan), Timothy Simons (Sasha), Jackie Tohn (Esther), Sherry Cola (Ashley), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 21-31 minuten | Jaar: 2024
Joanne maakt met haar zus een podcast over hun leven als vrijgezelle dames, maar dan ontmoet ze Noah. Hij is een aspirant-rabbi, terwijl zij allerminst gelovig is. Iedereen in hun sociale omgeving rekent op een breuk, maar de twee vallen als een blok voor elkaar. Toch begint de druk van buitenaf zijn tol te eisen.
Wat voor nieuws valt er nog te vertellen over relaties? Helemaal niets. Dus het enige dat een verhaal daarover interessant kan maken, is originaliteit in hoe het wordt verteld. Het komische en romantische Nobody Wants This doet dat door tussen de humoristische opmerkingen allerlei herkenbare zaken langs te laten komen: wachten tot de ander contact opneemt, onzekerheid over de ex, het ontmoeten van de ouders, indruk maken op andermans vrienden, enzovoort.
Het enige minpunt is dat er nogal oppervlakkige conflicten zijn. De makers houden er zelfs rekening mee dat Joanne in theorie eigenlijk te oud is om zich druk te maken om zulke puberale onzekerheden, want tot nu toe heeft ze als serialdater nooit een ervaring als deze gehad. Noah heeft er geen last van; die is immers net uit een lange relatie gestapt.
Nobody Wants This is voorzien van een frisse soundtrack en speelt zich af in zonnig Los Angeles waar daklozen en junks niet bestaan. Alles om maar bij te dragen aan het warme romkomgevoel. De hoeveelheid humor wisselt per aflevering. De allereerste zit er bijvoorbeeld bomvol mee, terwijl de grappen in andere wat dunner gezaaid zijn. Maar ook waar de humor ontbreekt, is nog steeds voldoende entertainment te vinden. Doordat elke aflevering in principe over slechts één moment en onderwerp gaat, kijken ze makkelijk weg.
Het casten van de juiste acteurs helpt ook altijd. Kristen Bell komt niets tekort qua charme en Adam Brody heeft met een baardje ineens een heel ander gezicht, op een goede manier. Daar komt bovenop dat er zichtbaar chemie is tussen de hoofdrolspelers. De twee vormen een leuk stel, dus als kijker wil je dat dit slaagt.
Geloof, met name het niet-christelijke, wordt in films en series vaak gepresenteerd als iets moois. Ook hier is alles wat joods is, prachtig en wijs. Wie niet dol is op religie, kan zich daar mogelijk aan storen, maar het contrast tussen Joanne en Noah mocht eigenlijk iets groter mogen zijn. Haar atheïsme had voor een sterker conflict kunnen zorgen. Wanneer het onderwerp echt aan bod komt, maken de makers zich er iets te makkelijk vanaf.
Bij een nieuwe titel is niet altijd duidelijk of die bedoeld is als miniserie of als seizoen van een langer lopende serie. Die onzekerheid zorgt voor een onrustig gevoel: gaat dit verhaal aflopen met een breuk? Op den duur wordt voldoende duidelijk dat er een open einde aan gaat komen. Aangezien dit geen spannende serie is met een groots mysterie dat aan elkaar hangt van cliffhangers, is het vooruitzicht van een tweede seizoen zowaar welkom.
Het grootste conflict tussen Joanne en Noah wordt tot het einde ietwat zwak aangepakt. Dat probleem ligt voornamelijk bij Joanne, die te flexibel is in haar principes. Het is alsof de makers het niet aandurfden om wat betreft dat ene onderwerp haar lijnrecht tegenover hem te zetten, want dat zou kunnen leiden tot opmerkingen die bij sommige kijkers mogelijk in het verkeerde keelgat schieten.
Maar over het algemeen is met Nobody Wants This een kleurrijk pareltje toegevoegd aan het Netflix-aanbod. In een zee van flauwe, voorspelbare romkoms (om nog maar te zwijgen over de kersttroep die er binnenkort weer aankomt) is dat een verademing. In de wereld van de serie is er misschien een hoop bezwaar, maar in de realiteit is er zeker geen sprake van dat niemand dit wil.
Nobody Wants This is te zien bij Netflix.
Joanne maakt met haar zus een podcast over hun leven als vrijgezelle dames, maar dan ontmoet ze Noah. Hij is een aspirant-rabbi, terwijl zij allerminst gelovig is. Iedereen in hun sociale omgeving rekent op een breuk, maar de twee vallen als een blok voor elkaar. Toch begint de druk van buitenaf zijn tol te eisen.
Wat voor nieuws valt er nog te vertellen over relaties? Helemaal niets. Dus het enige dat een verhaal daarover interessant kan maken, is originaliteit in hoe het wordt verteld. Het komische en romantische Nobody Wants This doet dat door tussen de humoristische opmerkingen allerlei herkenbare zaken langs te laten komen: wachten tot de ander contact opneemt, onzekerheid over de ex, het ontmoeten van de ouders, indruk maken op andermans vrienden, enzovoort.
Het enige minpunt is dat er nogal oppervlakkige conflicten zijn. De makers houden er zelfs rekening mee dat Joanne in theorie eigenlijk te oud is om zich druk te maken om zulke puberale onzekerheden, want tot nu toe heeft ze als serialdater nooit een ervaring als deze gehad. Noah heeft er geen last van; die is immers net uit een lange relatie gestapt.
Nobody Wants This is voorzien van een frisse soundtrack en speelt zich af in zonnig Los Angeles waar daklozen en junks niet bestaan. Alles om maar bij te dragen aan het warme romkomgevoel. De hoeveelheid humor wisselt per aflevering. De allereerste zit er bijvoorbeeld bomvol mee, terwijl de grappen in andere wat dunner gezaaid zijn. Maar ook waar de humor ontbreekt, is nog steeds voldoende entertainment te vinden. Doordat elke aflevering in principe over slechts één moment en onderwerp gaat, kijken ze makkelijk weg.
Gerelateerd nieuws
Het casten van de juiste acteurs helpt ook altijd. Kristen Bell komt niets tekort qua charme en Adam Brody heeft met een baardje ineens een heel ander gezicht, op een goede manier. Daar komt bovenop dat er zichtbaar chemie is tussen de hoofdrolspelers. De twee vormen een leuk stel, dus als kijker wil je dat dit slaagt.
Geloof, met name het niet-christelijke, wordt in films en series vaak gepresenteerd als iets moois. Ook hier is alles wat joods is, prachtig en wijs. Wie niet dol is op religie, kan zich daar mogelijk aan storen, maar het contrast tussen Joanne en Noah mocht eigenlijk iets groter mogen zijn. Haar atheïsme had voor een sterker conflict kunnen zorgen. Wanneer het onderwerp echt aan bod komt, maken de makers zich er iets te makkelijk vanaf.
Bij een nieuwe titel is niet altijd duidelijk of die bedoeld is als miniserie of als seizoen van een langer lopende serie. Die onzekerheid zorgt voor een onrustig gevoel: gaat dit verhaal aflopen met een breuk? Op den duur wordt voldoende duidelijk dat er een open einde aan gaat komen. Aangezien dit geen spannende serie is met een groots mysterie dat aan elkaar hangt van cliffhangers, is het vooruitzicht van een tweede seizoen zowaar welkom.
Het grootste conflict tussen Joanne en Noah wordt tot het einde ietwat zwak aangepakt. Dat probleem ligt voornamelijk bij Joanne, die te flexibel is in haar principes. Het is alsof de makers het niet aandurfden om wat betreft dat ene onderwerp haar lijnrecht tegenover hem te zetten, want dat zou kunnen leiden tot opmerkingen die bij sommige kijkers mogelijk in het verkeerde keelgat schieten.
Maar over het algemeen is met Nobody Wants This een kleurrijk pareltje toegevoegd aan het Netflix-aanbod. In een zee van flauwe, voorspelbare romkoms (om nog maar te zwijgen over de kersttroep die er binnenkort weer aankomt) is dat een verademing. In de wereld van de serie is er misschien een hoop bezwaar, maar in de realiteit is er zeker geen sprake van dat niemand dit wil.
Nobody Wants This is te zien bij Netflix.
'Ahsoka' seizoen 2 nu al in de maak? Na oorspronkelijke plan miniserie wordt Mandoverse uitgebreid
Alle afleveringen van Ahsoka zijn inmiddels te streamen op Disney+.
Lees verder
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om Nobody Wants This te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
