Recensie
'Citadel: Diana': deze prima sidequel verdient een plek voor zichzelf
Citadel en Manticore hebben het weer met elkaar aan de stok, maar in Europa rommelt het vooral intern.
Regie: Arnaldo Catinari | Cast: Matilda De Angelis (Diana), Lorenzo Cervasio (Edo Zani), Maurizio Lombardi (Ettore Zani), Thekla Reuten (Julia Zani), Julia Piaton (Cécile Martin), Daniele Paoloni (Matteo), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 33-48 minuten | Jaar: 2024
Vorig jaar introduceerden producenten Joe en Anthony Russo ons met Citadel in een wereld waarin niet-regeringsgebonden spionagediensten elkaar naar het leven staan. De serie met hoofdrollen van Priyanka Chopra Jonas en Richard Madden, kostte een vermogen, maar wist de handen niet volledig op elkaar te krijgen. Wel werd de basis gelegd voor een aantal spin-offs, waarvan Citadel: Diana de eerste is.
Het verhaal van deze serie loopt parallel aan dat van het eerste seizoen van Citadel. We weten dus dat in 2022 de wereldwijde aanval op Citadel-agenten heeft plaatsgevonden waardoor hun gelederen zijn gedecimeerd. Het is nu 2030 en vertegenwoordigers van de Europese hoofdkwartieren van het kwaadaardige Manticore komen bijeen. Na de (bijna volledige) vernietiging van hun tegenstander Citadel zijn de interne spanningen alleen maar toegenomen. De basissen van Frankrijk en Duitsland sluiten Manticore-Italië steeds meer buiten en zijn voornemens een destructief wapen samen te stellen.
Diana Cavalieri bevindt zich als agent 308 van Manticore-Italië in het midden van het steekspel tussen de Europese grootmachten. Ze is een veldagent die niet aanschuift aan de onderhandelingstafel, maar wel van vrijwel alles op de hoogte is omdat ze nauwe banden onderhoudt met verschillende sleutelspelers. Een daarvan is de charmante Edo, troonopvolger van de familie Zani die als machtige wapenfabrikanten uit Milaan aan het roer staan van Manticore-Italië. Edo's vader is echter niet van plan om de sleutel van de macht zomaar aan zijn idealistische zoon over te dragen.
Macht is natuurlijk waar alles om draait, maar met grote macht komt grote verantwoordelijkheid. Citadel probeert de machtsmiddelen in te zetten voor het algemeen welzijn, maar Manticore behartigt alleen de belangen van zijn rijke sponsoren zoals de Zani's. Het morele dilemma waar Edo mee worstelt vormt een van de belangrijkste verhaallijnen, die goed uit de verf komt dankzij de uitstekende vertolking van Lorenzo Cervasio.
Sowieso is het acteerwerk prima. Matilda De Angelis als Diana, Maurizio Lombardi als familiehoofd Ettore Zani en onze eigen Thekla Reuten als echtgenote/moeder Julia leveren intense vertolkingen. In de eerste Citadel werd hier en daar nog een grapje gemaakt, maar dit keer is alles bittere ernst. Showrunner Alessandro Fabbri gaat voor een rauwe, sobere eurothriller die het spionagegenre meer rechtdoet dan de ietwat goedkoop ogende (maar peperdure) productie van vorig jaar die vooral aanvoelde als een overbodige kloon van de Mission: Impossible- en Bourne-films. Citadel: Diana heeft veel meer diepgang en daadwerkelijk iets te vertellen.
Het persoonlijke verhaal van Diana, dat we te zien krijgen via ingenieuze flashbacks, is interessant en het plot rond de broedertwist van de Manticore-hoofdkwartieren en de interne strubbelingen bij de familie Zani blijft boeiend tot het eind. Deze eerste vertakking van het Citadel-universum wordt trouwens nog niet afgesloten, dus bij voldoende succes kunnen we een vervolgseizoen tegemoetzien.
Wat dan wel beter zal moeten, zijn de actiescènes. De shootouts halen in de meeste gevallen namelijk niet het niveau van bijvoorbeeld Extraction of The Gray Man, die beide ook door de gebroeders Russo werden geproduceerd. De geluiden van de wapens zijn te gedempt en de poses van de schutters te kunstmatig. Er wordt duidelijk gemikt op de gestileerde actie van de John Wick-films, maar de regie schiet tekort om in de buurt van dat niveau te komen. Andere minpunten van de serie zijn de enigszins houterig geschreven dialogen, matige CGI en soms wel erg 'handige' plotwendingen.
Desondanks biedt Citadel: Diana genoeg spionagevermaak en vooral uitdieping van de wereld van Citadel en Manticore om een tweede seizoen te rechtvaardigen. De Amerikaanse kernserie werd lauwtjes ontvangen, dus het is te hopen dat deze Italiaanse sidequel niet met het moederschip ten onder gaat. Citadel: Diana is een prima eurothriller die qua sfeer, plot en acteerprestaties een plek voor zichzelf verdient.
Citadel: Diana is te zien bij Prime Video.
Vorig jaar introduceerden producenten Joe en Anthony Russo ons met Citadel in een wereld waarin niet-regeringsgebonden spionagediensten elkaar naar het leven staan. De serie met hoofdrollen van Priyanka Chopra Jonas en Richard Madden, kostte een vermogen, maar wist de handen niet volledig op elkaar te krijgen. Wel werd de basis gelegd voor een aantal spin-offs, waarvan Citadel: Diana de eerste is.
Het verhaal van deze serie loopt parallel aan dat van het eerste seizoen van Citadel. We weten dus dat in 2022 de wereldwijde aanval op Citadel-agenten heeft plaatsgevonden waardoor hun gelederen zijn gedecimeerd. Het is nu 2030 en vertegenwoordigers van de Europese hoofdkwartieren van het kwaadaardige Manticore komen bijeen. Na de (bijna volledige) vernietiging van hun tegenstander Citadel zijn de interne spanningen alleen maar toegenomen. De basissen van Frankrijk en Duitsland sluiten Manticore-Italië steeds meer buiten en zijn voornemens een destructief wapen samen te stellen.
Diana Cavalieri bevindt zich als agent 308 van Manticore-Italië in het midden van het steekspel tussen de Europese grootmachten. Ze is een veldagent die niet aanschuift aan de onderhandelingstafel, maar wel van vrijwel alles op de hoogte is omdat ze nauwe banden onderhoudt met verschillende sleutelspelers. Een daarvan is de charmante Edo, troonopvolger van de familie Zani die als machtige wapenfabrikanten uit Milaan aan het roer staan van Manticore-Italië. Edo's vader is echter niet van plan om de sleutel van de macht zomaar aan zijn idealistische zoon over te dragen.
Macht is natuurlijk waar alles om draait, maar met grote macht komt grote verantwoordelijkheid. Citadel probeert de machtsmiddelen in te zetten voor het algemeen welzijn, maar Manticore behartigt alleen de belangen van zijn rijke sponsoren zoals de Zani's. Het morele dilemma waar Edo mee worstelt vormt een van de belangrijkste verhaallijnen, die goed uit de verf komt dankzij de uitstekende vertolking van Lorenzo Cervasio.
Gerelateerd nieuws
Sowieso is het acteerwerk prima. Matilda De Angelis als Diana, Maurizio Lombardi als familiehoofd Ettore Zani en onze eigen Thekla Reuten als echtgenote/moeder Julia leveren intense vertolkingen. In de eerste Citadel werd hier en daar nog een grapje gemaakt, maar dit keer is alles bittere ernst. Showrunner Alessandro Fabbri gaat voor een rauwe, sobere eurothriller die het spionagegenre meer rechtdoet dan de ietwat goedkoop ogende (maar peperdure) productie van vorig jaar die vooral aanvoelde als een overbodige kloon van de Mission: Impossible- en Bourne-films. Citadel: Diana heeft veel meer diepgang en daadwerkelijk iets te vertellen.
Het persoonlijke verhaal van Diana, dat we te zien krijgen via ingenieuze flashbacks, is interessant en het plot rond de broedertwist van de Manticore-hoofdkwartieren en de interne strubbelingen bij de familie Zani blijft boeiend tot het eind. Deze eerste vertakking van het Citadel-universum wordt trouwens nog niet afgesloten, dus bij voldoende succes kunnen we een vervolgseizoen tegemoetzien.
Wat dan wel beter zal moeten, zijn de actiescènes. De shootouts halen in de meeste gevallen namelijk niet het niveau van bijvoorbeeld Extraction of The Gray Man, die beide ook door de gebroeders Russo werden geproduceerd. De geluiden van de wapens zijn te gedempt en de poses van de schutters te kunstmatig. Er wordt duidelijk gemikt op de gestileerde actie van de John Wick-films, maar de regie schiet tekort om in de buurt van dat niveau te komen. Andere minpunten van de serie zijn de enigszins houterig geschreven dialogen, matige CGI en soms wel erg 'handige' plotwendingen.
Desondanks biedt Citadel: Diana genoeg spionagevermaak en vooral uitdieping van de wereld van Citadel en Manticore om een tweede seizoen te rechtvaardigen. De Amerikaanse kernserie werd lauwtjes ontvangen, dus het is te hopen dat deze Italiaanse sidequel niet met het moederschip ten onder gaat. Citadel: Diana is een prima eurothriller die qua sfeer, plot en acteerprestaties een plek voor zichzelf verdient.
Citadel: Diana is te zien bij Prime Video.
Na $300 miljoen kostende 'Citadel' is er nu de trailer voor 'Citadel: Honey Bunny'
Met een productiebudget van $300 miljoen verscheen in 2023 de serie Citadel op Prime Video.
Lees verder
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan deze Citadel te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee