'Annika' seizoen 2: de titelfiguur vindt nieuwe manieren om in ongemakkelijke situaties te belanden

Regie: Annie Griffin, Philip John | Cast: Nicola Walker (Annika), Jamie Sives (Michael), Katie Leung (Blair), Silvie Furneaux (Morgan), Ukweli Roach (Tyrone), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 46-47 minuten | Jaar: 2023

Hoewel Annika kan worden geclassificeerd als detective, kijk je deze serie niet voor het spannende speurwerk. Wel voor het titelpersonage, dat niet alleen opvalt door haar intrigerende karakter, droge humor en vermogen om zichzelf voortdurend in benarde situaties te praten, maar ook doordat ze regelmatig de vierde wand doorbreekt en de kijker meeneemt in haar gedachten. Dit geeft inzicht in wat ze denkt over bepaalde situaties of benadrukt juist haar ongemak, wat vaak leidt tot grappige momenten.

In het tweede seizoen gaat inspecteur Annika weer met haar kleine onderzoeksteam op pad om diverse moorden rond de Schotse wateren op te lossen. Bij elke zaak maakt ze vergelijkingen met klassiekers van William Shakespeare, George Orwell of de Griekse mythologie. Ze legt verbanden tussen de moordzaken en de thema's uit deze werken, wat haar helpt de zaak beter te begrijpen en te achterhalen waarom iemand een moord pleegt. Tegelijkertijd reflecteert ze op haar eigen leven door zich af te vragen of ze iets van zichzelf in de situatie herkent.

Het is een geniale manier om het personage beter te leren kennen en van haar te gaan houden. Want hoewel de literaire verwijzingen kunnen soms wat vreemd aanvoelen, vooral bij de relatief simpele moordzaken, werken ze meestal uitstekend. De verwijzingen plaatsen de gebeurtenissen in een breder perspectief en geven de verhalen extra diepgang. Zonder deze intellectuele knipoogjes zou Annika waarschijnlijk aanvoelen als een vrij oppervlakkige detectiveserie.

Verwacht trouwens geen spannend detectivewerk, want iedere aflevering volgt eigenlijk hetzelfde stramien: er wordt een lijk gevonden, de meest voor de hand liggende verdachte wordt verhoord, aanwijzingen worden gevonden, de dader blijkt toch iemand anders, zaak gesloten. Dit is te herhalend, zeker naarmate verder je in het tweede seizoen komt. Het is sowieso een raadsel hoe dit onderzoeksteam zaken kan oplossen. Aanwijzingen komen uit de lucht vallen en arrestaties worden verricht op basis van aannames.

Zelfs de momenten die spannend zouden moeten zijn, doen je hartslag niet stijgen. Wanneer een van de agenten is opgesloten op een brandende boot, is er is geen sprake van spanningsopbouw. Er is gewoon plotseling een agent op een boot met vlammen om zich heen. Dat je als kijker bij deze scènes niet echt meeleeft met de personages, kan zeker een reden zijn om niet alle zes de afleveringen af te kijken. Wat het uiteindelijk de moeite waard maakt om te blijven kijken, is Annika en haar humor.

In dit tweede seizoen komt Annika's Noorse afkomst wat meer naar voren. Ze verwijst er af en toe naar, gooit er wat Noorse vervloekingen uit en in een aantal afleveringen duikt haar vader op. Maar de serie speelt zich nog steeds af in Schotland, wat zorgt voor een behoorlijk grauwe sfeer. Hoewel de landschappen prachtig zijn, blijft het weer somber en lijkt er geen enkel sprankje zon te verschijnen.

Je kunt de nieuwe zes afleveringen van Annika eigenlijk niet bekijken zonder het eerste seizoen te hebben gezien. Onderlinge relaties spelen namelijk een grote rol en enige voorkennis is vereist om te begrijpen hoe al die verhoudingen precies werken. Ook zijn er veel terugkerende personages, zoals een ex-geliefde van Annika, en mis je enkele subtiele grapjes wanneer je seizoen één hebt overgeslagen. Het open einde van seizoen twee vormt tevens het slot van de gehele serie. Daarmee Annika op eigenzinnige wijze, maar dat past wel bij de titelfiguur.



Annika is te zien bij NPO Start.



Lees ook
'The Confidante': waar willen de makers met dit verhaal eigenlijk naartoe?
Psychologische thriller over een vrouw die zich na de Bataclan-aanslag zonder duidelijke reden bij een hulporganisatie aanmeldt.... Lees verder